นิทานโกหก ค้นพบความสนุก (คลายเครียด)

นิทานโกหก เป็นการแต่งนิทานที่มีแต่คำโกหก ไม่มีสาระ แต่งขึ้นมาให้ทุกคน ทุกเพศ ทุกวัยได้อ่านเพื่อสร้างความบันเทิงเท่านั้น ใครต้องการสาระให้ไปหาที่ห้องสมุดนะค่ะ

          กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วนานมากจนแทบจะจำไม่ได้... เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวานนี้มีนายพรานหลายคนหลงป่าอยู่คนเดียวอย่างเดียวดาย นายพรานคนนี้เป็นคนขี้แหล่ที่น่าตาดูดีที่สุด นายพรานเป็นคนมีรูปร่างสูงเหมือนคนแคระ ผอมเหมือนหมู และหัวล้านดกดำเงางาม นายพรานหลงทางอยู่ในป่าลึกที่มีตึกรามบ้านช่องมากมาย อยู่มาวันหนึ่งนายพรานได้พบกับม้าดำตัวสีขาว นายพรานจึงจับม้าขาวตัวสีดำนั้นเอาไว้เพื่อใช้เป็นพาหนะ นายพรานกระโดดขึ้นขี่ม้า ม้าวิ่งลุยโคลนฝุ่นตลบน้ำครึ่งแข้ง เมื่อเดินทางมาได้ระยะหนึ่งก็มาพบกับจระเข้ตัวหนึ่งนอนอยู่บนต้นไม้ 2 ต้น นายพรานไม่รอช้ารีบชักปืนสั้นยาว 9 ศอกออกมาป้องกันตัว นายพรานยิงออกไปหนึ่งนัดเสียงดัง “ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง !!” กระสุนเจาะเข้ากะโหลกแต่ไม่ทะลุหนังของจระเข้ จระเข้ล่วงหล่นลงมาจากต้นไม้นอนตายตาปริบ ๆ หลับสนิทไปเลย จากนั้นนายพรานก็นำเนื้อที่เป็นกระดูกของจระเข้ มาย่างไฟในหม้อที่ต้มน้ำเดือดแล้ว เพื่อทำเป็นอาหารเย็นไว้กินตอนเช้า เมื่อถึงตอนเช้าวันต่อมานายพรานก็กินอาหารเย็นที่เตรียมไว้แล้วออกเดินทางต่อ นายพรานขี่ม้าวิ่งลุยน้ำที่สูงท่วมหัวจนทำให้กางเกงของนายพรานเปียกแฉะ ไม่นานจากนั้นนายพรานได้ยินเสียงเรือดำน้ำกู้ชีพที่บินสำรวจอยู่บนท้องฟ้า นายพรานตะโกนเสียงเบา ๆ ว่า “ช่วยด้วย ช่วยผมด้วย” เรือดำน้ำกู้ชีพได้ยินเสียงนายพรานร้องขอความช่วยเหลือแว่ว ๆ เต็มสองรูหู จึงหย่อนบันไดเลื่อนลงมาให้ นายพรานรีบปีนบันไดเลื่อนขึ้นไปด้วยความสบายอย่างทุลักทุเล ในที่สุดนายพรานก็รอดชีวิตจากการหลงป่าและได้ตื่นจากความฝันเสียที