เคยหึงเพื่อนไหม?
เคยแอบหึงเพื่อนที่เป็นเพศเดียวกันไหม?
ผมเชื่อว่าหลายๆคนเคยผ่านช่วงเวลาที่สวยงามที่สุดของชีวิตมาแล้ว หรือบางคนอาจกำลังประสบมันอยุ่ และก็อีกหลายๆ คนที่ยังมาไม่ถึงมัน ช่วงเวลาที่ดีที่สุดของคนเรามักจะอยุ่ในช่วงวัยเรียน โดยเฉพาะตอน ม.ปลาย ซึ่งผมเองก็เพิ่งผ่านมาหมาดๆ เหมือนกัน เมื่อมานั่งคิดถึงสังคมมหาวิทยาลัยแล้วมันเริ่มชักทำให้ใจสั่นๆ หวั่นๆ กลัวไม่มีเพื่อน แต่ก็เอาเถอะวันนี้ จะขอคุยเรื่อง การแอบหึงเพื่อน !!
เราคงเคยมีเพื่อนที่เราสนิทและรักมาที่สุดในแก็งค์สักคนหนึ่งใช่ไหม ? แน่นอนว่าเพื่อนคนนี้คือคนที่เราสามารถเล่าเรื่องน่าอายๆ ให้ฟังได้ ยืมตังค์ได้ อาบน้ำแก้ผ้าด้วยกันได้ แข่งว่าวกัน หอมแก้มกัน นอนกอดกัน แต่ไม่เอากันนะ เพราะเป็นเพื่อนกัน อิๆ แต่เมื่อวันหนึ่งเพื่อนของเราโดนแย่งจากเราไป อาทิ เพื่อนเรา ย้ายโรงเรียนไป หรือ เพื่อนไปมีแฟน อารมณ์ริษยามักจะเกิดขึ้นในใจเรา เพราะเรากำลังเสียของรักไป อาการแบบนี้ บ่งบอกว่าเราเป็นเกย์ ใช่หรือไม่ ผมขอยืนยันว่าไม่ใช่ครับ
มันเป็นธรรมดาที่คนเราจะรู้สึกไม่พอใจเมื่อโดนเอาของที่เรารักไป เชื่อว่าหลายๆ ครั้ง ที่หลายๆ คนจะรุ้สึกไม่พอใจกับแฟนของเพื่อนสนิท ที่เขามาแย่งเขาไปจากชีวิตเรา มาแย่งเวลาสนุกๆจากเราไปแอบสวีทกันสองต่อสอง และก็เซ็งที่จะต้องไปนั่งเป็นไม้จิ้มขี้ท่ามกลางความรักเขาสองคน
เราควรจัดการอย่างไรกับอารมณ์แบบนี้ อันดับแรกเราควรทบทวนและค้นหาและถามตัวเองบ่อยๆ ว่า เราไม่ใช่เกย์ ใช่ไหม หรือไม่ใช่ทอมดี้อะไรเทือกนั้นใช่ไหม ถ้าใช่ กรุณาไปอ่านกระทู้เกย์ ทอม ดี้ แต่ถ้าไม่ใช่ ให้ไปที่ข้อสอง คือให้เราพยายามเปิดโลกทัศน์และมองดูสิ่งรอบๆ ข้างว่า ทุกอย่างมันมีหยิน หยาง มันมีคู่ของมัน เช่นเดียวกันกับเพื่อนของเราที่มันโตขึ้นด้วยกาลเวลา และย่อมที่จะมีวิถีทางของมัน เราเองเป็นเพื่อนคงตอบสนองความรู้สึกบางอย่างมันไม่ได้ทั้งหมด (เช่น ยามที่มันคึก หึๆๆ) ฉะนั้น อารมณ์หึงเพื่อนมันเป็นเรื่องปกติที่จะมี จะเป็น แต่มันไม่ปกติ ถ้าคุณไม่สามารถระงับและดับลงได้ เพราะนั่นหมายถึงว่า คุณเริ่มไม่ใช่เพศที่ตรงแท้ หรือพูดอีกนัยว่าคุณเป็นพวกเบี่ยงเบนทางเพศแหง๋มๆ
คนที่ไม่ยอมหลุดพ้นจากอารมณ์หึงเพื่อนเหล่านี้ หากไม่ได้เป็นพวกผิดเพศ ก็อาจเป็นพวกที่ไม่ยอมโต มีพัฒนาการทางจิตที่ไม่สมวัย กล่าวคือเมื่อบุคคลก้าวพ้นวัยรุ่นไปแล้ว หรืออาจอยุ่ในช่วงวัยรุ่น สิ่งหนึ่งที่จะเพิ่มเข้ามาคือเรื่องของความรักในทำนองชุ้สาว ฉะนั้น จงอย่าแปลกใจและโกรธเคืองถ้าเพื่อนเราไปมีแฟน และไม่ยอมไปกินข้าวกับเรา ผิดนัดเรา เพราะสิ่งที่เราควรทำเช่นเดียวกับที่เพื่อนทำคือเราเองก็ควรมีแฟนได้แล้ว เช่นกัน