เธอมาไกลมาก จาก ดญ.จนๆ ที่คนดูถูก ขึ้นแท่นเจ้าของธุรกิจหลักล้าน ในวัย 23 ปี

สวัสดีคะ ตอนนี้อายุ 23ปี เรียนไม่จบมหาลัย  (เขียนไม่ค่อยเก่งแต่ตั้งใจเขียนและอยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังท้อแท้อยู่นะคะ)

เล่าไปถึงตอนเด็กๆบ้านเราเป็นคนฐานะธรรมดา แต่มีช่วงนึงฟองสบู่แตกที่บ้านเราเกิดล้มละลายเจ้งกับธุรกิจที่ลงทุนไปทั้งหมดจึงทำให้ฐานะบ้านเราจนมากมีเงินแค่ใช้ไปวันๆ ดังนั้นเงินเก็บไม่ต้องพูดถึงค่ะ ไม่มีเลย เรียกว่าติดลบนั่นละ และที่สำคัญค่าเทอมโดนทวงตลอด ตอนนั้นรู้สึกอายมาก

เรื่องที่จะเล่าเป็นแรงผลักดันนะคะอย่าท้อ^^

ตอนเด็กๆส่วนใหญ่จะไปไหนมาไหนกับพ่อแม่ แต่ด้วยความที่หน้าตาเราน่าเกลียดมากๆใส่เสื้อผ้าธรรมดากังๆ เวลาเราสวัสดีเพื่อนๆพ่อ คนมักจะไม่รับไหว้เรา อ่าวไมวะ (คิดในใจนะคะ!!) แล้วพอพ่อเราบอกว่า"นี่ลูกกู" เพื่อนตอบว่า "อ่าวกูนึกว่าเด็กขายพวงมาลัย" ตอนนั้นอายุ 8-9 ขวบได้ เราก้ได้แต่น้อยใจ แต่ก้ไม่คิดมากเพราะยังเด็ก น้อยใจแล้วแปปเดียวก็ลืมคะ

ต่อมาพอเริ่มเรียนประถม-มัธยมเราเป็นคนเรียนไม่เก่งเลย เกเรด้วย เรียกได้ว่าไม่เป็นที่ชื่นชอบของใครๆ เพราะเรียนก็ไม่เก่งแถมยังเกเร ตอนนั้นคุณครูเคยดูถูก "ถ้าอีนี่จบม.3 แล้วไม่ท้องก่อนนะชั้นจะกราบตีนมัน" เป็นคำที่แรงแต่จิง แล้วเวลาไปไหนมาไหนเจอญาติผู้ใหญ่ คำถามที่มักถูกถามบ่อยๆ คือได้เกรดเท่าไร พอบอกเกรดที่ได้เท่านั้นละ  คำพูดที่ได้ยินจนชินหูคือ "หน้าตาแบบนี้ เรียนก็แย่ จะไปทำอะไรกิน " โหแรงอะ คือโกรธมากแต่ทำไรไม่ได้ก็ได้แต่เก็บความรู้สึกเสียใจเอาไว้ พอจบ ม.6 ก็เข้ามหาลัย แต่ก็เรียนไม่รอด เพราะความไม่รักเรียนของเราเองก็เลยออกจากมหาลัยมาทำงานเลย

ถึงเราจะไม่ชอบเรียนแต่เรื่องการเรื่องงานเราเป็นคนขยันมาก เพราะด้วยความอยากได้อยากมีเงิน อยากรวย เราจึงพยายามทำทุกอย่างที่เด็กคนนึงจะทำได้ เริ่มจากไปเป็นเด็กเสริฟ ขายของตลาดนัด รับของมาขายในอินเตอเน็ต สิ่งต่างๆ ที่เราทำทั้งหมด ทำให้เราได้มีเงินเก็บ จนมีเงินก้อน ตอนนั้นเริ่มมีเงินเก็บก็เลยตัดสินใจว่า ต้องทำอะไรกับตัวเองซักอย่างแล้วละเพราะรู้มาตลอดว่าตัวเองหน้าตาทุเรศ ผิวดำ หน้าสิว 

สิ่งแรกที่ตัดสินใจทำคือการศัลยกรรมจมูก แต่ก็ไม่ได้สวยขึ้นมาเลย จมูกที่ทำทั้งบวมใหญ่และเบี้ยวอีก พูดเลยเสียดายตังมากๆ อยู่ได้ไม่นานก็ไปแก้อีก 1 รอบ ครั้งนี้ก็โอเคขึ้นกว่าครั้งแรกนะคะแต่ก็ไม่พอใจ เพราะทรงจมูกดูเล็กและแหลมเกินไปเหมือนปลายจมูกจะทะลุ จึงไปปรึกษาคุณหมอ และตัดสินใจแก้อีกเป็นรอบที่ 3 ครั้งนี้ละพอใจที่สุดแล้วคะ สำหรับจมูกที่เหมาะกับรูปหน้า ที่สำคัญเพื่อนๆ และคนรู้จักทักว่าสวย ทำให้เรามีความมั่นใจขึ้นมากๆ และภูมิใจมากด้วยนะคะ ส่วนเรื่องผิวพรรณเราก็ดูแลตัวเองทุกๆ อย่างที่จะทำได้ ลองหมด ใครว่าอะไรดีเราฟาดหมดคะ ก็ดีบ้าง แหกบ้าง ส่วนใหญ่แหกคะ

ตอนนี้หน้าตาดูดีขึ้น ดีใจและภูมิใจคะ^^ เรื่องหน้าตาก็อย่างที่ได้เล่ามาข้างบนแหละคะ

คงอยากรู้นะคะว่า การหาเงินของเรานั้นมีที่มาอย่างไร ทำไมเราถึงมีรายได้และมีเงินเก็บ แรกเริ่มทั้งทำงานเสิร์ฟทั้งรับจ้างต่างๆ ก็พอมีเงินเก็บหลักแสนเป็นก้อนแรก จากที่เราเป็นคนชอบและรักการขายอยู่แล้ว ต้องเล่าก่อนว่า เราเป็นคนที่ชอบดูหนังสือแฟชั่น ดูการแต่งตัวสไตล์ต่างๆ อีกทั้งเรายังชอบถ่ายรูปสวยๆ เก็บไว้ดูในมือถือ และลองดัดแปลงเสื้อผ้ามาแต่งตัวในสไตล์ของตัวเอง และลองโพสลง facebook และ IG ด้วยความที่เรากล้าที่จะใส่เสื้อผ้าที่เว่อๆ ไม่อายที่จะโพสลงทุกๆ ครั้ง จึงทำให้มีคนชื่นชอบในสไตล์ของเรา เป็นผลทำให้มีคนเริ่มตามไอจีหลักพัน แล้วเราก็ใช้ของไม่แพงแต่อาศัยว่าอะไรเหมาะกับตัวเองก็ใส่ และมักจะมีคนถามบ่อยๆ"นู่นนี่นั้นซื้อที่ไหนยังไง" เราก็ตอบไม่เคยกั๊กนะ เลยคิดว่าไหนๆก็ถามละ งั้นลองเอามาขายเองดูดีกว่า ผลตอบรับดีพอสมควรเริ่มมีรายได้หลักแสนคะ ดีใจมากๆ คะที่ตัวเองสามารถหาเงินได้มากขนาดนี้ และที่สำคัญอย่าหลงลืมนะคะว่าเราเคยจน เราคิดเสมอว่าหากเรามีเงินเราจะต้องเก็บเงินไว้ให้ได้เยอะๆ เรียกได้ว่าเรางกเลยแหละคะ

เล่าถึงธุรกิจของอีเด็กหน้าอุบาดๆ คนนี้ตอนนี้ดีกว่า เชื่อไหมละพอหน้าตาดีขึ้นก้มีคนหยิบยื่นโอกาสดีๆ ให้เรา ตอนนี้เรากับหุ้นส่วนลงทุนทำธุรกิจของตัวเองเกี่ยวกับความสวยความงาม ผลที่ได้โอเคเลยทีเดียวคะ  หยงคิดเสมอว่า "ถ้าทำเล็กมันก็เล็กทำใหญ่ก็ต้องใหญ่" เราเป็นคนชอบเพ้อชอบฝันถึงขั้นหนักนะ ว่าวันนึงชั้นต้องมีเงิน100ล้านให้ได้" 555 ใครจะไปเชื่อ ตอนเรานี้อายุ 23 แล้ว เรามีเงินเก็บในธนาคาร 8 หลักแล้ว เราว่า 100 ล้านก็คงอีกไม่ไกล;) 

ตอนนี้ก็ภูมิใจมากแล้วนะคะ เวลาไปไหนใครก็สนใจไม่มองข้ามเราเหมือนเมื่อก่อน ใครจะไปคิดว่าจากเด็กขี้เหร่จนๆ คนนั้นจะมีวันนี้ได้ เราเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะ สู้ต่อไป^^

เราเชื่อว่าอดีตเมื่อก่อนเราจะเป็นใคร หน้าตาแบบไไหน เชื้อชาติอะไร แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทุกคนมีคือโอกาส พอเรามีโอกาส เราก็ต้องขยัน อดทน อดทนรอวันของเรามาถึง และรักในสิ่งที่เราทำ สิ่งที่เราเป็น และสิ่งที่เป็นเรา

หยงขอให้ทุกคนสู้ๆ และเปิดรับโอกาสให้กับชีวิต วิ่งตามฝัน วิ่งให้สุด ชีวิตเรา เราเลือกเอง ถึงแม้การวิ่งตามฝันอาจจะเจ็บบ้าง ขรุขระบ้าง ท้อแท้บ้างแต่หยงเชื่อในคำๆ นึง " ถึงเราจะไปไม่ถึงดวงจันทร์ แต่เราก็ไปถึงดวงดาวอยู่ดี "

มีคนเคยพูดดูถูกว่า อย่างอีนี่เป็นได้แค่แม่ค้า ใช่ค่ะฉันยอมรับ ฉันเป็นแม่ค้าแล้วฉันก็ภูมิใจและรักในอาชีพของฉันมากด้วย

เรียบเรียงจากกระทู้ คุณหยง ใน http://pantip.com/topic/32646870