อาหารที่เก็บโดยไม่ต้องสนใจเรื่องวันหมดอายุ

อาหารที่เก็บโดยไม่ต้องสนใจเรื่องวันหมดอายุ ที่จะมาพูดถึงกันในที่นี้ ได้แก่

1. น้ำผึ้งดิบ (เก็บไว้ในภาชนะที่มิดชิดและอยู่ในที่เย็น)

        น้ำผึ้งดิบ คือ น้ำผึ้งที่ไม่ผ่านความร้อน สลัดจากรวงผึ้ง มีคุณค่าทางโภชนาการ เนื่องจากในน้ำผึ้งมีเอนไซม์ที่จำเป็นต่อร่างกายหลายชนิด คือน้ำหวานที่ผึ้งเก็บมาจากต่อมน้ำหวานของดอกไม้ โดยผึ้งจะกลืนน้ำหวานลงสู่กระเพาะน้ำหวาน ซึ่งจะมีเอนไซม์ช่วยย่อยน้ำหวานแล้วนำมาเก็บไว้ในหลอดรวงผึ้ง จากนั้นน้ำผึ้งค่อยๆบ่มตัวเองโดยการระเหยน้ำออกไปจนน้ำผึ้งมีปริมาณน้ำตามที่เข้มข้นขึ้นจนได้ระดับที่เหมาะสมกับการเก็บรักษาผึ้งงานก็จะปิดฝาหลอดรวง เราเรียกน้ำผึ้งนี้ว่า "น้ำผึ้งสุก" เป็นน้ำผึ้งที่ได้มาตรฐาน คือมีน้ำอยู่ไม่เกินร้อยละ 20-21 แต่ถ้าหากเก็บน้ำผึ้งในหน้าที่มีน้ำมากไม่มีการระเหยน้ำออกมาให้อยู่ในมาตรฐานอาจทำให้เกิดกระบวนการหมัก ทำให้น้ำผึ้งมีรสเปรี้ยวและเกิดแก๊สขึ้น อาจมีการระเบิดได้ถ้าเก็บไว้ในขวดแก้วที่ปิดสนิท ดังนั้นคนโบราณจึงนิยมให้ใช้น้ำผึ้งเดือนห้า เพราะปริมาณน้ำน้อยและมีดอกไม้หลายชนิดบานในช่วงเวลาดังกล่าว คุณภาพของน้ำผึ้งที่ได้มานั้นย่อมขึ้นอยู่กับวัตถุดิบ หรือชนิดของเกสรดอกไม้ที่ผึ้งได้ไป รวมถึงแหล่งของพืชและพื้นดินนั้นๆ ที่ผึ้งเจริญเติบโตอยู่ เพราะฉะนั้นน้ำผึ้งที่ได้จากรังผึ้งในป่าใหญ่ จึงมีความสมบูรณ์และมีแร่ธาตุอาหารที่แตกต่างจากน้ำผึ้งเลี้ยง ส่วนน้ำผึ้งเลี้ยงจะมีการเติมน้ำหวานจากน้ำตาลและเกสรเทียมซึ่งทำให้คุณค่าลดน้อยลงไป

2. น้ำส้มสายชู (เก็บไว้ในอุณหภูมิห้อง ปิดฝาให้สนิท เพื่อยืดอายุการเก็บรักษา)

        น้ำส้มสายชู เป็นของเหลวที่ได้จากกระบวนการหมัก มีองค์ประกอบหลักคือกรดน้ำส้ม (กรดอะซิติก) น้ำส้มสายชูทั่วไปมีความเข้มข้นของกรดตั้งแต่ 4% ถึง 8% โดยปริมาณ[1] และอาจสูงถึง 18% หากเป็นน้ำส้มสายชูที่ได้จากการดอง น้ำส้มสายชูหมักโดยธรรมชาติยังมีกรดชนิดอื่น ๆ ในปริมาณเล็กน้อย เช่น กรดทาร์ทาริก และ กรดซิตริก มนุษย์รู้จักการผลิตและใช้น้ำส้มสายชูมาตั้งแต่สมัยโบราณ น้ำส้มสายชูเป็นองค์ประกอบสำคัญของอาหารยุโรป อาหารเอเชีย และตำรับอาหารอื่น ๆ และยังสามารถนำมากำจัดคราบได้อีกด้วย

3. แป้งข้าวโพด (ต้องเก็บไว้ในที่แห้ง โดยห้ามอยู่ในที่เปียกและที่ชื้น)

        แป้งที่ได้จากส่วนเมล็ดของข้าวโพด นิยมใช้ในการเพิ่มความข้นของซอสหรือซุปเนื่องจากให้เนื้อที่ใสกว่าแป้งชนิดอื่น และเป็นวัดถุดิบในการทำน้ำเชื่อมข้าวโพดอีกด้วย

4. เกลือ (ถ้าอยู่พ้นจากที่ชื้น ก็สามารถใช้โรยใส่อาหารได้นาน)

        เกลือ คือ แร่ธาตุส่วนใหญ่ประกอบด้วยโซเดียมคลอไรด์ สารประกอบในระดับสูงกว่าเกลือชนิดต่าง ๆ เกลือในธรรมชาติก่อตัวเป็นแร่ผลึกรู้จักกันว่า เกลือหิน หรือแฮไลต์ เกลือพบได้ในปริมาณมหาศาลในทะเลซึ่งเป็นองค์ประกอบของแร่ที่สำคัญ ในมหาสมุทรมีแร่ธาตุ 1235 กรัมต่อลิตร ความเค็ม 322.5%

5. พืชตระกูลถั่วเมล็ดแห้ง (จะอยู่ได้นานถ้าเก็บในภาชนะที่มิดชิดและไม่มีความเปียกชื้น)

      ถั่วเมล็ดแห้งทั้งหลายมีใยอาหารสูง ทั้งชนิดที่ละลายน้ำและไม่ละลายน้ำ ชนิดที่ไม่ละลายน้ำจะช่วยเพิ่มกาก เส้นใย อุ้มน้ำ ทำให้การขับถ่ายสะดวกขึ้น ส่วนชนิดที่ละลายน้ำช่วยลดคอเลสเตอรอลในเลือด เพราะเส้นใยนี้จะจับตัวกับน้ำดี ซึ่งมีคอเลสเตอรอลเป็นส่วนประกอบ แล้วขับออกจากร่างกายมากขึ้น ร่างกายจึงต้องใช้คอเลสเตอรอลที่มีอยู่มาสร้างน้ำดีทดแทน ผลก็คือมีส่วนช่วยลดคอเลสเตอรอลในเลือดได้ทางหนึ่ง

6. น้ำตาล (ถ้าอยู่ห่างจากที่ชื้นและที่ร้อน ก็สามารถเก็บไว้ปรุงรสชาติอาหารได้อีกนาน)

        น้ำตาล เป็นชื่อเรียกทั่วไปของคาร์โบไฮเดรตชนิดละลายน้ำ โซ่สั้น และมีรสหวาน ส่วนใหญ่ใช้ประกอบอาหาร น้ำตาลเป็นคาร์โบไฮเดรตที่ประกอบด้วยธาตุคาร์บอน ไฮโดรเจน และออกซิเจน มีน้ำตาลหลายชนิดเกิดมาจากที่มาหลายแหล่ง น้ำตาลอย่างง่ายเรียกว่าโมโนแซ็กคาไรด์และหมายรวมถึงกลูโคส (หรือ เด็กซ์โตรส) ฟรุกโตส และกาแลกโตส น้ำตาลโต๊ะหรือน้ำตาลเม็ดที่ใช้เป็นอาหารคือซูโครส เป็นไดแซ็กคาไรด์ชนิดหนึ่ง (ในร่างกาย ซูโครสจะรวมตัวกับน้ำแล้วกลายเป็นฟรุกโตสและกลูโคส) ไดแซ็กคาไรด์ชนิดอื่นยังรวมถึงมอลโตส และแลกโตสด้วย โซ่ของน้ำตาลที่ยาวกว่าเรียกว่า โอลิโกแซ็กคาไรด์ สสารอื่น ๆ ที่แตกต่างกันเชิงเคมีอาจมีรสหวาน แต่ไม่ได้จัดว่าเป็นน้ำตาล บางชนิดถูกใช้เป็นสารทดแทนน้ำตาลที่มีแคลอรีต่ำ เรียกว่าเป็น วัตถุให้ความหวานทดแทนน้ำตาล (artificial sweeteners)

        น้ำตาลพบได้ทั่วไปในเนื้อเยื่อของพืช แต่มีเพียงอ้อย และชูการ์บีตเท่านั้นที่พบน้ำตาลในปริมาณความเข้มข้นเพียงพอที่จะสกัดออกมาได้อย่างมีประสิทธิภาพ อ้อยหมายรวมถึงหญ้ายักษ์หลายสายพันธุ์ในสกุล Saccharum ที่ปลูกกันในเขตร้อนอย่างเอเชียใต้ และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งแต่สมัยโบราณ การขยายการผลิตเกิดขึ้นในคริสศตวรรษที่ 18 พร้อมกับการสร้างไร่น้ำตาลในเวสต์อินดีส และอเมริกา เป็นครั้งแรกที่คนทั่วไปได้ใช้น้ำตาลเป็นสิ่งที่ให้ความหวานแทนน้ำผึ้ง ชูการ์บีต โตเป็นพืชมีรากในที่ที่มีอากาศเย็นกว่าและเป็นแหล่งที่มาส่วนใหญ่ของน้ำตาลในศตวรรษที่ 19 หลังจากมีวิธีสกัดน้ำตาลเกิดขึ้นหลายวิธี การผลิตและการค้าน้ำตาลเปลี่ยนแปลงไปตามวิถีชีวิตของมนุษย์ มีอิทธิพลต่อการก่อตั้งอาณานิคม การมีอยู่ของทาส การเปลี่ยนผ่านไปสู่สัญญาแรงงาน การย้ายถิ่นฐาน สงครามระหว่างชาติที่ครอบครองน้ำตาลในศตวรรษที่ 19 การรวมชนชาติและโครงสร้างทางการเมืองของโลกใหม่

7. เครื่องดื่มแอลกอฮอลที่มาจากการกลั่น เช่น บรั่นดี วิสกี้ หรือ สก็อต เป็นต้น จะเก็บได้นานถ้าหากอยู่ในที่เย็น

        เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่มาจากการกลั่น คือ เครื่องดื่มแอลกอฮอล ที่ได้มาจาก การเอาน้ำสา (แป้งหรือน้ำตาล หมักด้วยยีสต์ จนเกิดแอลกอฮอล์๗ มากลั่น อาจจะมีการเติมสีปรุงกลิ่น แต่งรส ด้วยสารปรุงแต่ง อื่นๆ แล้วเก็บบ่มต่อไป สุราปรเภทนี้ได้แก่ สุราขาว สุรา ผสมสุราผสมพิเศษ และสุราปรุงพิเศษ เป็นต้น

8. สารสกัดวานิลลาแบบบริสุทธิ์ (ถ้าขวดปิดผนึกเป็นอย่างดีและเก็บไว้ในที่เย็น จะสามารถเก็บได้ตลอดกาล)

        สารสกัดจากวานิลลาเป็นวิธีที่นิยมใช้วานิลลามากที่สุด สารสกัดจากวานิลลาผลิตโดยการต้มถั่ววานิลลาลงในเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และน้ำเป็นเวลาหลายเดือนและบางครั้งก็มีน้ำตาลเพิ่มเข้ามาทำให้มีของเหลวสีดำใสและมีกลิ่นหอมที่อุดมไปด้วยกลิ่นหอมมาก มีสารสกัดสองเท่าและสามเท่าเรียกว่าแก่น แต่เหล่านี้มีความแข็งแรงมากและมักใช้โดยผู้เชี่ยวชาญ อย่าเพิ่มสารวานิลลาลงในของเหลวร้อนเมื่อแอลกอฮอล์ระเหยไปพร้อมกับกลิ่นวานิลลาบางส่วน

9. ข้าวขาวดิบ (เก็บไว้ในตู้เย็นหรือแช่ช่องฟรีซจะสามารถเก็บข้าวได้ตลอดกาล)

        ข้าวขาวที่ปลูกกันอยู่โดยทั่วไปมีหลายพันธุ์ เช่น ข้าวเสาไห้สระบุรี ข้าวกอเดียว ข้าวเหลืองอ่อน ข้าวเหลืองประทิว ฯลฯ โดยส่วนใหญ่แล้วคนทั่วไปมักเข้าใจผิดว่าข้าวขาวคือข้าวเสาไห้ จริงๆแล้วข้าวเสาไห้ก็คือข้าวชนิดหนึ่งของข้าวขาวนั่นเอง