ความทุกข์ของพระคุณเจ้าใบลานเปล่า

25 กรกฎาคม 2556 (11:27) โพสท์โดย ทิมมี่ ทิมมี่

พระรูปหนึ่งศึกษาธรรมมานานและเป็นอาจารย์สอนธรรมให้แก่พระหลาย ๆ รูป

จนพระลูกศิษย์บรรลุธรรมกันไปหมดแล้ว

ส่วนตัวเองยังไม่บรรลุธรรม

พระพุทธเจ้าเรียกท่านว่า "พระใบลานเปล่า"

ท่านรู้สึกเสียใจและต้องการบรรลุธรรมบ้าง แต่ไม่มีพระลูกศิษย์รูปใดกล้าสอนท่าน

วันหนึ่งท่านได้ขอให้สามเณรซึ่งบรรลุธรรมแล้วช่วยสอนธรรมแก่ท่าน

สามเณรรับสอนและบอกว่า

"ให้หลวงพ่ออาบน้ำอาบท่า เปลี่ยนสบงจีวรชุดที่ใหม่ที่สุด ดีที่สุดที่ท่านมีอยู่ แล้วมาหากระผม"

พระรูปนั้นจัดแจงอาบน้ำเปลี่ยนเครื่องแต่งกายใหม่เอี่ยมแล้วไปหาเณร

ใจนึกกระหยิ่มว่าช่างเป็นนิมิตหมายอันดี ความรู้ใหม่ เครื่องแต่งกายใหม่ วันนี้จะมีแต่สิ่งดี ๆ

"หลวงพ่อเห็นบ่อโคลนนั้นไหมครับ?" สามเณรถาม

"เห็น"

"หลวงพ่อเดินลงไปในบ่อโคลนนั้นซะ" สามเณรสั่ง

"ฮ๊า!" หลวงพ่อตกใจ "หลวงพ่อเพิ่งอาบน้ำ เปลี่ยนสบงจีวรชุดใหม่เอี่ยมมา

แล้วเณรจะบอกให้หลวงพ่อลงไปให้เลอะโคลนเนี่ยนะ มันเกี่ยวกับธรรมตรงไหน !?"

"งั้นก็ไม่ต้องสอนกันแล้ว" สามเณรเบือนหน้า

หลวงพ่อจำใจต้องเดินลงไป ทันทีที่เท้าจุ่มโคลนมันเป็นความรู้สึกที่ขยะแขยงเหลือเกิน

"หมดกันสบงจีวรฉันเพิ่งใส่ครั้งแรกด้วย" ท่านคิดในใจ

เมื่อเดินลงจมทั้งตัวเหลือแต่ส่วนคอแล้วท่านคิดว่า "เหมือนลงไปในบ่ออุจจาระดี ๆ นี่เอง แหวะ"

น้ำตาเริ่มคลอเบ้าท่านเป็นคนรักความสะอาดและชอบแต่งตัวให้ดูดี

สักพักเณรบอกว่าให้ขึ้นมาได้ แล้วบอกให้หลวงพ่อไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนสงบจีวรชุดใหม่เอี่ยมมาอีก

คราวนี้จะสอนธรรมแล้ว ท่านก็จัดแจงอาบน้ำสะอาดเอี่ยม สบงจีวรชุดใหม่เอี่ยมมาอีก

ในใจนึกกระหยิ่ม เราจะได้ศึกษาธรรมแล้ว ช่างมีความสุขเสียนี่กระไร

"หลวงพ่อ เดินลงไปในบ่อโคลนนั้นอีกครั้ง" สามเณรสั่งเหมือนครั้งแรก

"ฮ๊า! อะไรกันเณร ก็หลวงพ่อก็ทำไปแล้วไง จะให้ทำทำไมอีก?"

"งั้นกระผมก็เลิกสอน" สามเณรหันหลังกลับ

ท่านเดินลงไปในบ่อโคลนด้วยความรู้สึกขยะแขยงเหมือนครั้งแรก และรู้สึกโกรธเณร

"เด็กก็ยังเป็นเด็กวันยังค่ำ แกตั้งใจล้อฉันเล่นใช่ไหม!" ท่านคิดในใจ

สักพักเณรบอกให้ขึ้นมาได้