รู้สึกผิด แต่ฟิน เมื่อน้องชาย..ตัวดี ดันตื่น บนรถไฟฟ้า แบบไม่ตั้งใจ 18++

ผมรู้สึกอึดอัดมากครับ จะเล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ เล่าให้แฟนฟัง ยิ่งไม่ได้ เดี๋ยวโดนหาว่าโรคจิตแหง่มๆ 555+ 

ออกตัวก่อนนะครับ ว่าผมไม่ได้ตั้งใจ เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก แถมไม่ได้ตั้งใจเลยจริงๆ 

แต่หลังจากเกิดเหตุการณ์นี้ กลับรู้สึกแปลกๆ แล้วก็สับสน ใจนึงก็รู้สึกผิด แต่อีกใจกลับ รู้สึกดีแฮะ ฟินดี 55+

แถม ตื่นเต้น สุดๆ ลุ้นอีกต่างหาก เพราะถ้าโดนโวยวายมา ก็ได้ขายขี้หน้าประชาชี

แถมโดนมองว่าโรคจิต แน่นอนครับ ข่าวเกี่ยวกับพวกโรคจิต บนรถไฟฟ้ายิ่งเยอะอยู่  

 

จริงๆ ผมก็ไม่เคยคิด ว่าจะเจอเหตุการณ์แบบนี้ครับ เพราะไม่ได้เดินทางด้วยรถไฟฟ้าทุกวัน  เพราะทำงานอยู่ ตจว. นอกเมืองนู้นเลย

แต่เมื่อคืนไปนอนห้องแฟน เช้านี้เลยต้องอาศัยเดินทางด้วยรถไฟฟ้า เพื่อมาต่อรถ แล้วมาทำงานครับ (ปกติจะไม่มาวันต้องไปทำงาน)

 

ผมมาหาแฟนเกือบทุกอาทิตย์ครับ มารถตู้บ้าง รถไฟฟ้าบ้าง แล้วแต่จุด ที่นัดเจอกัน ส่วนใหญ่มาเย็นศุกร์ กลับอาทิตย์เย็น

ปกติที่ผ่านมา ก็ไม่เคยเจอคนเยอะมากขนาดนี้ อย่างมากก็ยังพอมีที่ยืน และช่องว่างนิดหน่อย

 

แต่เมื่อเช้านี้ ยืนติดกันเป็นปลากระป๋องเลยครับ แทบจะได้เสียกันหลายคู่เลยทีเดียว เบียดกันทุกส่วน ซ้าย ขวา หน้าหลัง มาเต็ม 

เอาเป็นว่ากระดิกตัว กันไม่ได้เลยครับ สงสัยจะเป็นเพราะ เช้าวันจันทร์ ใครเคยเจอน่าจะพอรู้ครับ ว่าเบียดสุดๆ

 

การเดินทางด้วยรถไฟฟ้าเช้านี้ ก็เหมือนอย่างทุกครั้งครับ คนยืนรอคิวกันเยอะพอสมควร แต่ก็ไม่ถึงกับมากมายผิดหูผิดตา

พอรถมาถึง ก็เดินเข้าไปปกติครับ คนเยอะก็จริง แต่ก็ยังมีที่ว่างให้ยืนอีกเยอะเลย อาจเป็นได้ว่าสถานีต้นทาง คนยังน้อยอยู่

 

ผมยืนชิดประตูครับ หันหลังพิงกับกระจก หันหน้าไปทางหัวขบวน สถานีแรกยังปกติครับ คนยังไม่เยอะมาก ยืนกันสบายๆ

สถานีที่ 2 คนเริ่มเยอะครับ เข้ามากันตรึมเลย ผมโดนเบียดไปชิดประตูละ ก็ไม่ได้ซีเรียส เพราะตอนนั้น คิดว่าฝั่งผม ประตูมันคงไม่ได้เปิด

ไม่น่าจะมีคนมาขึ้นฝั่งนี้ สถานการณ์ตอนนี้ ซ้าย มีผู้ชาย 1 คน ข้างหน้าอีก 1 คนครับ

 

อืม...นรกชัดๆ ตอนนี้ก็ไม่สนใจอะไรละครับ หันหน้าออกนอกรถดีกว่า ชมวิว ทิวทัศน์

และแล้ว ก็มาถึงสถานีถัดมาครับ แต่สถานีนี้ คนดันขึ้นฝั่งผมครับ

 

อ้าว..กำละตรู

 

ดูสภาพตอนนี้ ผมยังไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาได้อีกนะครับ เพราะเริ่มเยอะมากละ

แต่พอรถเริ่มจะจอด โอโห้...คนรอคิวขึ้นรถตรึมเลย ยังจะมีคนเข้ามาได้อีกเหรอเนี่ย

 

เหตุการณ์ตอนนั้น มันเกิดขึ้นไวมากครับ พอประตูเปิด คนจากด้านนอก ดันกันเข้ามาเต็มที่เลยครับ

ผมโดนดันเข้ามา แต่ถอยไปได้แค่ก้าวเดียว นาทีนั้นก็พยามยามให้คนที่เข้ามา เบียดเข้าไปด้านในครับ

ส่วนผมอยากยืนติดประตูที่เดิม เลยเอียงๆ ตัวหลบให้คนเข้าไป

พอจังหวะคนเริ่มคิดว่าเข้ามาเพิ่มไม่ได้แล้ว ผมเลยหันหน้าออกไปทางประตู

จะได้ยืนอยู่คนแรก ที่ยืนชิดประตูครับ เพราะจะได้ไม่ไปเบียดใคร

 

 แต่แล้ว วินาทีนั้นเอง อยู่ๆ มี 2 สาว มาจากไหนไม่รู้ครับ

กระโดดเข้ามาด้านหน้าผม โดยคนแรกยืนหน้าผม หันหลังให้ผม อีกคนนึง ยืนข้างๆ แต่หันหน้าเข้ามาในรถ

เธอ 2 คนพยายาม ดันๆ ตัวเองเข้ามา เพื่อให้ประตูมันปิดได้ครับ ยิ่งดันเข้ามา ตัวของเรา 2 คนยิ่งแนบสนิทกันครับ 

 

คงเดาภาพออกนะครับ นาทีนั้น พอประตูปิด ซึ่งผมก็ลุ้นว่ามันจะปิดได้รึป่าว เพราะเบียดกันสุดๆ 

แต่พอประตูปิดได้เท่านั้นครับ ตัวผมและตัวของสาวคนที่ยืนหน้าผม ยืนติดกันชนิด เนื้อแนบเนื้อกันเลย

 

ผมได้แต่ยืนอึ้ง งงๆ อยู่ ว่าเรามายืนติดกันท่านี้ได้ยังไง โดยที่มือข้างนึงผมถือเป้ อีกข้างจับกระจกด้านข้าง เพื่อไม่ให้ล้ม

ทำให้ตัวเรา 2 คนแทบจะแนบสนิทกันเลยครับ โดยเฉพาะเจ้าน้องชายของผม มันดันไปติดกับก้นของเธอพอดีเลยครับ

 

ยิ่งชุดที่เธอใส่ และผมใส่เป็นชุดทำงาน ผ้ามันจะบางมาก ทำให้รู้สึกเหมือนเนื้อแนบเนื้อ กันเลย

เหมือนน้องชายของผม ไปติดกับก้นเธอแบบ ไม่มีอะไรกั้นเลยครับ

ซึ่งไม่เหมือนกางเกงยีนส์ จะหนาพอสมควร แล้วยิ่งเวลารถวิ่ง มันก็เริ่มเกิดการเสียดสีกันขึ้นครับ

 

นาทีนั้นเอง ความฟินบังเกิดละครับ ยอมรับว่า ความรู้สึกตอนนั้น ฟินมาก.. มันนุ่มมากครับ กลัวก็กลัว

แต่ถอยก็ไม่ได้ ขยับก็ไม่ได้ แถมด้วยความบางของเนื้อผ้า เวลาที่รถวิ่ง แล้วยิ่งเสียดสีกัน

 

ไม่นะ......ไม่.....อย่านะ...

อย่า....ตื่น...นะ

โอ้ว....ไม่...

 

ใช่ครับ .... น้องชายผมมันตื่นเรียบร้อยแล้ว ยืนตรง ทั้งที่ยังไม่ 8 โมง ครับ แล้วก็คิดว่า เธอต้องรู้แน่ๆ ครับ เพราะกางเกงมันบางขนาดนี้

เธอเองคงสัมผัสได้ว่ามีพลังงานบางอย่าง มาสะกิดที่ก้นเธอแน่นอนครับ

 

เอาไงดี ถอยหลังก็ไม่ได้ แอ่นก้นออก ก็ไปชนคนข้างหลัง ปล่อยเลยตามเลยละครับ งานนี้

กลัวก็กลัว..โดนว่า แต่เอาน่าเราไม่ได้ตั้งใจนี่หว่า ช่างเป็นช่วงเวลา ที่ฟินสุดๆ เลยครับ

 

แล้วคงไม่มีโอกาสได้เจอแบบนี้อีกแล้วแน่ๆ ผมยืนอยู่แบบนั้น อีก 3 สถานี จนสถานีสุดท้าย

พอประตูเปิดเธอก็รีบเดินจากไป ปล่อยให้ผมยืนงง  ฟินๆ อยู่แบบนั้น ไม่เห็นแม้กระทั่งหน้าของเธอ

 

ไม่รู้ว่าเธอจะเข้ามาได้อ่านรึป่าว อยากจะขอโทษ นะครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ

ตั้งแต่ขึ้นรถไฟฟ้ามา มีครั้งนี้ ครั้งแรกเลยจริิงๆ ที่ต้องเบียดกันขนาดนี้

แล้วนี่ก็บังเอิญหันหน้าไปทางเดียวกันซะอีก ปกติจะหันข้างๆ ชนกันมากกว่า

 

อยากจะขอโทษเธอคนนั้น นะครับ ยอมรับว่าผิด แต่นาทีนั้น ควบคุม น้องชาย ไม่ได้แล้วจริงๆ

 

สุดท้ายอยากบอกว่า การไปทำอะไรแบบนี้ โดยเจตนา นี่ถือว่าไม่ดีเลยครับ เลี่ยงได้ก็เลี่ยงครับ

 

มาเล่าให้เป็นอุทาหรณ์ครับ รู้สึกไม่ดีจริงๆ ที่ฟิน ในสถานการณ์ผิดๆ แบบนี้ 

ผมขอโทษนะครับ....