เรื่องเล่า ม.บรูพา

สถานที่เกิดเหตุ : หอพักหญิงตรงลานเกือกม้า

หอพักหญิงชวนขนหัวลุกนี้ มีเพื่อนสนิทที่เจอผีเข้าจังๆ ที่ห้อง 516 เตียง 7 เป็นเตียงชั้นบน (เตียง 2 ชั้น)
เวลาเกิดเหตุอยู่ในช่วงตะวันใกล้โพล้เพล้แล้ว เพื่อนนอนหลับ แต่ระหว่างที่สะลึมสะลือจะตื่น
ก็เห็นผู้หญิงไต่เตียงขึ้นไปหา ผู้หญิงที่เห็นใส่ชุดดำ ไว้ผมยาว กระโดดมาทับตัวเพื่อน ดิ้นไม่ได้เลย
ทั้งยังบีบคอ จนต้องท่องนโมหลายจบ แล้วเขาก็หายไปในที่สุด พอสะดุ้งตื่นมาจริงๆ ไม่เจอใครในห้อง
แล้วเตียงนั้นก็ไม่มีใครยอมมานอนอีกเลย



ตึกภาพพิมพ์ (ปัจจุบันโดนทุบทิ้งไปแล้ว) ตึกภาพพิมพ์ ซึ่งเมื่อก่อนมีคนโดนฆ่าแล้วถูกนำศพมาทิ้งไว้ที่บ่อนข้างๆ ตึก
ในตอนนั้นหลายคนนึกว่าเป็นหุ่นของทางคณะศิลปกรรมนำมา ใช้โปรโมตละครเวที
จนเวลาผ่านไป 2-3 วัน ศพเริ่มเน่าและอืดอยู่ในบ่อน้ำ จึงได้รู้ความจริงกันว่าไม่ใช่หุ่นธรรมดา



ตึกวิศวกรรมศาสตร์ ชั้น 8 ตามที่ร่ำลือกันมาว่ามีอาจารย์ เสียชีวิตอยู่ในห้องดรอว์อิ้ง
ขณะที่กำลังสำรวจนั้น อยู่ดีๆ ลิฟต์ก็เปิดออกและปิดในทันทีพร้อมกับขึ้นไปที่ชั้น 8 !!
โดยที่ยังไม่มีใครกดลิฟต์ในชั้นใดๆ ทั้งสิ้น ตอนนั้นเพื่อนทุกคนก็ถอยกรู ขนลุก ปรากฏว่าไม่มีใครอยาก ขึ้นไปอีกเลย



ห้องเซรามิก คณะศิลปกรรมศาสตร์ เล่ากันมาจากรุ่นพี่ที่มีสัมผัสที่ 6 คนหนึ่งว่า...
เห็นผู้หญิงแต่งชุดไทยใส่ชฎารำอยู่ข้างในห้อง ตอนแรกก็คิดว่าเด็กเรียนรำไทยมาฝึกซ้อมที่นี่กันหรือ เปล่า
พอตอนเช้าเขาไปถามได้คำตอบว่าไม่มี และเป็นประจำที่หน้าห้องนี้ดึกๆ หมาจะหอนกันเกรียวเลย



ที่หอ 50 ปี เทา-ทอง มีนักศึกษาแลกเปลี่ยนจากประเทศจีนกระโดดตึกลงมาเสียชีวิต
เล่ากันว่าเธอกลุ้มใจหลายๆ เรื่อง ก่อนจะโดดก็กินตะปูเข้าไปด้วย
หลังจากนั้นมีคนทรงมาเชิญวิญญาณเธอไป แต่เธอไม่ยอมไป ต่อมารุ่นน้องเด็กปี 1 ที่ต้องอยู่หอนี้
ตอนกลางคืนมักจะมีเรื่องหลอนๆ เช่น เห็นประตูเปิด-ปิดเอง หรือบางคืนก็มีเด็กผู้หญิงที่ตายยืนคุยโทรศัพท์อยู่หน้าห้อง
หรือในบางวันเด็กผู้หญิงคนนี้ก็โดดขึ้นๆ ลงๆ ตึกอยู่อย่างนั้น…ทั้งคืน



แต่ก็ยังมีอีกกระแสถึงข่าวหรือเรื่องเล่าของนักศึกษาสาวชาวจีนคนนี้ จากเพื่อนที่เคยใกล้ชิดว่า
เรื่องหอ 50 ไม่มีอะไรน่ากลัวคับ ถ้าฟังเรื่องจริงออกจะน่าเศร้าซะมากกว่า ที่คนประเทศเดียวกันกลับทำกันได้ลงคอ
สาเหตุมาจากเพื่อนคนจีนด้วยกันก็ไม่คบ แถมยังล้อเรื่องพ่อแม่ที่ป่วยของเขาอีก
เครียดมากเลยตัดสินใจกระโดดตึก ก่อนหน้านี้ก็มีโกนหัว กรีดข้อมือเท่านั้น



หลังจากที่ตายก็มีเรื่องความเฮี้ยนของเธอจากเพื่อนรูมเมทชาวจีนด้วยกันว่า
ได้ยินเสียงคนร้องไห้...แล้วก็ไม่มีใครอยากอยู่ห้องนั้นอีกเลย
หลังจากที่เค้าโดดหอมาก็มีพระจีนมาเชิญวิญญาณออกแต่ไม่ออก จนครั้งที่สองมาเชิญจึงออก
แต่ตามที่เค้าว่ากันไว้ฆ่าตัวตายเป็นบาปอันใหญ่หลวงวิญญาณของเธออาจวนเวียนอยู่ในที่นี้ต่อไปก็ได้...



ตำนานพี่บัว คณะศึกษาฯ
เรื่องเล่าตำนานรักของพี่หนุ่มและพี่บัว เล่าโดยศิษย์เก่า ม.บูรพา . . . ตลอด 4 ปีที่ได้เป็นนิสิตของ ม.บูรพา ในเทอมแรกของปีการศึกษา จะได้เห็นจักรยานเก่าๆ หนึ่งคันจอดอยู่ที่บริเวณริมสระน้ำระหว่างบัณฑิตวิทยาลัยและคณะศึกษาศาสตร์
(ตอนนี้ย้ายไปอยู่บริเวณหลังคณะศึกษาฯ) และมีพวงมาลัยมากมายคล้องอยู่ที่แฮนด์ของรถเสมอ
รุ่นพี่มักจะเล่าตำนานความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่งประจำคณะศึกษาศาสตร์ ซึ่งมีชื่อว่า พี่หนุ่ม และพี่บัว
ทั้ง 2 รักกันมาก ทุกๆ วัน พี่หนุ่มจะคอยขี่จักรยานไปรับไปส่งพี่บัวตลอดเวลา จนกระทั่งวันหนึ่ง พี่บัวประสบอุบัติเหตุและเสียชีวิต
พี่หนุ่มเสียใจมาก ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ถ้าขาดพี่บัว เขาจึงตัดสินใจกระโดดน้ำฆ่าตัวตายในสระหน้าคณะศึกษาศาสตร์ตามพี่บัวไป รุ่นพี่ส่วนใหญ่ที่รู้ตำนานจะเล่าเรื่องนี้สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นว่าถ้าใครต้องการให้ความรักของตนเองสมหวังต้องไปขอพรที่จักรยานเก่าๆ คันนั้น ทำให้มีนิสิตหลายคู่ไปไหว้ขอพรพี่หนุ่มและพี่บัวทุกปี และเรื่องนี้ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ถูกนำมาเล่าต่อๆ กันทุกรุ่น

เรื่องสุดท้าย พีคสุด คงหนีไม่พ้น
ตึกสหเวชฯ



มีเรื่องเล่าว่าครั้งเคยมีนิสิตลืมของอยู่บนตึกตอนกลางคืน นิสิตคนหนึ่งเลยชวนเพื่อนมาเอาของด้วยกัน
เเต่พอมาถึงเพื่อนที่มาด้วยบอกว่าลืมของที่รถเดี๋ยวมา ให้ขึ้นไปก่อนเดี๋ยวตามไป
เพื่อนอีกคนเลยเดินไปหายามที่เฝ้าหน้าตึกเเละบอกกับยามว่าลืมของไว้ ยามเลยบอกว่าเดี๋ยวขึ้นไปเป็นเพื่อน
ระหว่างที่ขึ้นลิฟต์ไปด้วยกัน เพื่อนอีกคนก็มาพอดี ซึ่งกำลังจะเรียกเพื่อนเเต่เธอถึงกับพูดไม่ออก
เพราะไม่รู้ว่าเพื่อนของเค้าคุยอยู่กับใครที่หน้าลิฟต์ นิสิตที่ขึ้นลิฟต์ไปกับยามก็คุยกันถึงเรื่อง อาจารย์ใหญ่ที่อยู่ในตึกสหเวช เเละก้อพูดถึงด้ายเเดงที่อยู่กับอาจารย์ใหญ่ ยามเลยบอกว่าด้ายเเดงที่ว่าเปนเเบบนี้รึป่าว เธอตกใจมากเเละก็กรี๊ดเสียงดังมากๆ เพื่อนของเธอที่รออยู่ข้างล่างก็ตกใจมากเช่นกัน เเละอยู่ๆ ลิฟต์ก็ลงมาชั้นหนึ่งพอลิฟต์เปิดเธอก็เห็นเพื่อนเธอนอนสลบอยู่ เเละก็มียามวิ่งมาดู เพื่อนเธอเลยเล่าให้ยามฟังว่าเห็นเพื่อนคนนี้คุยกับใครไม่รู้ที่หน้าลิฟต์ก่อนขึ้นไป ยามเลยบอกว่าสงสัยว่านิสิตคนนี้คงจะเจออาจารย์ใหญ่ ที่เป็นยามคนเก่าที่อุทิศตัวเพื่อนักศึกษาเเพทย์แล้วละ