เกาะไร้ตำนาน โล่งว่างไร้ผู้คน ประสบการณ์ "พักผ่อน" ที่ "เต็มอิ่มที่สุดของที่สุด

ยินดีต้อนรับ สู่ความงามพิสุทธิ์ แห่งท้องทะเลตรัง



ทะเลสีเทอควอยซ์สวยระยิบระยับ
ในตอนกลางวันท่ามกลางแสงแดด....

และทะเลดาวนับพันนับหมื่นในเวลากลางคืน....
มีเพียงแสงไฟเอดิสัน....
ที่สว่างพอส่องให้เห็นเพียงตัวหนังสือที่อยู่ในมือ

ไม่มีเสียงใดดังกว่าเสียงคลื่น.....

ในเมื่อ..ต้องการเพียงทะเล
"ก็เพียงทะเล"

ตลอดสัปดาห์นี้(ศุกร์-เสาร์-อาทิตย์)....ผมจะพูดถึงที่นี่ครับ^^*
ที่ที่ไม่มีนักท่องเที่ยวเป็นเพียงเกาะที่เงียบสงบ
และกระท่อมริมทะเล
[กำลังทะยอยทำภาพครับ *^^ และจะอับโหลดขึ้น ที่นี่นะครับมาเกริ่นไว้นิดๆก่อน (*:]

คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล เอาตัวเองไปไว้กลางทะเลในบรรยากาศปลายยุค80

คืบก็ทะเล ศอกก็ทะเล เอาตัวเองไปไว้กลางทะเลในบรรยากาศปลายยุค80

แค่อยากจะบอกว่า การมาที่นี่ได้....รวมตัวกันแบบนี้....ก็เป็นเรื่องมหศจรรย์ทางธรรมชาติอย่างหนึ่งแล้ว 555
เพราะความไร้กิจกรรมทำของเกาะ....ถ้ามากับใครที่ไม่รู้ใจ รู้เวลา กันแล้วคงถือว่า พลาดอย่างแรง
แต่นี่กลับเป็นทริปที่ เหมาะเจาะลงตัว ไปเสียทุกอย่าง

ทั้งคน ทั้งอาหาร ทั้งธรรมชาติ
เกาะ เงียบ มีนักท่องเที่ยวน้อยมากๆ....ช่างสบายหู สบายตา สบายใจอะไรขนาดนี้.....

หาดกว้างๆนี้มีพื้นที่ว่างกว้างสุดลูกหูลูกตานี้....
บรรจุไว้เพียงเพิงไม้ ที่ขนาดเพียงไม่กี่ตารางเมตร....
จำนวนไม่กี่หลัง

ในสายตามีคนไม่ถึงสิบคนทุกครั้งที่มองไปรอบๆ
หาดทั้งหาดจึงเหมือนสวรรค์ของฮิปปี้สมัยปลายยุค 80 ที่อยากเดินก็เดิน เหนื่อยหรือ? ก็พักนอนเอาเสียดื้อๆตรงนั้น อยากจะลงเล่นน้ำ กHกระโจนตู้มมมมม.....ลงเล่นน้ำ เบื่อแล้วก็ขึ้นมากลิ้งเอาทรายทาตัว มีร้านอาหารที่เสริพเบียร์เย็นเฉียบจนกลายเป็นเกร็ดน้ำแข็ง....

นั่งอ่านหนังสือต่ออย่างเย็นใจ....

โอ๊ยยย....ชีวิต!