สรรพลี้หวน ผวนเป็นศิลป์ 18+ (มั้ง ตอนที่ 1)

ท่านผู้อ่านที่รักของหวย

หนังสือสรรพลี้หวนนี้ ไม่ปรากฏชื่อผู้แต่ง ผู้แต่งจะเป็นใครอยู่ที่ไหน ยังหาหลักฐานไม่แน่ชัด แต่ที่เล่าสืบกันมาทราบเพียงว่า ผู้แต่งเป็นชาวเมืองนครศรีธรรมราช และคงแต่งระหว่าง พ.ศ.2425-2439 หรือประมาณ 80-90 ปี มาแล้ว และมีเรื่องเล่าพิสดารออกไปอีกว่า เมื่อแต่งเสร็จแล้ว (หรือไม่ทันเสร็จ) ผู้แต่งได้รากเลือดตาย เท็จจริงอย่างไรไม่ขอยืนยัน

ความเป็นกวีและศิลปินของชาวเมืองนครศรีธรรมราช ได้ปรากฏมาแต่โบราณกาล เห็นจากหนังสือที่ได้แต่งไว้หลายเรื่องด้วยกัน มีทั้งกลอน เพลงบอก และกลอนประเภทหนังตะลุง ฯลฯรวมทั้งบทกลอนในหนังสือสรรพลี้หวนนี้ด้วย โดยเฉพาะหนังสือสรรพลี้หวนนี้ ผู้แต่งมีอัจฉริยะเป็นเยี่ยมที่เดียว ส่อว่าเป็นผู้แก่เรียนคนหนึ่ง และคงมีอารมณ์ขัน หรือนิสัยสัปดี้สัปดนเป็นพิเศษ จึงได้แต่งกลอนประเภทนี้ไว้

ขอให้ท่านผู้อ่าน โปรดอ่านในแง่ศิลปะนะจ๊ะ อย่าคิดเป็นเรื่องหยาบโลนละนิ  และท่านจะสบายใจ เรียกอารมณ์จากท่านได้หวยก็ดีใจ และโปรดช่วยแผ่ส่วนกุศล ไปให้ท่านผู้แต่งบ้างนะ

สรรพลี้หวน เป็นวรรณกรรมท้องถิ่นภาคใต้ มีเนื้อหาหยาบโลน แต่แสดงภูมิทางกาพย์กลอนของผู้แต่ง เป็นหนังสือหายากเล่มหนึ่ง

วรรณกรรม"สรรพลี้หวน"นี้ ควรอ่านออกสำเนียงเป็นภาษาใต้ จะสามารถผวนคำได้ถูกต้องและชัดเจนมากขึ้น เนื่องจากคำบางคำไม่มีในภาษาภาคกลาง หรือภาษาที่คนใต้เรียกว่า แหลงข้าหลวง

ภาพโดย หวย เต็ม คีย์ ภาพทั้งหมดไม่เกี่ยวกับเนื้อหาใดใดทั้งสิ้น