ชายพิการยอดกตัญญู ไม่มีแขน ใช้ปากคาบช้อนป้อนข้าวให้แม่วัยชรา อายุ 90 ดูคลิปแล้วน้ำตาไหล
ชายพิการยอดกตัญญู ไม่มีแขน ใช้ปากคาบช้อนป้อนข้าวให้แม่วัยชรา ดูคลิปแล้วนำตาซึม โดยเพจอ้ายจงนำคลิปและเล่าเรื่องราวสุดซึ้งระหว่างความรักและความกตัญญูต่อบุพการีว่า "ชายจีนชาวเฟิงตู เขตชนบทของฉงชิ่ง เสียแขนทั้ง 2ข้างตั้งแต่อายุ 7ขวบ แต่เขาก็ไม่ท้อต่อชีวิต และกตัญญูมากๆด้วย การบันทึกเสียง เขาจะใช้ปากคาบช้อนเพื่อป้อนข้าวแม่วัย90กว่า"
อ้ายจงดูคลิปนี้แล้วน้ำตาซึมโดยไม่รู้ตัว คิดถึงพ่อแม่ที่ไทยมากๆ><
ความกตัญญูเป็นสิ่งที่เราทุกคนพึงมี อย่าลืมดูแลพ่อแม่ผู้มีพระคุณของเราในวันที่พวกท่านยังอยู่นะครับ
ขอบคุณคลิปจาก Weibo: 人民日报
ผมขออนุญาตนำบทความเกี่ยวกับแม่ จาก เวบtrisarana.org มาให้อ่านกันครับ
หากพรุ่งนี้ไม่มี........แม่?
แม่ ผู้ให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่ลูก แม่..ผู้ยอมอดเพื่อให้ลูกอิ่ม แม่..ผู้ยอมทุกข์เพื่อให้ลูกสุข แม่..ผู้ที่ยอมลำบากเพื่อให้ลูกสบาย และแม่...ผู้ที่ยอมตายเพื่อให้ลูกมีชีวิตอยู่
แม่ผู้ที่รักเป็นห่วงเป็นใยและเฝ้าถามลูกอยู่เสมอ ว่า เหนื่อยไหมลูก? หิว ไหมลูก? ลูกอยากทานอะไร? ลูกอยากได้อะไร บอกแม่มา...แม่จัดให้? แล้วลูกล่ะ เคยถามแม่บ้างหรือเปล่า?
ลูกบางคน ยามแม่มีชีวิตอยู่ ไม่เคยเลยที่จะรักษาน้ำใจท่าน ไม่เคยเลยที่จะเลี้ยงดูใจท่านไม่เคยเลยที่จะทำให้ท่านสบายอกสบายใจ ท่านได้เรามาเป็นลูกรู้ไหมท่านดีใจมากขนาดไหน?
ลูกวัวลูกควายซึ่งเป็นสัตว์เดรัจฉานมีคุณธรรมน้อย เมื่อโตขึ้นเลิกกินนมแม่แล้ว มันยังวิ่งเล่นไปมาเอาลำตัวถูไถคลอเคลียแม่มันเล่น แล้วก็เดินจากไป เราอาจสรุปเอาว่า ลูกวัวตัวนั้นไม่ดี ไม่มีความกตัญญู สู้ลูกคนไม่ได้ แต่ร้อยทั้งร้อยของเจ้าสัตว์เดรัจฉานพวกนี้ เมื่อมันโตขึ้นถึงมันจะทิ้งแม่ไป มันก็ไม่เคยเถียงแม่ ไม่เคยตวาดแม่ ไม่เคยตีแม่ ไม่กระทืบเท้าใส่แม่ และที่สำคัญมันจะไม่ขยี้หัวใจของแม่มันเป็นอันขาด.....
แต่กับลูกคนบางคนนั้นเล่า กลับมีแต่คอยสร้างความทุกข์ทรมานใจให้กับท่าน แม่หลายคนที่ต้องทนทุกข์ระทมขมขื่นเสียใจเพราะลูก ต้องแอบร้องให้เป็นประจำ แม้ว่า แม่จะได้รับความทุกข์ทรมานอันเกิดจากลูกมากเพียงใด แต่แม่ก็ยังรักลูกไม่เสื่อมคลาย แม้บางครั้งมีคนบอกว่า ลูกของแม่ชั่ว ลูกของแม่เลว แม่ก็จะไม่เชื่อ แม่จะเถียงว่า ลูกของฉันไม่เป็นอย่างนั้น ลูกของฉันเป็นคนดี ในใจของแม่อยู่ข้างลูกเสมอ ดีชั่วก็ลูก ผิดถูกก็เลือด จะเฉือนจะเชือดได้อย่างไรกัน
ลูกบางคนเอาแต่สนุกสนาน เชื่อเพื่อนมากกว่าแม่ รักแฟนมากกว่าแม่ เคารพเมียมากกว่าแม่ เลี้ยงเพื่อนฝูงมากกว่าเลี้ยงแม่ โทรหาแฟนมากกว่าโทรหาแม่ คุยกับแฟนทั้งวันทั้งคืน แต่คุยกับแม่แป๊บเดียวตอนขอตังค์ แม่หลายคนช่างโชคร้ายนัก เลี้ยงลูกมาตั้งหลายคน หวังว่าจะได้อาศัยลูกช่วยดูแลยามแก่เฒ่าบ้าง แต่ลูกเหล่านั้นช่างโหดร้ายกับแม่เสียเหลือเกิน ปล่อยให้แม่ไปอยู่ตามบ้านพักคนชรา สถานสงเคราะห์ผู้สูงอายุบ้าง ทิ้งไว้ตามวัดบ้าง ปล่อยแม่ไว้กับหมากับแมว ไม่เคยดูแลไม่เคยสนใจ ขนมสักชิ้นหนึ่ง น้ำสักแก้วหนึ่ง เงินสักบาทไม่เคยให้แม่เลย มีแต่จะเอาจากแม่ ลูกบางคนถึงขนาดแช่งให้แม่ตายเร็วๆ เพื่อตัวเองจะได้มรดกเงินประกันชีวิต..
หากพรุ่งนี้ไม่มี.....แม่?
ถ้าเย็นนี้คุณแม่ตายไปคุณแม่จะได้อะไรบ้าง จะได้เพียงแต่ข้าวต้มถ้วยเดียวและน้ำเปล่าครึ่งแก้ว ใส่ถาดเอาไปวางไว้ข้างโลงศพเท่านั้นหรือ แล้วลูกชายลูกหญิงผู้โง่เขลาก็จะไปเคาะข้างโลงศพ พร้อมกับพูดว่า “แม่จ๋าลุกขึ้นมากินข้าวเถอะ แม่จ๋าลุกขึ้นมากินน้ำเถอะ แม่จ๋าพระมาแล้วฟังสวดนะแม่นะ” แต่ในขณะที่แม่มีชีวิตอยู่ เราจะได้ยินแต่คำว่า “ลูกจ๋า ลูกหิวหรือเปล่า? ลูกจ๋า ต้องการอะไรหรือเปล่า? ลูกจ๋า ลูกไม่สบายหรือเปล่า?”
จะมีลูกสักกี่คนที่จะถามแม่เช่นนั้น หรือจะรอให้แม่ตายไปเสียก่อนแล้วค่อยถามกระนั้นหรือ เรารักสิ่งใด เราจะถนอมสิ่งนั้น รักษาสิ่งนั้น แล้วมันจะอยู่กับเราได้นาน ถ้าเรารักแม่ ต้องถนอมน้ำใจท่าน รักษาใจท่าน ถามท่านสิว่าต้องการอะไร?ท่านอยากไปไหน? ท่านอยากทานอะไร? ท่านเจ็บตรงไหนปวดที่ใด? ตอนที่แม่มีชีวิตอยู่ไม่เคยสนใจท่านเลย แต่พอคุณแม่ตายลงนำร่างที่ไร้วิญญาณของแม่ไปใส่โลงทองอย่างดี เอาไปไว้วัดแล้วนิมนต์พระมาสวด 7 วัน 7 คืน หวังว่าดวงวิญญาณของแม่จะไปสู่สุขคติโลกสวรรค์ นี่หรือคือสิ่งที่เรามอบให้แม่
จัดห้องนอนให้แม่ ตอนที่แม่มีชีวิตอยู่แม้ครั้งเดียว ยังดีกว่าจัดงานศพใหญ่โตเมื่อแม่สิ้นชีวิต
มอบดอกไม้สักดอกให้แม่ ตอนมีชีวิตอยู่ มีค่ากว่าพวงหรีดหลายร้อยพวงที่ประดับข้างโลงศพแม่
หาน้ำเย็นๆให้แม่ดื่ม ทำอาหารดีๆให้แม่กิน มีค่ากว่าจัดอาหารอันประณีตไปวางข้างโลงศพท่าน
โทรศัพท์หรือจดหมาย ไปถามไถ่ท่านบ้าง ดีกว่าจัดงานบุญใหญ่โตอุทิศให้ท่าน
ทำความดีมีความกตัญญูต่อแม่ ขณะมีชีวิตอยู่ ประเสริฐกว่าการสำนึกบุญคุณได้เมื่อท่านตายจากแล้ว
หากพรุ่งนี้ไม่มี......แม่? ใครจะมาดูแลเรา มาสนใจเรา มาเป็นห่วงเป็นใยเราเท่ากับคุณแม่ ไม่มีอีกแล้วในโลกนี้ รักใดไหนเล่าเท่าแม่รัก เป็นรักที่บริสุทธิ์ใจ เป็นรักที่ยิ่งใหญ่ เป็นรักที่แท้จริง
อันรักใดไหนเล่าเท่ารักลูก จิตพันผูกสายเลือดสืบเชื้อสาย
เป็นความรักบริสุทธิ์ดุจใจกาย เป็นเครื่องหมายประจักษ์รักซื่อตรง
อ่านบทความนี้จบแล้ว เย็นนี้ไปกราบที่ตักท่านซะ ไปดูดวงตาท่านสิว่าท่านมีความสุขหรือมีความทุกข์ ไม่ต้องอายในการทำความดี มีอะไรช่วยท่านได้ช่วยเลยอย่านิ่งดูดาย ถ้าวันนี้ไม่รีบแสดงความกตัญญูต่อท่าน อาจจะไม่มีโอกาสอีกเลยตลอดชีวิต การที่จะไปอ้อนวอนตอนที่แม่มีแต่ร่างซึ่งไร้วิญญาณแล้วคงไม่มีความหมายอะไร น้ำเย็นๆสักแก้วเอาไปให้ท่านดื่ม เสื้อผ้าดีๆสักชุดไปให้ท่านใส่ เป็นลูกที่ดีสักครั้ง อาจสามารถต่อชีวิตแม่ได้เป็นปี ๆ อย่าเอาไปให้ท่านดื่มตอนที่ท่านไม่มีชีวิตแล้ว มันไม่มีประโยชน์อะไร
ให้ของขวัญแก่แม่นับแต่นี้ ด้วยทำดีต่อพ่อแม่ตอนแก่เฒ่า
ให้ท่านได้ประจักษ์รักของเรา ดีกว่าเฝ้าทำบุญให้เมื่อวายชนม์
อย่าให้ความสำคัญกับแม่ผู้มีพระคุณเฉพาะวันที่ 12 สิงหาคม เท่านั้น แต่จงทำทุกวันให้เป็นวันแม่ เหมือนกับความรักที่แม่มีให้ลูกทุกๆวันตั้งเกิดจนตาย หมั่นดูแลรักษาจิตใจของท่านให้ดี เพราะเราสามารถมีแม่ได้เพียงคนเดียวเท่านั้นในโลกนี้
อย่าปล่อยให้หญิงแก่ๆ คนหนึ่งที่รักเรามากที่สุดในโลก ต้องตกอยู่ในโลกแห่งความโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาที่โหดร้าย ต้องตรอมใจตายเพราะลูกๆที่เธอรัก แต่..ไม่รักเธอ
แหล่งที่มา:อ้ายจง
https://www.facebook.com/aizhongchina/videos/925865444211686/
http://www.trisarana.org/Zmenu/Tmenu/t00/txD_07.htm