เผ่าพันธุ์ของ "ไซซี" หนึ่งในสี่ยอดหญิงงามแห่งประวัติศาสตร์จีน

เมื่อเดือนมกราคมปี พ.ศ. 2554 ได้มีเสวนาวิชาการ "เรื่องยอดหญิงงามไซซี เป็นบรรพชนของคนไท?" ที่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์ ถนนแจ้งวัฒนะ

ประเด็น "ไซซีเป็นคนไท.....หรือไม่?" อาจารย์ทองแถม นาถจำนงบอกว่า "ไม่ใช่เรื่องที่คนไทยจะลากเข้าหาทำนองอะไรก็ไทย แต่นักวิชาการจีนค้นคว้าบอกมาเอง แล้วก็ตื่นเต้นกันเองในหมู่นักวิชาการจีน"

ประวัติศาสตร์จีนเฉียดสามพันปีที่แล้ว เรื่องของเย่ว์อ๋องโกวเจี้ยนรบแพ้อู๋อ๋องจนถูกจับเป็นเฉลย เมื่อได้รับการปล่อยตัวกลับแคว้น เย่ว์อ๋องกับฟ่านหลีเสนาบดีคู่ใจก็วางแผนปลดปล่อยแคว้นเย่ว์ออกจากการเป็นเมืองขึ้นของแคว้นอู่ เย่ว์อ๋องตั้งปณิธาน"นอนหนุนขอน กินดีขม" เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจให้ทำการสำเร็จ แผน "นารีพิฆาต" นี้ก็เป็นหนึ่งในการกอบกู้แคว้น ผู้รับหน้าที่นี้ก็คือโฉมงามนาม "ไซซี"

เราไปดูความเป็นมาของไซซีกันว่านางเป็นใครมาจากไหน?

ไซซี                                                      

เจิ้งตัน

"ไซซี" ตามสำเนียงแต้จิ๋ว หรือ "ซีซือ" ตามสำเนียงจีนกลาง เกิดประมาณ 506 ปีก่อนคริสตกาล ซึ่งตรงกับยุคชุนชิว ที่มณฑลเจ้อเจียง ในแคว้นเย่ว์

ไซซีได้รับฉายานามว่า "มัจฉาจมวารี" หมายถึง "ความงามที่ทำให้แม้แต่ฝูงปลายังต้องจมลงสู่ใต้น้ำ" ไซซีนั้นมีโรคประจำตัวคือ "โรคหัวใจ" เวลาอาการกำเริบนางจะขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวด ถึงกระนั้นคนที่ได้เห็นยังยอมรับว่า "แม้นขมวดคิ้วนิ่วหน้าหรือแย้มยิ้มก็งามเพียงกันยิ่งเห็นยิ่งชวนลุ่มหลง รูปร่างนั้นจะทอนออกนิดก็ผอมไปจะเพิ่มอีกหน่อยก็อ้วนเกิน" นับได้ว่าความงามของนางนั้นเป็นสิ่งที่ "ธรรมชาติ" ได้สร้างมาอย่างพอดี

ในยุคเลียดก๊กที่แต่ละแคว้นรบกันนั้น แคว้นอู๋เป็นรัฐที่มีกองกำลังทหารที่แข็งแกร่งจึงสามารถรบชนะแคว้นเย่ว์และจับตัว "เย่ว์อ๋องโกวเจี้ยน" และ "อัครเสนาบดีฟ่านหลี" ไปเป็นตัวประกันที่แคว้นอู๋ เย่ว์อ๋องโกวเจี้ยนต้องการที่จะกู้ชาติแต่จำต้องยอมจงรักภักดีเพื่อให้อู๋อ๋องไว้ใจ

ครั้งหนึ่งอู๋อ๋องเกิดมีอาการปวดท้อง บรรดาหมอหลวงทั้งหลายไม่สามารถให้การรักษาได้ เย่ว์อ๋อง
โกวเจี้ยนได้ชิมอุจจาระของอู๋อ๋องต่อหน้าเสนาธิการทั้งปวง และบอกว่าอู๋อ๋องเพียงแค่มีพระวรกายที่เย็นเกินไป หากได้ดื่มสุราและทำร่างกายให้อบอุ่นขึ้นก็จะมีอาการดีขึ้นเอง เมื่ออู๋อ๋องทำตามก็หายประชวร อู๋อ๋องเห็นว่าเย่ว์อ๋องโกวเจี้ยนมีความจงรักภักดีจึงปล่อยตัวกลับคืนสู่แคว้นเย่ว์ เมื่อกลับสู่แคว้น เย่ว์อ๋องโกวเจี๋ยนก็วางแผนที่จะกู้ชาติทันที โดยมีเสนาบดีฟ่านหลี่คอยให้คำปรึกษา ฟ่านหลี่ได้เสนอแผนการสามอย่าง คือ ฝึกฝนกองกำลังทหาร พัฒนาด้านกสิกรรม และ ส่งสาวงามไปเป็นเครื่องบรรณาการพร้อมกับเป็นไส้ศึกคอยส่งข่าวภายในให้

ไซซี

เจิ้งตัน

ไซซีเป็นหญิงชาวบ้าน นางเป็นลูกสาวคนตัดฟืนที่เขาจู้หลัวซาน (ภาษาแต้จิ๋วออกเสียงว่า กิวล่อซัว) ถูกพบครั้งแรกขณะซักผ้าริมลำธาร ไซซีมีหน้าตางดงามมาก
พร้อมกับเจิ้งตัน (แต้ตัน) ซึ่งมีความงามด้อยกว่าไซซีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ฟ่านหลี่เสนาบดีของแคว้นเย่ว์เป็นผู้ดูแลอบรมทั้ง 2 นางให้มีอุดมการณ์เพื่อบ้านเมือง เป็นเวลานานถึง 3 ปี เพื่อที่จะไปเป็นบรรณาการให้กับอู๋อ๋อง เพื่อมอมเมาให้อู่อ๋องฟูซาเจ้าแคว้นอู่ ลุ่มหลงอยู่กับเสน่ห์ของนาง จนไม่บริหารบ้านเมืองให้เป็นปกติสุข เมื่ออู๋อ๋องฟูซาได้ตัวไซซีกับเจิ้งตันสองสาวงามจากแคว้นเย่ว์ ก็บังเกิดความหลงใหลในตัวไซซีมากกว่าเจิ้งตัน ทำให้เจิ้งตันน้อยใจจนผูกคอตาย ขณะที่มาอยู่แคว้นอู๋ได้เพียง 2 ปีเท่านั้น(เจิ้งตันซึ่งมาอยู่ที่แคว้นอู่ได้ลืมอุดมการณ์และปณิธานเพื่อบ้านเมืองไปหมดสิ้นเมื่อเป็นสนมของอู๋อ๋อง นับว่าไซซียังโชคดีที่เจิ้งตันไม่ได้เปิดเผยความลับว่าพวกนางทั้งสองถูกส่งมาทำอะไร)

ไซซี

เจิ้งตัน

เมื่อเจิ้งตันตายไปภาระทั้งหมดจึงตกอยู่กับไซซีเพียงคนเดียว การใช้ชีวิตในฐานะสนมของอู่อ๋องนั้นไม่ง่ายเลยไหนจะต้องคอยระวังตัวจากบรรดาสนมและเจ้าจอมคนอื่นที่คอยจะกำจัดนางให้พ้นหูพ้นตา ไหนจะต้องคอยหาข่าวความเคลื่อนไหวทางการเมืองและการทหารแล้วลอบส่งข่าวกลับไปยังแคว้นเย่ว์โดยที่ไม่ให้มีคนจับพิรุธหรือสงสัยในตัวนางได้ และยังต้องคอยเบี่ยงเบนความสนใจของอู่อ๋องจากการบริหารบ้านเมือง ผ่านไป 13 ปี เมื่อแคว้นอู่อ่อนแอลง แคว้นเย่ว์ก็สามารถเอาชนะได้สำเร็จในที่สุด

ภายหลังจากที่อู่อ๋องฟูซาฆ่าตัวตายไปแล้ว ไซวีกับเสนาบดีฟ่านหลี่ที่ว่ากันว่า ได้ผูกสัมพันธ์ทางใจไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว(ตั้งแต่ครั้งที่ฟ่านหลี่นำตัวไซซีและเจิ้งตันไปถวายเป็นบรรณาการแด่อู๋อ๋อง) ได้ถอนตัวออกจากการเมือง ฟ่านหลี่หันไปประกอบอาชีพเป็นพ่อค้า ด้วยนิสัยซื่อตรงและมีคุณธรรมทำให้กิจการของฟ่านหลี่ประสบความสำเร็จกลายเป็นคหบดีที่ร่ำรวยและมั่งคั่งที่สุดในแคว้นเย่ว์ บั้นปลายของชีวิตฟ่านหลี่กับไซซีได้หายตัวไป บ้างก็ว่าทั้งคู่ได้เดินทางท่องเที่ยวไปเรื่อยๆ และไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่ทะเลสาบไซ้โอว (ทะเลสาบซีหู) เป็นต้น แต่ไม่มีใครสามารถระบุถึงที่ตั้งของสุสานของทั้งสองได้

อาจารย์ถาวร สิกขโกศล บอกว่า "นักวิชาการจีนพยายามถอดความภาษาพูดแคว้นเย่ว์ที่บันทึกไว้ด้วยตัวหนังสือจีน" ด้วยภาษาหลายภาษา ไม่น่าเชื่อว่าสุดท้ายภาษาแคว้นเย่ว์ ถอดความได้ด้วยภาษา "ไทยสยาม"
เผ่าเย่ว์ เผ่าของไซซี เป็นไทหรือไม่?.....คำเรียก.....ไป่เย่ว์ แปลว่า "เย่ว์ร้อยเผ่า" คำนี้ชี้ให้เห็นว่า "เย่ว์ไม่ได้มีเผ่าเดียว" แต่มีภาษาของตัวเอง มีขนบธรรมเนียมเหมือนกัน ตัดผมสั้น สักร่างกาย อาศัยอยู่บนเรือนเสาสูง ชำนาญทางน้ำ เก่งการใช้เรือและรบทางเรือ เชี่ยวชาญการหล่อสำริด ฯลฯ

อาจารย์ทองแถมบอกว่า แม้ว - เย้าบางเผ่าเมื่อลงจากภูเขามาอยู่พื้นราบหรืออยู่ริมน้ำก็เก่งทางน้ำ และแม้ว - เย้าก็คือหนึ่งในเย่ว์ จึงสรุปไม่ได้ว่า เย่ว์เป็นไทชาติพันธุ์เดียว
ชื่อ "เย่ว์" เป็นชื่อที่ถูกเรียกขานในช่วงโบราณ สมัยเมื่อเกือบสามพันปีที่แล้ว เมื่อชื่อเย่ว์หายไป ชื่อจ้วง ต้ง และอีกหลายชื่อของเผ่าพันธุ์ที่มีวิธีชีวิตแบบเย่ว์ก็เกิดตามมา
กระบวนการพิสูจน์ชาติพันธุ์เผ่าเย่ว์ไม่ได้ทำเพียงแค่ค้นคว้าหลักฐานและบันทึกตามประวัติศาสตร์ เทียบเคียงภาษาพูด และตัวหนังสือเท่านั้น นักวิชาการจีนที่ค้นคว้าเรื่องนี้ เอาจริงเอาจังกันถึงขั้น "พิสูจน์ดีเอ็นเอ"
การพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ทำเอานักวิชาการจีนระดับศาสตราจารย์แปลกใจ.....ทำไมดีเอ็นเอชาวจีนผืนแผ่นดินใหญ่ ไปตรงกับชาวลาวแถวหลวงพระบาง?

อาจารย์ทองแถม นาถจำนง สรุปว่า "ไซซีเป็นชาวเผ่าเย่ว์ และไทเป็นหนึ่งในเผ่าเย่ว์" แต่ไม่ยืนยัน "เผ่าไซซีเป็นไท"แต่ไซซีเป็นไทหรือไม่? เย่ว์อ๋องโกวเจี้ยนวีรบุรุษในประวัติศาสตร์จะเป็นวีรบุรุษของคนไทยได้ด้วยหรือเปล่า? คงเป็นเพียงแค่ประเด็นให้เราได้คิดกัน ว่าราก.....ลึก ดั้งเดิม.....แท้จริง เรามาจากไหน?

ความจริงทางวิชาการชี้ให้เห็นว่า "แม้จะต่างชาติต่างภาษา เดิมทีเราอาจจะเริ่มต้นมาจากรากเหง้าเผ่าพันธุ์เดียวกัน เพียงแต่สภาพแวดล้อมที่แตกต่างออกไป ทำให้เราไม่เหมือนกัน"

เราจะทะเลาะกันไปทำไม? ให้ตัวเองเหนื่อย คนอื่นก็เหนื่อย ประเทศชาติก็เหนื่อย?

ซ้ำขออภัยค่ะ

รูปประกอบ : Google