สุนัขรับเชิญ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว…
บ้านเศรษฐีหลังหนึ่งจะมีการจัดงานเลี้ยง สังสรรค์ในมื้อค่ำ สุนัขเฝ้าบ้านเศรษฐีจึงได้เอ่ยปากชวนเพื่อนๆที่เป็นสุนัขจรจัดอยู่ในละแวกนั้นว่า “ในค่ำคืนนี้ที่บ้านของเจ้านายข้ามีงานเลี้ยง ข้าอยากจะเชิญพวกเจ้าไปร่วมงานด้วย รับรองว่างานคืนนี้สนุกแน่ แล้วยังมีอาหารดีๆ ให้กินมากมายทั้งคืนเลยหล่ะ”

สุนัขจรจัดดีใจมากเพราะนานแล้วที่ไม่ได้กินอาหารดีๆแบบนี้ จึงรีบรับคำเชิญ แล้วเฝ้ารอเวลาที่จะได้ไปงานเลี้ยง เมื่อถึงเวลาสุนัขจรจัดก็รีบไปที่บ้านเศรษฐีตั้งแต่หัวค่ำ

แต่แทนที่สุนัขจรจัดจะเข้าทางหน้าบ้าน มันกลับตรงไปที่ครัวหลังบ้าน เพราะคิดว่าที่นั้นจะต้องมีอาหารรออยู่ เมื่อเห็นว่ามีอาหารมากมายมันก็ดีใจกระดิกหางไปมา

แต่แล้วพ่อครัวบังเอิญเข้ามาเห็นเข้าจึงคิดว่าเป็นสุนัขที่จะมาขโมยกินอาหาร จึงจับตัวสุนัขจรจัดเหวี่ยงออกไปทางหน้าต่างทันที

เมื่อสุนัขตัวอื่นๆ เห็นสุนัขจรจัดวิ่งพลางร้องโอดโอยมาเช่นนั้น จึงถามไปว่า “ไปงานเลี้ยงมาเป็นอย่างไรบ้าง” สุนัขจรจัดจึงแกล้งตอบแก้เก้อไปว่า “ข้าเมาไปหน่อยหน่ะ จึงเข้าบ้านเศรษฐีไม่ถูก”

จบนิทานเรื่องสุนัขรับเชิญ

นิทานอีสปเรื่องสุนัขรับเชิญ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า:
เเขกที่ดีควรเข้าทางประตูหน้าเสมอ