หลอนทั้งบ้าน เมื่อพ่อเรารับพระองค์หนึ่งเข้ามาในบ้านค่ะ

เรื่องก็มีอยู่ว่า พ่อเป็นคนที่ชอบดูพระแต่ก็ไม่ได้โปรอะไรขนาดนั้น แต่ก็ชอบสะสมชอบให้เราเปิดทางเว็บว่าพระนี้เป็นยังไง
มีวันหนึ่งพ่อให้เราเปิดพระองค์หนึ่งชื่อพระนา... อะไรเนี่ยแหละแล้วพ่อก็บอกว่าอยากได้องค์นี้ เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรเพราะเป็นเรื่องปกติที่เขาให้เราเปิดพระให้ดู ต่อมาได้สักประมาณอาทิตย์หนึ่งเหตุการณ์ที่บ้านก็มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นมา

ที่บ้านมีอยู่ 5 คน พ่อ แม่ เรา พี่ชาย แล้วก็น้องอายุ 5 ขวบ ซึ่งเราเป็นแรกที่โดนก็คือ เราได้กลับบ้านหลังจากที่เรียนเสร็จประมานเที่ยง เราก็เหนื่อยจากการที่นอนดึกมากเราเลยกะว่าจะนอนพักที่ห้องตัวเองพอได้นอนหลับไปได้สักพัก เราก็รู้สึกว่ามีเหมือนมีคนเปิดประตูห้องเข้ามาเราก็รู้สึกสะลึมสะลือ กึ่งหลับกึ่งตื่น เราก็คิดว่าน้องเป็นคนเปิดประตูเข้ามา แต่เราก็ไม่ได้มองเห็นนะว่าเปนใครแต่ออกแนวเหล่ๆ เห็นว่าเป็นเท้าเด็ก (ประตูห้องจะอยู่ข้างๆหัวเรา แล้วที่นอนเราก็ไม่มีเตียง)  เราก็คิดว่ามีไรหรือป่าวถึงเข้ามา แต่ไม่ได้ขยับตัวหรือพูดอะไรเพราะมันกึ่งหลับกึ่งตื่นจริงๆ แต่ยังไม่ทันจะอะไร เด็กที่เข้ามาในห้องก็เดินขึ้นบนตัวยืนเหยียบบนหน้าอกเรา ตอนนั้นเรารู้สึกว่าหนักมากกๆ แล้วเด็กคนนั้นก็จิกเล็บเท้าไปที่หน้าอกเรา ทำให้เรายิ่งเจ็บเข้าไปใหญ่ เราก็พยายามที่จะขยับตัวแต่ก็ขยับไม่ได้ จากนั้นเด็กคนนั้นก็นั่งยอง ๆเล็บเท้าจิกหน้าอกเราก้มหน้าเข้ามาใกล้แล้วท่องหรือพูดอะไรไม่รู้ใกล้ๆหน้าเรา พอเราจะขยับแขนเด็กนั่นก็จับแขนไม่ให้ขยับ พอเราทนไม่ไหวแบบว่าอยากหลุดพ้นจากตรงนี้เราก็ใช้แรงทั้งหมดพลักเด็กออกไป แล้วเราก็ตื่นขึ้นมาแบบไม่ได้ตื่นแค่ลืมตานะ แต่ตื่นแบบมีสติมากแบบลุกขึ้นยืนทันทีแล้วก็รีบหยิบของลงไปหาแม่ข้างล่างทันที

หลังจากที่เราลงมาจากบนห้องเรา เล่าให้แม่ฟังทุกอย่างแต่แม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่ฟัง
หลังจากนั้น 3-4 วัน แม่นอนอยู่ข้างล่างคนเดียวดูทีวีประมาณตี 2-3 ละครตอนดึกอ่ะค่ะ แล้วแม่ก็ได้ยินอะไรไม่รู้ข้างบนกึกกักๆ ข้างบนแถวๆหิ้งพระหรือตรงตูเสื้อผ้าไม้ แล้วก็มีเสียงเหมือนลูกแก้วตกพื้นอะค่ะ ซึ่งเวลานั้นเรา พี่น้องจะแยกย้ายนอนหลับกันแล้ว แต่แม่ก็ไม่ได้อะไรมากมายคิดแค่ว่าเปนเรื่องปกติ แล้วเสียงก็เงียบไป

พอแม่ดูทีวีไปได้สักพัก ก็มีเสียงดึงตู้เสื้อผ้าอย่างแรง เป็นเสียงไม้ แ ม่ก็ตกใจแล้วตะโกนขึ้นไปถามว่านั่นใครน่ะ แต่ก็ไม่มีคนตอบแม่เลยขึ้นไปดูว่าเป็นใคร แต่กลับไม่มีใครอยู่และปิดไฟมืดกันหมด แม่ก็เลยลงมานอนดูทีวีแล้วเผลอหลับไป แม่ก็เล่าให้ฟังว่าระหว่างที่หลับเหมือนมีคนเดินไปมาผ่านหน้าแม่แล้วมีคนนั่งยองๆ เอามานิ้วมาเขี่ยปากแม่ไปมาแล้วแม่ก็ตื่นขึ้นมาก็ไม่ใครอยู่

แล้วเหตุการณ์นี้ก็ผ่านไปสักประมาณ 1-2 วันได้ ตอนที่แม่จะพาน้องคนเล็กไปนอนบนห้อง ก็จะปิดไฟข้างล่างหมดในระหว่างที่จะปิดไฟดวงสุดท้ายปุ๊ปแม่ก็เหมือนมีเงาคนดำๆ ยืนมองแม่ในที่มืด แม่เราก็เปิดไฟใหม่เพื่อดู แต่ก็ไม่เห็นแม่ก็เลยรีบปิดไฟแล้วขึ้นไปพาน้องนอนทันที  แต่ทุกครั้งที่แม่พาน้องนอนแม่กับน้องก็จะคุยเล่นกันก่อนที่น้องนอน น้องบอกแม่ว่า "คุณแม่ห้องพี่...(เรา) มีใครไม่รู้นั่งอยู่" แม่ก็ไม่ได้พูดไรแล้วก็พาน้องนอน แล้วพอเรากลับมาถึงบ้านแม่ก็เล่าเรื่องนี้ให้เราฟังทันที พอเราได้ฟังเท่านั้นแหละ เราหลอนไม่กล้านอนห้องตัวเองเลย  

พี่ชายที่โดนแต่พี่ชายจะออกแนวเห็นแว้บๆ เวลาพี่ชายจะลงมาเข้าห้องน้ำ (ข้างล่างจะมีบางวันที่แม่อยู่ข้างล่าง บางวันก็ไม่อยู่ข้างล่าง แต่พอแม่เจออย่างนั้นก็เริ่มไม่อยากอยู่ข้างล่าง ) เวลาพี่ลงมาข้างจะเลี้ยวเข้าห้องน้ำมักเห็นแว๊บๆ ด้วยหางตาเหมือนผู้ชายอยู่ในห้องน้ำที่มืดๆ แล้วก็เวลาเดินข้างล่างผ่านบันได มักจะเจอแว๊บเหมือนคนยืนอยู่บนบันได แล้วก็มีวันหนึ่งพี่ชายนอนอยุ่ข้างล่างเพราะเล่นเกมส์เลยนอนข้างล่างไปเลยเวลานอนขาก็จะไปทางบันได พี่ชายเล่าให้ฟังว่าจะเห็นคนชโงกหน้ามามองที่เขานอนอยู่

แล้วที่เด็ดสุดคือ มีวันนึงที่พี่ไปนอนข้างบนก็จะมีข้างๆเตียงจะมีตู้เสื้อผ้าและมีเก๊ะของสู้เสื้อผ้าที่พับผ้าได้อ่ะ (ก็เท่ากับว่าหัวมันจะอยู่ข้างๆ ตู้เสื้อผ้าตรงเก๊ะนั่นเอง) พี่ชายมันนอนหันหลังให้ตู้อยู่แล้วเหมือนมีใครไม่รู้เล่นตรงที่ดึงเก๊ะ เสียงกึก ๆ เล่นนานมากก็ไม่หยุด พี่ไม่กล้าที่หันไปดูก็นอนฟังอย่างนั้นไปเรื่อยๆ แล้วพอจะหันไปปุ๊ปเหมือนมีมือมาจากด้านหลังที่สามารถมองด้วยหางตาได้ ยืนออกมาข้างๆหน้า ซึ่งตอนนั้นพี่มันก็กลัวมาก กลัวจนหลับไปเลย  

จนเช้ามาปุ๊ป ก็เล่าให้เรากับแม่ฟัง แล้วพ่อก็ได้ยินเขาเลยบอกว่าไม่นานรับพระมาองค์หนึ่ง แล้วที่นี่ก็เลยสรุปได้ว่า ทำไมที่บ้านถึงเจอถี่อย่างนี่ก็คือสาเหตุมาจากพระองค์นั้นนั่นเอง พวกเราเลยบอกพ่อให้พ่อเอาไปทิ้งหรือเอาปล่อยซะ พอหลังจากที่เอาออกไปแล้วคนในบ้านก็ไม่เจออีกเลย . . .

ขอบคุณที่ติดตามประสบการณ์จริงนะค่ะ

ฃ