ตรรกะวิบัติสุดเพี้ยนในโลกโซเชียล ที่คุณต้องเงิบบบ !!

12 เมษายน 2558 (15:12) โพสท์โดย ลูกสาวอบต

ใครๆ ก็ทำ – อ้างประชากรหรืออ้างว่าหลายๆ คน ใครๆ ก็ทำแบบนี้ ดังนั้นมันควรจะถูก ไม่ต้องอธิบายเหตุผลหรอก
แย่กว่าเลวกว่า – มักอ้างว่าเรื่องแย่ๆ หรือคนที่แย่กว่านี้ยังมีอีกตั้งเยอะ ทำไมไม่ไปด่า แล้วมาด่าเรื่องนี้หรือคนๆ นี้ทำไม (โดยไม่สนความผิดในเรื่องที่เกิดขึ้นหรือคนที่ตัวเองกำลังถือหางอยู่)
ใครเกิดก่อน – อ้างว่าสิ่งนั้นมาจากธรรมชาติหรือเกิดมีอยู่ก่อน มันจึงเป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว เช่น อ้างว่าการปล่อยโคมลอยเกิดก่อนเครื่องบิน
ดีชั่วมั่นใจ – อ้างว่าเรื่องนี้ใครๆ ก็รู้ว่าดีหรือเลว ไม่ต้องอธิบายเหตุผลหรอก
คนดีซะอย่าง – เชื่อมั่นว่าตัวเองเป็นคนดี ฉะนั้นสิ่งที่ตนคิดย่อมมีเหตุผลมากกว่าสิ่งที่ “คนชั่ว” คิดเสมอ เพราะคนชั่วยังไง ก็คิดเข้าข้างตัวเอง เอาผลประโยชน์ตัวเองเป็นที่ตั้ง ทั้งๆ ที่ความดี-ความเลว เป็นคนละเรื่องกันกับความมีเหตุมีผลหรือไม่มี และหลายครั้งความดีความเลวเองก็เป็นประเด็นที่ถกเถียงกันด้วยเหตุผลได้ว่าดีหรือเลวจริงหรือไม่เพียงใด
อย่ามาวิชาการกับผม – เหมารวมว่าเรื่องที่ตนไม่สามารถเข้าใจได้โดยง่าย ย่อมไม่ถูกต้อง เช่น อย่ามาวิชาการใส่ผม ผมใช้ใจ
ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ – ข้ออ้างสุดคลาสสิกก่อนวันหวยออก มักจะถูกยกขึ้นมาแบบผิดฝาผิดตัว เพราะเขากำลังถกกันด้วยเหตุผล ด้วยการยกข้อมูลหลักฐานต่างๆ อยู่ดีๆ มาหาว่ากำลังถกกันเรื่องความเชื่อหรือหรือไม่เชื่อซะอย่างงั้น
มโนไปเอง – เมื่อเห็นสองสิ่งที่มาด้วยกัน แล้วอ้างว่าสิ่งหนึ่งในสองอย่างนั้นทำให้เกิดอีกสิ่งหนึ่ง เช่น เดินผ่านวัวแล้ววันรุ่งขึ้นถูกหวย ก็มโนไปเองว่าเดินผ่านวัวจึงทำให้ถูกหวย
ไม่ชอบอย่าอ่าน – เมื่อเถียงสู้ไม่ได้ก็กลับไปงัดเหตุผลสุดเกรียนที่ไม่ใช่เหตุผล คือ ไม่ชอบก็ไม่ต้องอ่าน (อ้าว ถ้าไม่อยากให้อ่าน แล้วคุณมาเถียงประจานความไร้เหตุผลของตัวเองต่อหน้าธารกำนัลทำไม?)
แล้วคุณทำได้ไหม? – ความคิดแปลกๆ ที่ว่าต้องมีฝีมือเท่ากันเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์วิจารณ์ได้ คนอื่นอย่าสะเออะมาแสดงความคิดเห็นหรือข้อมูล พร้อมกับท้าว่า “ถ้าแน่จริง ทำไมไม่ลงมือทำเอง” ซึ่งเหล่านี้มักถูกนำมาใช้ถือหางคนที่กำลังวิจารณ์ พบได้บ่อยในกรณีวิจารณ์นักกีฬา วิจารณ์หนัง ฯลฯ
เมืองไทยดี๊ดี – ยกเหตุผลที่ไม่ใช่เหตุผล ทำนองว่า “เมืองไทยมีเอกลักษณ์ของเราเอง”, “เมืองไทยไม่เหมือนฝรั่ง”, “ทำไมต้องตามก้นตะวันตก” นำมาเป็นข้ออ้างในการถกเถียง โดยไม่ขยายความหรืออธิบายสักนิดเลยว่า ความเป็นไทยคืออะไร? เอกลักษณ์ที่ว่านี้ดีอย่างไร? เกี่ยวกับประเด็นนี้อย่างไร? ฯลฯ อย่างเช่น สื่อเมืองนอกที่เขียนอะไรเข้าข้างประเทศไทยก็เอามาโชว์ทันที ด้วยทำนองว่า “เห็นไหมขนาดฝรั่งยังคิดแบบเรา” แต่ถ้าสื่อเขียนไปในทางตรงกันข้ามเมื่อไหร่ ตรรกะที่คุณจะพบได้บ่อยๆ ก็คือ “ประเทศเราเป็นอย่างนี้ใครจะทำไม?”
ไม่ช่วยอย่า... – มักสรรหาคำด่าต่างๆ นานา ที่ไม่ใช้เหตุผลใดๆ เลยในประเด็นที่กำลังถกเถียงกันอยู่ เพียงเพราะยึดมั่นว่าวิธีของตนเองเท่านั้นที่ถูกต้อง ใครไม่เห็นด้วยก็เท่ากับว่าไม่ช่วยอะไรเลย หาว่าเก่งแต่ตำรา ฯลฯ ทั้งที่คำด่าเหล่านั้นอาจไม่สอดคล้องกับความจริงก็ได้ อย่างเช่น พูดว่า “เก่งจริงทำไมไม่ทำ” ทั้งๆ ที่ยังไม่รู้เลยว่าคนที่เถียงด้วยเขาพูดอย่างเดียวโดยไม่ทำอะไรจริงหรือ?
อย่าขวางลำเรือ – พองัดข้ออ้างนี้ขึ้นมาใช้ คนที่พยายามใช้เหตุผลถกเถียงก็จะถูกมองว่าเป็นคนขวางโลกหรือเป็นพวกขัดขวางความเจริญไปโดยปริยาย ทั้งๆ ที่การถกเถียงไปขวางพฤติกรรมของใครจริงๆ ไม่ได้ มีแต่จะกระตุ้นเตือนให้คิดหน้าคิดหลังเท่านั้น
มีแค่สองทาง – อ้างว่าทางเป็นไปได้มีแค่สองทางเท่านั้น ทั้งๆ ที่สามารถเกิดผลได้มากกว่าสองทางนั้น หรืออ้างว่าผลแต่ละแบบย่อมมีโอกาสเกิดได้เท่าๆ กัน เหมือนการเล่นพนันรูเล็ต
ตรรกะเหมารวม – เมื่อมีคนเห็นด้วยกับตนในเรื่องหนึ่ง แล้วไปคิดเหมาว่าคนนั้นต้องเห็นด้วยกับตนไปซะทุกเรื่อง ในทางกลับกัน เมื่อมีคนเห็นต่างกับตนในเรื่องหนึ่ง ก็จะไปคิดเหมารวมว่าคนนั้นไม่มีอะไรเหมือนเรา หรือต้องเป็นคนเลวกลายเป็นศัตรูกันไปเลย
มันต้องจริงสิ – เหมาว่าหากสิ่งใดจริงกับส่วนใดส่วนหนึ่งแล้ว มันก็ย่อมจริงกับทุกส่วนด้วย เช่น เซลล์ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า สัตว์ประกอบด้วยเซลล์ ดังนั้น สัตว์ย่อมไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
เหตุนี้ทำให้เกิดผลนั้น – ระบุว่าหากยอมให้เกิด “สิ่งนี้” ก็ย่อมจะเกิด “สิ่งนั้น” ตามมาด้วย ดังนั้นเราต้องไม่ให้มี “สิ่งนี้” อย่างเช่น อ้างว่าถ้าเรายอมให้ผู้ชายแต่งงานกันเอง ท้ายที่สุดแล้วคนก็จะแต่งงานกับสัตว์ ดังนั้นเราต้องไม่ให้ผู้ชายแต่งงานกัน
จัดเซ็ทขาว-ดำ – มีโลกทัศน์แบบ “ไม่ขาวก็ดำ” จนไม่สามารถมองโลกหรืออ่านข้อถกเถียงอย่างตรงไปตรงมาได้ คิดเหมารวมและตีความเอาเองตลอดเวลาว่าคนพูดเอาอะไรและไม่เอาอะไร ไม่สามารถมองเห็นระดับหรือลำดับความสำคัญของความคิดต่างๆ ได้ (ถ้าเป็นเรื่องการเมืองก็คงเป็นเรื่องสีเสื้อที่ต่างฝ่ายต่างมองว่าผู้ที่คิดไม่เหมือนตนคือศัตรูฝ่ายตรงข้าม) เช่น ได้ยินคนพูดว่า “ควรเลือกตั้งก่อน” ก็ไปเถียงว่า “เราต้องการปฏิรูป ไม่เข้าใจหรือไง” ทั้งๆ ที่เขาเพียงแต่เสนอว่าควรจะเลือกตั้งก่อนเท่านั้น ไม่ได้แปลว่าไม่อยากปฏิรูป ในทางกลับกัน บางคนได้ยินคนพูดว่า “ควรปฏิรูปก่อน” ก็ไปโจมตีว่าเขาไม่เอาการเลือกตั้ง ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้หมายความอย่างนั้นเลย
นักปูดข่าวลือ – ในสังคมไทยมีข่าวลือที่สนับสนุนสิ่งที่คนเชื่ออยู่แล้ว โดยเฉพาะกับเรื่องฉาวโฉ่จากพื้นที่ซึ่งคนทั่วไปไม่มีโอกาสได้เข้าถึง เช่น ในกองทัพ ในวัง ในศาล ในวงสังคมไฮโซ ฯลฯ ซึ่งมักจะถูกให้น้ำหนักว่า “น่าเชื่อถือ” โดยไม่เรียกร้องขอดูหลักฐานหรือข้อมูลใดๆ และพอมีหลักฐานออกมา คนปล่อยข่าวก็มักอ้างว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องลับสุดยอด แต่เชื่อถือได้แน่นอน เพราะคนที่บอกมาอีกทีเขาเป็นคนใน
คนมันเก็บกด – ไม่ว่าเขาจะคุยเรื่องอะไรกันอยู่ ก็ยกประเด็นคาใจที่ตัวเองชอบด่าขึ้นมา โดยไม่สนใจเลยว่าเขากำลังคุยเรื่องอะไรกันอยู่ แต่ที่แย่กว่านั้นก็คือมักจะลากเส้นเชื่อมโยง โดยชักแม่น้ำทั้งห้ามาถึงเรื่องที่ตนเองอย่างจะด่าจนได้
เลี่ยงตอบด้วยการวิจารณ์กลับ – เลี่ยงตอบประเด็นที่คนอื่นกำลังวิจารณ์ ด้วยการวิจารณ์คนอื่นกลับ (ซะงั้น)
ถากถางส่วนตัว – ยกเรื่องส่วนตัวของคนอื่นมาเพื่อดิสเครดิต แทนที่จะคุยในประเด็นที่ถกเถียงกันอยู่

ที่มา: https://www.facebook.com/pages/ิสมาคม-ตลกเฮฮ่าขำขำ/101931566637181?sk=photos_stream&ref=page_internal

Tags ขำ

⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม

โพสท์โดย: ลูกสาวอบต

เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้โดยการ VOTE และ SHARE

76 VOTES (4/5 จาก 19 คน)

VOTED: บังเชนทร์, PRP, เอ๋ง ไม่ดัดจริต, ใจมด, กระซวกดาก, พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว, Big Boy, Meaw Meaw, คุณกินเองนะจ๊ะ บีสอง, lingju, MuayMuaythai, ปิศาจยิ้ม, สัปเหร่อนอกโลก, นางเบิร์ด, ลูกสาวอบตกลับมาแล้ว

Hot Topic ที่น่าสนใจอื่นๆ