เพลงนางเงือก

ผะเอิญไม่รู้อารมไหน อยากดูหนังเก่าๆมา เรยดูเอา  Pirates of the Caribbean 4 แล้วสะดุดฉากตอนนางเงือกร้องเพลงฉากนี้

My heart is pierced by Cupid, I disdain all glittering gold,

There is nothing that can console me but my jolly sailor bold.

ดังกามเทพแผงศรรักปักอก  แม้หยิบยื่นทองคำให้ข้าก็ไม่อาจสน

ไม่มีสิ่งใดปรอบประโลมใจข้าได้  เพียงแต่กะลาสีใจห้าวหาญของข้า

Come all you pretty fair maids, whoever you may be..

Who love a jolly sailor bold that ploughs the raging sea

มาเถิดเหล่าเหล่าโฉมงามมัจฉาเอ๋ย ไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใด

ผู้ใดกันที่หลงรักกะลาสีใจห้าวหาญ.....ที่ห้ำหั่นกันในชลทีอันวิปลาศ

ฟังท่อนแรกเหมือนตกอยู่ในภวังรัก   แต่พอมาท่องสองเรียกพวกมารุมทึ้งเนี่ยยย ไม่ไหวน้าาา

ตกลงนางเงือกพวกนี้หลงพวกนี้ตกหลุมรักในรสชาติกะลาสีเรือใช่มัยเนี่ยยย

เรยหาๆ ไปหาประวัติอ่าน แล้วเจอใน Yahoo ประมาณว่าเป็นพื้นพื้นบ้านของอังกฤษ ไม่ปรากฎผู้แต่งแต่คาดเดาว่าน่าจะเป็นหญิงสาวชื่อ Maria (ที่ปรากฎในเนื้อเพลง)แต่งให้กะลาสีชื่อ William ที่เป็นคนรักในช่วง1780 - 1790 ไคสนใจตามไปอ่านได้คับ

http://answers.yahoo.com/question/index?qid=20111023004258AABJrdZ

ว่าแล้วมาฟังฉบับเต็มกันดีกว่า

MY JOLLY SAILOR BOLD - Full Version

Upon one summer's morning, I carefully did stray,
Down by the Walls of Wapping, where I met a sailor gay,
Conversing with a bouncing lass, who seem'd to be in pain,
Saying, William, when you go, I fear you will ne'er return again.

His hair it does in ringlets hang, his eyes as black as soles,
My happiness attend him wherever he goes,
From Tower Hill, down to Blackwall, I will wander, weep and moan,
All for my jolly sailor bold, until he does return.

My father is a merchant — the truth I will now tell,
And in great London City in opulence doth dwell,
His fortune doth exceed ₤300,000 in gold,
And he frowns upon his daughter, 'cause she loves a sailor bold.

A fig for his riches, his merchandize, and gold,
True love is grafted in my heart; give me my sailor bold:
Should he return in poverty, from o'er the ocean far,
To my tender bosom, I'll fondly press my jolly tar.

My sailor is as smiling as the pleasant month of May,
And oft we have wandered through Ratcliffe Highway,
Where many a pretty blooming girl we happy did behold,
Reclining on the bosom of her jolly sailor bold.

Come all you pretty fair maids, whoever you may be
Who love a jolly sailor bold that ploughs the raging sea,
While up aloft, in storm or gale, from me his absence mourn,
And firmly pray, arrive the day, he home will safe return.

My name it is Maria, a merchant's daughter fair,
And I have left my parents and three thousand pounds a year,
My heart is pierced by Cupid, I disdain all glittering gold,
There is nothing that can console me but my jolly sailor bold.

แต่ละคน