อาหารไทยที่คนญี่ปุ่นแปลกใจ

หมวดหน้าตาแปลก

อันดับแรก ที่คนญี่ปุ่นรู้สึกแปลกใจสุด คือ ก๋วยจั๊บ ค่ะ คนญี่ปุ่นจะงงว่า เส้นบะหมี่อะไร ทำไมมันหนาจัง แถมกลมๆ ม้วนๆ เข้ามา มันจะอร่อยหรือ ทานยากหรือเปล่า รสชาติเป็นอย่างไร บ้านเขามีแต่เส้นตรงๆ จ้ะ

อันดับสอง คือ ปลากะพงนึ่งมะนาว ที่เสิร์ฟมาในจานรูปปลาค่ะ ย้ำว่าต้องเสิร์ฟในจานปลา คนญี่ปุ่นจะรู้สึกอเมซซิ่งว่า “อุ๊ย... มันมีปลาในปลา” สาวๆ บางคนจะบอกว่า จานปลาน่ารัก ทำเป็นรูปปลาให้ปลานอนได้ด้วย บางคนก็ทึ่งกองกระเทียมและกองพริกมหึมาที่อยู่บนตัวปลา พอเราเขี่ยกองพริกกระเทียมลงไปในน้ำซุป น้ำซุปจะกระเพื่อมอย่างรุนแรงจนเกือบหกจากจาน สร้างความตื่นเต้นเร้าใจให้กับคนญี่ปุ่นยิ่งขึ้นไปอีก

หมวดอาหารหวานปนคาวแปลกๆ

สำหรับคนญี่ปุ่นแล้ว ผลไม้เป็นหนึ่งในของหวานที่ทานหลังทานข้าว แต่คนไทยเรานำผลไม้มาประยุกต์เป็นกับข้าวได้จนคนญี่ปุ่นประหลาดใจค่ะ เช่น ยำส้มโอ คนญี่ปุ่นจะไม่เข้าใจว่า ทำไมยูเอาผลไม้กับปลาป่นและพริกมาคลุกทานกัน

อาหารที่ดิฉันเห็นคนญี่ปุ่นตกใจกันบ่อยๆ คงจะเป็นข้าวเหนียวมะม่วงกับข้าวเหนียวทุเรียนค่ะ คนญี่ปุ่นรับไม่ได้มากๆ เวลาเห็นก้อนข้าวเหนียววางไว้ข้างๆ มะม่วงกับทุเรียน เขาจะรู้สึกเหมือนเราเอาข้าวสวยไปใส่ไว้จานเดียวกับแอปเปิ้ล และเขาไม่เข้าใจว่ามันอร่อยตรงไหน

เมื่อคุณเสนอแนะลองให้คนญี่ปุ่นทานดู เขาจะปฏิเสธ และขอจิ้มแต่ผลไม้ทานอย่างเดียว จังหวะนั้น คุณอย่ายอมแพ้ค่ะ ให้ยืนยันต่อไปว่า ข้าวเหนียวมันอร่อย หอม และเข้ากับมะม่วงจริงๆ ส่งสายตาอ้อนวอนแฝงแววหวังดีและพยายามหว่านล้อมเขาให้ชิมให้ได้ ถ้าคนญี่ปุ่นเขาสัมผัสเจตนาอันบริสุทธิ์ของคุณดวงนั้นได้ เขาจะยอมทานข้าวเหนียว และเขาจะบรรลุสัจธรรมความอร่อยที่ลงตัวของของ 2 อย่างนี้ค่ะ

อาหารอีกอย่างที่คนญี่ปุ่นแปลกใจ คือ ฟักทองแกงบวดค่ะ ปกติคนญี่ปุ่นจะใช้ฟักทองมาทำเป็นกับข้าว เช่น เอามาต้มกับโชยุ มิริน สาเก ทำฟักทองต้ม เอามาใส่แกง...หรือสตูว์ เอามาทอดเทมปุระ

เขาก็เลยรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นเราเอาของที่เขาใช้ทำกับข้าวมาต้มกะทิใส่น้ำตาล ทำเป็นของหวานไปซะงั้นค่ะ

หมวดรสชาติเกินความคาดหมาย

ได้แก่ อาหารและเครื่องดื่มที่หน้าตาดูคุ้นเคย ธรรมดาๆ แต่พอทานเข้าไป มันผิดจากที่คิดไปมากๆ ตัวอย่างที่ชัดเจนมากๆ คือ ชาเขียวของไทยนั่นเอง ชาเขียวญี่ปุ่นจะรสจืดๆ เฝื่อนๆ พอเขาเห็นขวดโออิชิ อิชิตัน ที่เขียนว่า “Green tea” คนญี่ปุ่นจะดีใจที่เจอของกินบ้านเกิดตัวเองในต่างแดน เขาจะถลาเข้าไปซื้อชา รีบเปิดฝาขวด แล้วซัดโฮกเข้าปากทันที 2 วินาทีหลังจากนั้น เขาจะสำลักกับความหวาน หอมเฟคๆ ของชาเขียวบ้านเรา

ในบรรดาชาเขียวทั้งหลาย ผลิตภัณฑ์ที่คนญี่ปุ่นช็อคมากที่สุดนั้นหนีไม่พ้นตัวนี้ค่ะ “ชาคูลล์ซ่า” ชาเขียวโซดา ซาบซ่านถึงใจ ดิฉันเผลออธิบายให้คนญี่ปุ่นหลายคนฟังว่า ชื่อ “ชาคูลล์ซ่า” มาจากคำว่า ชา + ยากูซ่า เลยเป็นชาคูลล์ซ่า แต่ระหว่างที่เขียนบทความนี้ เผอิญเสิร์ชตัวสะกดแบรนด์นี้ เลยทราบภายหลังว่า มันมาจาก ชา + cool + (ซาบ) ซ่า นั่นเอง ... ต้องกราบขอโทษบริษัทโออิชิมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ

หมวดงงๆ

หมวดนี้ เราจะก้าวข้ามการวิจารณ์อาหารหรือเครื่องดื่มแต่ละอย่าง แต่ดิฉันจะพูดรวมถึงเมนูร้านอาหารแบบงงๆ เช่น อาหารร้าน Coffee Beans by Dao และ Greyhound Café

เพื่อนๆ อ่านแล้วก็คงงงไปด้วยว่า เอ๊ะ ร้านดัง 2 ร้านนี้มันแปลกอย่างไร อาหารออกจะอร่อย ตอนแรกดิฉันก็ไม่รู้สึกแปลกอะไรค่ะ แต่มีอยู่ครั้งหนึ่ง ดิฉันพาเพื่อนคนญี่ปุ่นไปร้าน Coffee Beans ร้านโปรดดิฉันเอง เพื่อนญี่ปุ่นกางเมนูอ่านสักพัก แล้วขำไม่หยุด พอดิฉันถามว่าเธอขำอะไรนักหนา เขาตอบว่า ทำไมร้านนี้มีทั้งอาหารไทย อาหารฝรั่ง อาหารจีน ปนกันไปหมด รสชาติมันจะอร่อยเหรอ  

คือว่า ร้านอาหารในญี่ปุ่นนั้น มักจะแยกตามประเภทร้านอาหารไปเลยอย่างเด็ดขาดค่ะ เช่น ร้านอาหารอิตาลีก็จะมีแต่พาสต้า พิซซ่าเท่านั้น คุณจะหาซูชิทานในร้านนี้ไม่ได้ หรือร้านอาหารจีน ก็จะขายแต่อาหารจีนจริงๆ ไม่มีซุปมิโสะ ปลาย่าง อะไรพวกนี้ขาย เชฟอาหารไหนๆ ก็จะมุ่งมั่นฝึกปรือวิชาและพัฒนาเมนูใหม่ๆของอาหารชาตินั้นให้ดีที่สุดสืบต่อไป

เล่าแถมนิดหนึ่ง สรุปว่ามื้อนั้นที่ร้าน Coffee Beans เพื่อนดิฉันก็ได้ลิ้มลองเมนูต่อไปนี้ค่ะ

- ต้มยำเห็ด (ไทย)
- ซีซาร์สลัด (ฝรั่ง)
- ผักโขมอบชีส (ฝรั่ง)
- ก๋วยเตี๋ยวเซี่ยงไฮ้ (จีน)
- เค้กชาไทย (ไทย+ฝรั่ง)
 
เมืองไทยเราสบายๆ อยู่แล้ว ไม่คิดอะไรมาก...