รักไม่ใช่...ทุกอย่าง

รักไม่ใช่การเติมเต็มหัวใจ หากแต่เป็นการเอาบางสิ่งออกไป..จากหัวใจ

รักไม่ใช่การมองมา หากแต่เป็นการมองตาม..สุดสายตา

รักไม่ใช่ความสุข..ถ้าไม่สมหวัง

รักไม่ใช่ความหวัง...ในวันที่ต้องเลิกลา

รักไม่ใช่รอยยิ้ม...หากเสียใจ

รักไม่ใช่เคียงกาย..ถ้าไร้คนเคียง

รักไม่ใช่แค่เพียงคิดถึง...ถ้าคนที่คิดถึงไม่มี

รักไม่เคยมีตัวตน..เพราะถ้ามีตัวตนก็คงไม่เจ็บ

รักไม่ใช่พาเราไปไกล..แต่ดึงรั้งไว้ที่ตรงนั้น

รักไม่ใช่ความจริง...หากแต่เป็นความฝันที่มีอยู่จริง

รักไม่ใช่ของใครและไม่ยอมให้ใคร...เป็นเจ้าของ

รักไม่ใช่เพียงหนึ่งวัน...แต่เป็นทั้งชีวิต

รักไม่เคยรอใคร..มีแต่คนรอรัก

รักไม่ใช่กันและกัน หากไม่มี...กันและกัน

รักไม่ใช่การเติมเต็ม หากแต่เป็นแค่ส่วนหนึ่ง...ของชีวิต

รักไม่ใช่การยอมรับ...หากแต่เป็นการยอมทำใจ

รักไม่เคยเดินถอยกลับ หากแต่เดินไปข้างหน้าตลอด..และเสมอ

รักไม่ใช่การค้นพบ หากแต่เป็นการ...ค้นหา

รักไม่ใช่การไขว่คว้า แต่เป็นการค้นหาที่...ไม่สิ้นสุด

รักไม่ใช่นาฬิกา..ที่ต้องเดินตามเข็มทุกวินาที

รักไม่ใช่ห่วงใย แต่เป็นล่ามใจ...ไม่ให้หลุดพ้น

รักไม่ใช่คนสองคน หากแต่เป็นเพียงหนึ่งคน...ที่ยังเจ็บ

รักไม่ใช่ผูกพัน หากแต่เป็นการ...พันผูกที่ไม่จบสิ้น

รักไม่ใช่การให้มา หากแต่เป็นการ..เอากลับไป

รักไม่ใช่การเดินทางเสมอ หากแต่เป็นการหยุดพักเมื่อทุกอย่าง...จบลง

รักไม่ใช่ความงดงาม หากแต่มีค่าในหัวใจ..ที่สมหวัง

รักไม่ใช่การวาดฝัน หากแต่ยัง...เสียน้ำตา

รักไม่ใช่ท้องฟ้าที่สดใส หากแต่เป็นฟากฟ้าที่กว้างไกล..เกินเอื้อม

รักไม่ใช่ทะเลที่สวยงาม หากแต่เป็นทะเลที่ลึกไม่เห็นก้นบึง..ของหัวใจ

รักไม่ใช่สายลมที่พลิ้วไหว หากแต่เป็นสายลมหนาวที่ห่อหุ้มใจ..ที่เดียวดาย

รักไม่ใช่ภูเขาที่มั่นคง หากแต่เป็นความหนักที่ไม่มั่นคงใน...รักที่มี

รักไม่ใช่การจูงมือกันไปถึงปลายฝัน หากแต่เป็นการเดินทางกับหัวใจตัวเองในเงาของ...ใครสักคน

รักไม่ใช่ความอบอุ่น หากแต่เป็นความเดียวดายที่กอดกับเงาใจ...ของใครบางคน

รักไม่ใช่ความทรงจำ แต่เป็นการจดจำในสิ่งที่เคย...หายไป

สุดท้ายรักไม่ใช่การทำให้ลืมใครบางคน หากแต่เป็นการยืนยันว่าเขาคนนั้น...ไม่มีอยู่จริง

ซึ่งก็ยากที่จะหลบพ้นในเรื่องของหัวใจ ที่ทุกคนต้องยอมรับความจริงในความฝัน รักไม่ใช่เธอ ไม่ใช่ฉัน หรือไม่ใช่ใครทั้งนั้น เพราะรักไม่ใช่ทุกอย่าง...เสมอ

“หัวใจกับความเจ็บในคำว่า...รัก ก็คงเจ็บเช่นนี้เสมอตราบที่ยังมี...ลมหายใจ”