ลูกชายสุดน่ารักเราไปซั่มลูกสาวเค้า ทำอย่างไงดีค่ะ 18+

*ขออภัยนะค่ะ กระทู้นี้มีคำหยาบเรื่องเซ็กส์หรือภาษาวิบัติ

หลังจากที่ใช้เกือบครึ่งชีวิตอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ นั่งอ่านกระทู้ ปัญหา สารทุกข์ สุข ดิบ ของเช้าบ้านมาเนิ่นนาน ก็ได้ฤกษ์งามยามดี แชร์ประสบการณ์ชีวิตอันน่าหดหู่ของตัวเองเสียที

จขทก. ขอเรียกแทนตัวเองว่า "รัล" ก็แล้วกันนะค่ะ เป็นคุณแม่ยังสาว ส่วนจะสวยรึป่าวนี่ก็ต้องพิจารณาเอง << ยังมีอารมณ์จะเล่น
ปัจจุบันมีลูกชายน่าตาน่ารักน่าชัง อายุ 18 ขวบอยู่หนึ่งคน สามีทำงานที่บริษัทของต่างชาติ เป็นวิศวกรประจำแท่นขุดเจาะน้ำมัน นานๆจะกลับมาพักที รัลจึงเปรียบเสมือน คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไปโดยปริยาย

ด้วยเงินที่สามีส่งให้ใช้ก็พอสมควรอยู่ รัลจึงไม่ต้องทำงาน เป็นแม่บ้าน อยู่เฝ้าบ้านอย่างเดียว พอมีลูกรัลจึงมีเวลามากมายที่จะอยู่กับลูก ดูแล พูดคุยกัน เล่นสนุกได้ตลอดเวลา ด้วยตัวรัลเอง ตอนที่ตั้งท้องนั้นอายุก็ยังน้อย แต่รัลโชคดีตรงที่ พ่อแม่รัลให้อภัยและคอยให้ความช่วยเหลือแนะนำ มอบกำลังใจดีๆให้รัลเสมอ พร้อมกับสามีผู้น่ารัก

รัลสอนลูกเหมือนเพื่อนแนะนำเพื่อน เราคุยกันได้ทุกเรื่อง ทุกเรื่องจริงๆ นะค่ะ  เพราะพ่อเค้าไม่ค่อยอยู่รัลจึงต้องคุยเรื่องผู้ชายๆ กับลูกด้วย รัลไม่อายที่พูดว่า ใช้ทิชชู่เช็ดเหอะนะขอร้อง เอาเสื้อในตระกร้าไปเช็ดอ่ะแม่บอกตรงๆ มันซักยาก ทิชชู่แม่ซื้อมาเป็นโหลเลย วางไว้หน้าคอม หยิบง่ายๆ เช็ดเสร็จก็ทิ้งไป นะลูกนะ เค้าก็ขำบอกทิชชู่มันซับไม่หมด ยุ่ยง่าย เหนียว เลอะเทอะอีก  555 รัลก็ต้องมารื้อดูคราบบนเสื้อผ้ามันทีละตัว ถ้ามีคราบก็ต้องแยกเอามาซักมือ รัลไม่เคยรู้สึกว่ามันน่าเกลียดที่จะบอกลูกหรือคุยกับลูกเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้นะ รัลว่าการช่วยตัวเองเป็นเรื่องปกติของเด็กผู้ชายวัยนี้ แต่ก็ไม่ใช่สนับสนุนอะไรขนาดนั้นนะ  แต่อย่างที่บอก รัลก็เป็นคุณแม่หัวสมัยใหม่ อายุก็ยังไม่มากรัลไม่อยากให้ลูกอายที่จะมาคุยเรื่องแบบนี้กับแม่     

เอาเป็นว่าเค้าปรึกษารัลได้ทุกเรื่อง เรื่องเพื่อน เรื่องหญิง เรื่องเซ็กส์ เรื่องเรียน เรื่องสัพเพเหระ ทั่วๆไป แม้แต่ตอนที่เค้าทดลองใช้ยา เค้าก็มาคุยกะรัล รัลก็ไม่เคยโวยวายว่าเค้า เพราะรัลกลัวว่าลูกจะไม่กล้ามาคุยกับรัลอีก เพราะวัยรุ่นเราก็เคยผ่านมาก่อน ตอนเป็นวัยรุ่นตัวรัลเองมีปัญหาอะไรก็ไม่กล้าปรึกษาพ่อแม่ เพราะกลัวว่าจะโดนดุด่า ถ้าทำผิดก็ต้องโดนด่า รัลไม่อยากให้ลูกคิดกับรัลแบบนี้  จึงพยายามอดทนอดกลั้น บางทีก็ต้องแอบไปร้องไห้คนเดียวเวลาที่ ลูกมาเล่าให้ฟังว่าเค้าไปทำในสิ่งที่ผิด ทำเรื่องไม่ดีมา  ซึ่งตัวรัลเองก็สอนแบบพี่บอกน้อง หรือเพื่อนเตือนกันมากกว่า   อย่างน้อยๆสิ่งที่ลูกทำไปเรายังได้รู้ มีโอกาสได้แนะนำเค้า ดีกว่าไหมค่ะ ที่เค้าจะแอบไปทำในสิ่งที่ผิด พอเกิดปัญหาขึ้นจากการกระทำนั้น คนเป็นพ่อเป็นแม่กลับไม่ได้ช่วยลูกแก้ปัญหาเลย เพราะเราก็ไม่รู้ว่าเค้ากำลังเผชิญปัญหา เค้าต้องตัดสินใจเองก็เค้าไม่กล้าบอกเราตั้งแต่แรกแล้วไง  

เรื่องเที่ยวนี่รัลก็ไม่ห้ามนะ ส่วนใหญ่รัลจะไปกับลูกด้วย  ครั้งแรกที่เค้าจะไปเค้าชวนรัลเองนะ รัลก็พาไป รัลยังหน้าเด็กอยู่อ่ะนะ ไปนั่งกับกลุ่มเด็กๆ เหมือนเป็นเจ๊ใหญ่มากกว่าแม่ไปคุมลูกชาย เพราะรัลไม่คุมไง เค้าจะทำไรก็ปล่อยเค้า เราแค่มานั่งดูว่า อ๋อ ลูกของเราเค้ามีพฤติกรรมแบบนี้นะ แล้วค่อยไปหาเวลาจังหว่ะคุยกับเค้าในเรื่องที่เราห่วงทีหลัง ลูกชายก็เรียนดี กลุ่มเพื่อนก็ไม่เกเรอะไรนัก เรื่องอื่นก็ ทั่วๆไป ไม่มีอะไรน่าห่วง

แต่ก็มีอยู่เรื่องหนึ่งที่นึกหวั่น  ก็เรื่องผู้หญิงนี่แหระ ลูกก็โตเป็นหนุ่มแล้ว คบใครก็ไม่ค่อยจะจิงจัง เน้นหนักไปทางเรื่องเพศ ลูกชายรัลเป็นคนน่าตาดี หล่อเข้าขั้นเลยล่ะ สาวๆเข้ามาติดพันเพียบ เราก็ได้แต่เตือนเรื่องการป้องกัน แนะนำว่าให้รู้จักระวังตัว บอกได้แค่นั้น

และแล้วเวลาแห่งความ ทุกข์ใจก็มาถึง.......

26/07/13 ลูกชายบอกไปวันเกิดเพื่อน เป็นเพื่อนผู้ชายเค้าที่รัลก็รู้จักดีอ่ะแหระ  รัลก็ไปแวะซื้อของขวัญกับลูก แล้วก็ไปส่งเค้าที่บ้านเพื่อน  รัลก็เข้าไปอยู่แปปนึง แล้วก็กลับมาก่อนเพราะเค้าจะนอนบ้านเพื่อนกัน  วันนั้นรัลมองลูกแล้วรู้สึกเป็นห่วงแปลกๆ ก่อนกลับรัลก็บอกลูกว่า อย่าดื่มหนักนักนะ เดี๋ยวมันเลยสนุกไป จะกลายเป็นสลบแทน เค้าก็พยักหน้ายิ้ม พรุ่งนี้เที่ยงหมอนัดใช่ไหม (รัลทำศัลยกรรมด้วยนะ พอดีหมอนัดไปเติมโบท็อกซ์ลดกราม ห้า ห้า) แวะมารับด้วยนะ เดี๋ยวไปเป็นเพื่อน

เวลาประมาณ  08.30 น. ของวันที่  27/07/13 รัลเพิ่งอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ โทรศัพท์ดึงขึ้นมา เป็นเบอร์ลูกชายตัวเองโทรเข้ามา  รัลก็แปลกใจนิดหน่อยว่าทำไมตื่นเร็วจัง พอรับสาย  เสียงปลายสายเป็นผู้หญิงวัยทอง "แกเป็นแม่ของไอ้เด็กห่านี้ใช่ไหม มันหลอกลูกชั้น  แกมาเคลียร์ที่นี่เดี๋ยวนี้เลยนะ ก่อนที่ฉันจะเหยียบลูกแกจมตีน  เอ้าบอกแม่แกมาเดี๋ยวนี้เลย" เหมือนเค้าจะยื่นโทรศัพท์คืนให้ลูกชายรัลพูด รัลได้ยินเสียงเค้าเรียกแค่ว่า “แม่….” รัลรีบบอกลูกว่า อยู่บ้านท็อปไช่ไหม แม่จะรีบไปนะ  เค้าก็พูดกลับมาแค่ “ครับ” แล้วก็วางสายไป รัลทำอะไรไม่ถูก ลืมไปเลยว่าวางกุญแจรถไว้ไหน วิ่งหาไปทั้งบ้าน    มันเหมือนไม่มีแรงจะก้าวขาเลย ในหัวมันสับสนไปหมดเลย นึกเสียใจว่าตัวเองอาจสอนลูกไม่เป็น ตามใจลูกไป อย่างที่แม่รัลว่าก็ได้ บ้านเพื่อนลูกอยู่ในถนนสายเดียวกัน แต่คนละหมู่บ้าน ห่างกันประมาณ  7 -8 กิโล ได้มั้ง  พอรัลไปถึงเห็นรถมอไซต์จอดที่บ้านนั้นห้าหก คัน รถยนต์อีกสามคัน สองคันนั้นรัลรู้ว่าเป็นของใคร อ่อ รัลลืมบอกไปว่าพ่อแม่ของท็อปเค้าไปทำงานที่นครปฐม จะกับมาแค่วันอาทิตย์วันเดียว  มีรถยนต์ยี่ห้อ Honda civic  รุ่นเก่าที่รัลคิดว่าอาจเป็นรถของคู่กรณี รัลจอดรถแล้วรีบเดินเข้าไปในบ้าน  ได้ยินเสียงผู้หญิงในโทรศัพท์กำลังด่ากราดไปทั่ว ทุกคนนั่งอยู่ที่ห้องโถงกลาง เพื่อนลูกชาย แปดคนผู้หญิงสองคน ผู้ชายหกคน รวมลูกรัลด้วยก็เป็น เจ็ด มีเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 14-15  อีกสามคน มีผู้หญิงตัวอ้วนผิวคล้ำอายุ ประมาณ สี่สิบกว่าๆ กับผู้ชายตัวเตี้ยวัยเดียวกัน  สองคนนี้เป็นแม่ของน้องแพม ที่อายุ 14-15 นี่แหระ รัลทราบชื่อหลังจากนั้นว่า คุณอร กับคุณบูรณ์  

คุณอร มองหน้ารัล ทันทีที่รัลโผล่เข้าไปห้องก็เงียบ เมื่อคุณอรทราบว่ารัลเป็นใคร เธอก็เปิดฉากต่อว่า "เธอจะเอายังไงว่ามา ลูกชายเธอกับเพื่อนมันรวมหัวกันล่อลวงลูกฉัน มาที่นี่ มอมเหล้าลูกสาวฉัน แล้วลูกเธอมันมาหลอกปี้ลูกฉัน เนี่ย จะให้ฉันทำยังไง ลูกสาวฉันมันยังเด็กเธอก็เห็นมันจะไปฉลาดรู้เหลี่ยมพวกเด็กเวรนี่ได้ยังไง เธอจะรับผิดชอบยังไงห่ะ"

คุณอรพูดพร้อมกับชี้มือไปทางนั้นทางนี้ เธอชี้ไปที่ลูกสาวของเธอ ที่ชื่อแพม หน้าตาน่ารัก ผิวขาว นั่งตาแดงๆเหมือนเพิ่งผ่านการร้องไห้มาหมาดๆ  แต่งตัวโป๊ แบบ กางเกงสั้นเหมือนกางเกงในเลยนะ เสื้อเปิดหลังเปิดอก ดูไม่น่าโดนหลอกมาเท่าไหร่

รัลบอกให้คุณอรใจเย็นๆ  บรรยากาศในห้องตอนนั้นแย่สุดๆ พวกเด็กเงียบกันหมดทุกคน แต่สังเกตจากสีหน้าก็ดูออกว่าพวกเค้ากำลังปฏิเสธความผิดที่คุณอรยัดเยียดให้

รัลมองไปทางลูกชายแล้วถามเค้าว่าเค้าทำอย่างนั้นจริงๆหรอ  ?

คุณอรก็โวยวายแทรกขึ้นมา เธอไม่ได้ไปถามมันเลย คนมันทำผิดใครมันจะไปยอมรับ ฉันเห็นเต็มๆสองลูกกะตาฉันเลยว่าลูกแกมันนอนคว..แข็งอยู่กับลูกชั้นในห้องสองคน ลูกฉันใส่เสื้อในตัวเดียว ยังต้องถามอะไรอีก ผัวฉันก็เห็น

เพื่อนของลูกรัล แย้งขึ้นว่าให้คุณอรถามน้องแพมดีกว่าว่ามายังได้ไง ถึงคิดว่าพวกเค้าล่อลวง   คุณอรก็ยังยืนยันว่า "ทำไมจะต้องถาม ในเมื่อพวกแกเป็นเจ้าของบ้านถ้าพวกแกไม่ได้บอกไม่ได้ชวนแล้วมันจะมาได้ไง แบบนี้แหระเค้าเรียกว่าล่อลวง"
พวกเด็กๆกลับว่าไม่ได้ชวน ไม่มีใครชวน จริงๆแล้วไม่มีใครรู้จักด้วยซ้ำเพิ่งรู้จักกันเมื่อคืนนี่เองจะไปชวนได้ไง คุณอรหน้าตึง โมโหก็หยิก บิดลูกตัวเองว่ามายังไงกันแน่

ลูกสาวคุณอร บอกว่าเพื่อนอีกสองคนที่มาด้วยกันชวนมา เด็กอีกสองคนที่นั่งอยู่ข้างกัน ก็โบ้ยกันเหมือนกลัวความผิดจะมาตกที่ตัว สุดท้ายก็สรุปออกมาว่าเด็กที่ชื่อน้ำแป้งขอมางานวันเกิดน้องท็อปเอง เค้าเข้ามาคุยทางไลน์บอกว่าปลื้มขอไปวันเกิดและมีของขวัญจะให้ เมื่อท็อปบอกว่าจะมาก็ได้ จึงชวนยัยแพมกับเด็กอีกคนชื่ออ๋อแอ้มาเป็นเพื่อนกันเอง

พอถึงตอนนี้คุณบูรณ์พ่อน้องแพมโวยวายขึ้นว่าไม่สนใจว่าจะใครจะมาใครจะไป แต่เรื่องมันเกิดขึ้นแล้วตัวเองมีลูกสาวยังไงก็เสียหาย เขาบอกว่ารัลและลูกต้องรับผิดชอบเขาจะพาลูกเขาไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล เก็บหลักฐานไว้แล้วจะตามไปที่บ้านของรัล  โดยขอเบอร์โทรศัพท์รัลไว้  ถ้าติดต่อรัลไม่ได้หรือรัลคิดจะปัดความรับผิดชอบเค้าจะแจ้งตำรวจ คุณอรย้ำกับรัลอีกครั้งว่า อย่าคิดอยากลองดีกับฉันนะ

สามคนนั้นออกจากบ้านไป เพื่อนอีกสองคนของแพมทำท่าจะลุกตามกันไป  รัลเลยเรียกไว้บอกว่าขอน้าถามอะไรหน่อย  คุณบูรณ์ที่เดินนำไปก่อนนั้นแล้วกลับเข้ามาเรียกเด็กทั้งสองให้กลับบ้าน และกล่าวหารัลว่าคิดจะหลอกถามเด็กหาช่องทางเอาตัวรอดรึไง  เด็กก็ต้องตามคุณบรูณ์ออกไปแต่ไม่ได้จะไปด้วยกันนะเด็กอีกสองคนจะขับมอไซด์ที่ขับมาเมื่อคืนกลับบ้าน  

ตอนนั้นรัลรู้สึกกดดันมาก สับสนว่าควรจะทำยังไง จะบอกกับสามียังไงดี  ไหนจะพ่อแม่รัลอีก  รัลรู้สึกเหมือนตอนเด็กๆที่เวลาทำอะไรผิดแล้วกลัวจะโดนดุด่า ไม่รู้จะหันหน้าไปปรึกษาใคร

รัลตัดสินใจคุยกับลูกก่อน   รัลถามลูกชายกับเพื่อนเค้าที่นั่งอยู่ว่า มีใครจะบอกอะไรแม่ไหม และสิ่งที่ลูกชายรัลพูดคือ เมื่อคืนน้องแพมอะไรเนี่ย มาบอกว่าปลื้มเค้า แล้วก็พูดจาหยอกล้อเหมือนอยากจะโดนนักโดนหนา เค้าเลย ตั้งใจว่าจะสนองให้สักหน่อยอยู่แล้ว แต่พอดีแฟนเค้าโทรหาเค้าเลยต้องเข้าไปหลบเสียงเพลงคุยในห้อง นอนแขกเพราะอยู่ไกลจากตรงนั้นหน่อย ไม่ถึง 10 นาที น้องแพมก็ตามเข้ามาถึงห้องเองเลย  ลูกชายรัลยังไม่ทันจะวางสายจากแฟนเค้าด้วยซ้ำไป  พอเค้าเห็นยัยแพมนี่เข้ามาเค้าเลยรีบวางสายเพราะกลัวแฟนจะได้ยิน บอกกับลูกชายรัลว่าเพื่อนเค้าให้มาตาม แต่ทำท่าว่าตัวเองจะขอนอนอยู่ในห้องนี้ก่อนเพราะเวียนหัว ลูกรัลจัดการเลย  แต่ตอนนั้นลูกรัลดื่มเข้าไปมากแล้ว นกเขาเลยไม่สู้งาน   ใส่ถุงยางยาก ยัยแพมก็จัดการชิมรสชาตินกเขาอย่างเชียวชาญ ใส่เอง สอดเอง ทำเอง เส็ดเอง เพราะลูกชายรัลดื่มเบียร์ด้วยจะหลับมิหลับแหล่เลยไม่เสด  ใครจะว่ายังไงไม่รู้นะ แต่รัลเชื่อลูกรัล รัลรู้จักเค้าดีที่สุด  

แต่ลูกคนอื่นรัลไม่รู้ และคุณอรเองก็คงคิดเหมือนรัล คนเป็นแม่ย่อมรู้จักลูกตัวเองดีว่าเป็นอย่างไง  
แน่นอนว่าเป็นงานขนาดนี้คงไม่ไช่ครั้งแรกแน่ๆ  แต่ถึงยังงั้นก็เถอะ จะครั้งที่เท่าไหร่ จะใครเอาใคร จะทำท่าไหน แต่ลองพ่อแม่เค้ามาเห็นแบบนี้ก็ต้องรับแหระ ทำก็คือทำ

รัลกับลูกกลับมาที่บ้าน  รัลโทรบอกสามี เค้าก็ตกใจและจะรีบกลับให้เร็วที่สุด เค้ายังแนะนำให้รัลเรียกทนายมานั่งฟังอยู่ด้วย แต่รัลยังไม่เห็นด้วย บอกว่าขอคุยกันดูก่อน เพื่อจะตกลงกันได้  ส่วนพ่อแม่รัล รัลตัดสินใจไม่บอกท่านเพราะท่านคงไม่อยากฟังเรื่องแบบนี้แน่ๆ

ประมาณเที่ยงกว่าๆ คุณบูรณ์โทมาถามทางมาบ้านรัล  เกือบบ่ายโมงพวกเค้าก็มาถึง  รัลเชิญพวกเค้าเข้ามาในบ้าน  คุณบูรณ์ถามรัล ว่ารัลกับลูกจะรับผิดชอบลูกเค้าอย่างไร

รัลตอบว่า รัลมีโอกาสได้ถามลูกชายแล้ว ซึ้งเค้าก็ยอมรับว่ามีอะไรกับลูกสาวคุณจริง แต่เรื่องจะรับผิดชอบยังไงนั้น ให้คุณสองคนบอกดีกว่าว่าต้องการให้เราทำยังไง เพราะคุณบอกว่าคุณเป็นฝ่ายเสียหาย
เค้าบอกว่าให้รัลจัดงานแต่งงานให้ถูกต้องตามประเพณี  บอกตามตรงว่าตอนนั้นปรี๊ดดดดดดดดดดเลย  

รัลกำลังพยายามสงบสติอารมณ์  แต่ลูกชายคงตกใจ เค้าเลยโวยเอง ว่าไม่แต่งเด็ดขาด  เจอมากี่คนแล้ว อยู่ดีๆจะมาให้เค้ารับผิดชอบได้ยังไง  รัลเลยต้องห้ามลูกก่อน คุณอรทำท่าจะต่อว่าพอดี แต่รัลพูดขึ้นว่า ขอปรึกษาครอบครัวก่อนแล้วกันรัลรับผิดชอบแน่ไม่ต้องห่วง

แต่เหมือนจะไม่เป็นผล ฝั่งนั้นเค้าไม่ยอม ถ้าไม่ตกลงเค้าจะแจ้งตำรวจ คุณอรยื่นใบตรวจร่างกายของลูกเค้าให้รัล ระบุว่าเยื้อพรมจรรย์ขาด ไม่พบคราบอสุจิ ไม่พบบาดแผลฉีกขาดของช่องคลอด

รัลจึงขอเวลาโทรปรึกษาสามี สามีรัลขอคุยกับฝั่งนั้นเองรัลจะยื่นโทรศัพท์ แต่ทั้งคุณบูรณ์และคุณอรไม่ยอมคุย บอกว่าไม่คุยกับใครทั้งนั้น ถ้าจะคุยก็มาคุยที่นี่ เดี๋ยวนี้ ลูกเค้าไม่ใช่หมูใช่หมาจะได้มาต่อราคากันทางโทรศัพท์ <<<พูดออกมาได้ไม่อายปาก