สิ่งหนึ่งที่ควรทำสักครั้งในชีวิต...

 

 

หลายๆ คนคงเคยมีเป้าหมายในชีวิตว่าเราต้องทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้ได้สักครั้งในชีวิต

เราเองก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน

 

หลายๆ ครั้งที่เรานั่งอยู่เฉยๆ แล้วก็คิดโน้น คิดนี้ไปตามเรื่องตามราว ว่าวันนี้เราทำอะไรไปแล้วบ้าง 
และยังเหลืออะไรที่ยังไม่ทำหรือยังทำไม่สำเร็จบ้าง  แล้วก็มาหยุดคิดอยู่ที่เรื่องหนึ่ง

ที่ยังทำไม่สำเร็จจริงๆ  มันเป็นอีกเรื่องหนึ่งที่เราตั้งใจไว้ว่าครั้งหนึ่งของชีวิตต้องทำให้ได้ 

นั้นก็คือ    “การบริจาคโลหิต” 

เหตุผลที่ทำให้เราอยากจะบริจาคโลหิต มันเริ่มจากข่าวของความรุนแรงที่เกิดขึ้น

ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้  ความรุนแรงที่ทำให้เจ้าหน้าที่ทหาร ตำรวจ

และประชาชนในพื้นที่ต้องบาดเจ็บและล้มตาย  บางคนกำลังต้องการเลือดเพื่อให้ชีวิตอยู่รอด...

ยิ่งเห็นก็ยิ่งสะเทือนใจ  

 

แล้วก็มานั่งคิดกับตัวเองว่า... 
“แล้วเราหล่ะ  เราก็ช่วยเขาได้ไม่ใช่เหรอ 

แค่เลือดของเราเท่านั้นเองก็ช่วยชีวิตพวกเขาได้แล้วนี่...”

 

คิดเสร็จก็ไม่รีรอ  เริ่มตั้งเป้าไว้ในใจว่า  ยังไงก็ต้องบริจาคโลหิตให้ได้ 
เพื่อจะได้เอาเลือดของเราไปช่วยชีวิตคนอื่นบ้าง...เพราะการบริจาคโลหิตนั้น

เป็นการช่วยเหลือผู้คนที่กำลังตกอยู่ในความเป็นความตาย ให้รอดพ้นจากมือมัจจุราช

ที่กำลังรอรับตัวอยู่ก็เป็นได้  ถึงผู้ที่รับเลือดเราไปเขาจะรอดหรือไม่รอดชีวิตก็ตาม  

แต่มันก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลยไม่ใช่เหรอ...  

 

“คิดยังไงทำไมถึงอยากจะบริจาคเลือด”
“น่ากลัวจะตาย   เข็มอันเบ้อเร้อเลยนะพี่ ไม่กลัวเหรอ...”
“ไม่กลัวเป็นลม เป็นแล้งเหรอ ยิ่งตัวเล็กๆ อยู่ด้วย”
“ต้องทำงานแล้วเลิกตอนดึกๆ อย่างเราจะบริจาคได้เหรอ”

และอีกหลายคำถามที่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ มักจะถามเราอยู่เสมอที่รู้ว่าเราจะไปบริจาคเลือด 
บ้างคำถามฟังแล้วก็ไม่รู้จะด่ามันว่ายังไง  ที่หนักๆ ที่น่าเคาะหัวมันสักโหล เพราะไม่รู้ว่า

มันไปมุดถ้ำไหนอยู่ถึงได้ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเอาซะเลย  ก็อย่างเช่น ...

“ไม่กลัวติดเอดส์เหรอพี่... เค้าบอกว่าเคยมีคนบริจาคเลือดแล้วก็ติดเอดส์มาด้วยเป็นของแถมนะ”

มันเป็นเรื่องที่โบราณมากๆ แล้ว เพราะเดี๋ยวนี้เค้าป้องกันเป็นอย่างดี... 
มันก็ยังอุตสาห์จะกลัวอยู่ได้ 

แต่ในความเป็นจริงแล้ว  ไอ้น้องคนเนี่ยมันเป็นโรคกลัวเข็มขึ้นสมอง 

ก็เลยหาข้ออ้างมากลบเกลื่อนซะงั้น ... 

มะโหนกเคยไปบริจาคถึง 2 ครั้ง แต่ก็ไม่ผ่านทั้ง 2 ครั้ง

 ครั้งแรก...

หลังจากผ่านขั้นตอนการคัดกรองประวัติต่างๆ เรียบร้อย ชั่งน้ำหนัก 

แล้วก็เข้าไปวัดความดัน  ตามมาด้วยการตรวจเช็คเลือดว่าเลือดลอยหรือเปล่า 

และดูความเข้มข้นของเลือดว่าถึงเกณฑ์มั้ย....

ตรวจเสร็จเราก็นั่งรอด้วยใจระทึก และด้วยหัวใจที่พองโตว่าวันนี้จะได้ทำความดี
เพื่อถวายพ่อหลวงของเราซะทีเพราะเป็นความตั้งใจที่อยู่ในใจเราตลอดมา...
นั่งรอไป  ก็นั่งมองดูหยดเลือดของตัวเองที่กำลังจมลงไปในน้ำยาที่ใช้สำหรับตรวจวิเคราะห์ผลเลือด 
ไม่ถึง 5 นาทีก็รู้ผล....

 

“เลือดไม่ผ่านนะคะ”

“อ้าววว... เพราะอะไรค่ะ”

“ความเข้มข้นเลือดของน้องไม่ถึงเกณฑ์ค่ะ”

“ของน้องแค่ 11.7 เอง”

“เหรอค่ะ   มันต้องเท่าไรค่ะถึงจะเข้าเกณฑ์”

“ต้อง 12   ขึ้นไปค่ะ”

“เหรอค่ะ   คะขอบคุณค่ะ”  
รับคำพร้อมกับความรู้สึกผิดหวังนิดๆ ที่ไม่ได้บริจาคโลหิตในวันนี้ 
“ไม่ต้องเสียใจนะ  อะเอายาบำรุงไปกิน  กินให้หมดนี่นะเดือนหนึ่ง แล้วค่อยมาใหม่”

เราหยิบยาขึ้นมาดู  มันเป็นยาบำรุงเลือดนั่นเอง...

ปกติเราเป็นคนที่ไม่ชอบกินยาเป็นชีวิตจิตใจ  ถ้าต้องเลือกระหว่างกินกับฉีดยา 

เราขอเลือกฉีดยาดีกว่า

แต่ในใจก็คิดว่า... “เอาว่ะกินก็กิน ก็ตั้งใจไว้แล้วนี่  ยังไงก็ต้องทำให้ได้”

หลังจากผ่านไป 1 เดือน พร้อมกับยาอีกถุงเบ้อเร้อที่เรากินจนเกลี้ยง...
ก็มุ่งหน้าตรงไปที่สภากาชาดไทยอีกครั้ง  ด้วยความตั้งใจที่จะบริจาคโลหิตเหมือนเดิม

ขั้นตอนทุกอย่างเหมือนเดิม... แล้วก็รอฟังผล...

“เลือดไม่ผ่านนะคะ”
“ความเข้มข้นเลือดไม่ถึงค่ะ”

“จริงเหรอค่ะ...อีกแล้วเหรอค่ะ”

“ใช่... น้องกินยาหมดรึเปล่า”

“กินจนไม่เหลือซักเม็ดเลยนะคะ”

“แต่คราวนี้ความเข้มข้นน้อยกว่าคราวที่แล้วอีกนะ แค่ 11.5 เอง”

“เหรอค่ะ   ขอบคุณค่ะ”  พร้อมกับหยิบยาบำรุงเลือดที่เขาให้มาอีกเต็มกำมือ

รวมๆ แล้วก็กินอีกประมาณ 1 เดือน
แต่เราก็ยังไม่รู้ว่าอีก 1 เดือนที่ต้องกินยาบำรุงนี้มันจะส่งผลให้ความตั้งใจที่จะทำความดี
ในการบริจาคโลหิตนี้เป็นจริงได้รึป่าว...

แต่เราก็จะยังไม่หยุดความตั้งใจ  ลูกทหารอย่างเราไม่ย่อมแพ้อะไรง่ายๆ อยู่แล้ว  
และอยากจะเชิญชวนให้เพื่อนๆ  ได้มาร่วมกันทำความดี และช่วยเหลือผู้อื่นในรูปแบบของ

การบริจาคโลหิต  นอกจากจะได้กุศลอันยิ่งใหญ่แล้วยังได้ความภาคภูมิใจอีกด้วย ....


“ร่วมกันบริจาคโลหิต    เพื่อช่วยชีวิตผู้รอคอย”
เป็นคำขวัญที่มะโหนกบัญญัติขึ้นมาสำหรับตัวเองเลยนะเนี่ย...

 

 

 

การบริจาคเลือดมีขั้นตอนและวิธีการเตรียมตัว ที่พอจะบอกคราวๆ 
สำหรับผู้ที่สนใจ ดังนี้ ...

คุณสมบัติของผู้บริจาคโลหิต

อายุระหว่าง 17 ปี ถึง 60 ปีบริบูรณ์
- น้ำหนัก 45 กิโลกรัมขึ้นไป สุขภาพทั่วไปสมบูรณ์ดี
- ไม่มีประวัติโรคตับอักเสบ หรือดีซ่าน ตัวเหลือง ตาเหลือง
- ไม่เป็นไข้มาเลเรียมาในระยะ 3 ปี ที่ผ่านมา และไม่เป็นกามโรค โรคติดเชื้อต่างๆ

ไอเรื้อรัง ไอมีโลหิต โลหิตออกง่ายผิดปกติ โรคเลือดชนิดต่าง ๆ โรคหอบหืด โรคภูมิแพ้

โรคลมชัก โรคผิวหนังเรื้อรัง โรคหัวใจ โรคไต โรคเบาหวาน โรคไทรอยด์
- ไม่อยู่ในภาวะน้ำหนักลดมากในระยะสั้น
- ไม่มีพฤติกรรมเสี่ยงทางเพศสัมพันธ์ หรือสำส่อนทางเพศ ไม่มีประวัติติดยาเสพติด
- งดการบริจาคโลหิตภายหลังผ่าตัด คลอดบุตรหรือแท้งบุตร 6 เดือน 

(ถ้ามีการรับโลหิตต้องงดบริจาคโลหิต 1 ปี)
- สตรีไม่อยู่ในระหว่างมีประจำเดือน หรือตั้งครรภ์


ดูแลตัวเองก่อนมาบริจาคโลหิต
- ควรนอนหลับพักผ่อนให้เพียงพออย่างน้อยไม่ต่ำกว่า 6 ชั่วโมง
- ควรมีสุขภาพสมบูรณ์ดีทุกประการไม่เป็นไข้หวัด หรืออยู่ระหว่างรับประทานยาใดๆ
- ควรรับประทานอาหารมาก่อน และเป็นอาหารที่ย่อยง่าย ไม่มีไขมัน
- งดเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ก่อนมาบริจาคอย่างน้อย 24 ชั่วโมง
- งดสูบบุหรี่ก่อนและหลังบริจาคโลหิต 1 ชั่วโมง เพื่อให้ปอดฟอกโลหิตได้ดี
- สุภาพสตรีไม่อยู่ในระหว่างมีประจำเดือนหรือตั้งครรภ์
- การบริจาคโลหิตครั้งต่อไปเว้นระยะ 3 เดือน ยกเว้นการบริจาคพลาสมาหรือเกล็ดโลหิต

 

 

 

 

  

 

 

ปล.จขกท บริจาคมาแล้ว 7 ครั้งคร้าา อยากชวนเพื่อนๆไปบริจาคกันเยอะๆนะคะ ^^