ผีปอบ

เรื่องลึกลับที่จะเล่าให้ฟังนี้เกิดกับหญิงสาววัยรุ่นคนหนึ่ง เธอเป็นคนไม่สวยนัก แต่ก็น่ารักและดูดีในแบบของเธอเอง แต่ความที่เธอเป็นคนเชยๆ ไม่ชอบแต่งตัว ชอบแต่จะหมกตัวอยู่ในห้องสมุดทั้งวัน จึงไม่มีใครสนใจมาจีบเธอ
        หากชีวิตเธอก็เปลี่ยนไป เมื่อรุ่นพี่คนนั้น ซึ่งเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี สูงใหญ่สไตล์นักกีฬา แถมพ่อรวยอีกต่างหาก มาตามเทียวไท้เลียวขื่อ มาเฝ้าเธอจนห้องสมุดปิดบ้าง พาเธอไปส่งที่หอ ซื้อโจ๊กสูตรสามย่านที่ขายอยู่ในซอยลาดพร้าว 71 (อร่อยจริงๆนา) มาแขวนไว้ให้หน้าประตูห้องเวลาดึกๆ
        อ้ะ ชักจะเหมือนเรื่อง "บุปผาราตรี" ใช่ไหมครับ และผมก็จะบอกต่อไปว่า มันก็เหมือนจริงๆนั่นแหละ และมันก็เหมือนชีวิตของหญิงสาววัยรุ่นที่โหยหาความรักทั้งหลาย ที่เมื่อมีชายหนุ่มที่มีพร็อบเพอร์ตี้ประมาณนี้มาทำงี้ๆๆๆ ให้ ความเคลิบเคลิ้มก็จะเกิดขึ้น ไอ้ความเคลิบเคลิ้มนี่มีอานุภาพประหลาด... ตรงที่มันสามารถทำให้กางเกงในหลุดไปได้อย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว ... ใช่แล้ว หล่อนตกเป็นของเขา เพื่อจะมาทราบความจริงในไม่กี่วันให้หลัง ว่า คุณพี่คนนั้นแกพนันกับเพื่อนว่า เขาจะต้องจัดการกับสาวเชยๆอย่างเธอให้ได้ภายในหนึ่งเดือน และเขาก็ทำสำเร็จ... เหมือนกับหนังฝรั่งเรื่องหนึ่งและหนังไทยเรื่องที่กล่าวไปแล้วในตอนต้น
        ยัง เธอยังไม่ซวยเท่านางเอกหนังไทย คือเธอไม่ได้ท้อง แต่เธอก็รู้สึกว่าชีวิตเธอไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว ความคับแค้นใจทำให้เธอเดินขึ้นมาบนดาดฟ้าโรงรถของห้างสรรพสินค้าเกือบร้างแห่งหนึ่งในย่านชานเมือง
        เธอคิดว่า ถ้าเธอตายเสีย เธอก็จะหนีจากความอับอายทั้งปวง และมันอาจจะทำให้พี่เขารู้สึกผิดขึ้นมาบ้างที่ทำลายชีวิตเธอ
        ทันใดนั้นเอง ชายหนุ่มคนหนึ่งก็เปิดประตูดาดฟ้าขึ้นมา และชวนเธอคุย เขาเหมือนจะรู้ว่าเธอจะคิดสั้น เธอตัดสินใจเล่าเรื่องชีวิตอันแสนอาภัพของเธอให้เขาฟัง
       "ถ้าเธอตายไป เธอคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้น" เขาถาม
        "ฉันจะหนีพ้นจากความอับอายที่ถูกผู้ชายคนหนึ่งทำลายความบริสุทธิ์" เธอตอบ
        "งั้นเหรอ เอ ไม่เห็นมีป้าย หรือมีอะไรบอกเลยนิว่าเธอไม่บริสุทธิ์ ไหนๆ ตรงไหนเหรอ" ชายคนนั้นเดินวนไปรอบๆตัวเธอ
        "ของแบบนี้ไม่บอกก็ไม่มีใครรู้หรอก ใครบอกว่ารู้ คือมันโกหก... ในเมื่อเรื่องแบบนี้มีแต่เธอที่รู้ แล้วเธอจะอายอะไรใคร"
       "ฉันอยากทำให้มันรู้สึกผิด" เธอเถียง
        "รู้สึกผิด ? เธอมองโลกในแง่ดีไปหน่อยแล้ว ถ้าคนอย่างนั้นจะรู้สึกผิดมันคงไม่ทำเรื่องพรรค์นี้หรอก เธอโดดตึกตาย อย่างดีมันก็แค่นอนไม่หลับกลัวผีเธอไปสามคืน แต่ขอบอกนะ เธอไปหลอกมันไม่ได้หรอก เพราะผีฆ่าตัวตายจะไปจากที่ที่ตัวเองตายไม่ได้ จนกว่าจะมีคนมาตายซ้อน หรือจนกว่าจะทำบุญอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่อย่างหลังเนี่ยเป็นไปไม่ได้หรอก ผีไม่มีของไปใส่บาตรนี่นา"
        "พูดยังกะรู้" เธอพึมพำ "ฉันจะลงโทษอะไรมันไม่ได้เลยเหรอไ
        "ถ้าเธอคิดเรื่องลงโทษน่ะ เธอกำลังลงโทษผิดคนนะรู้ไหม เธอกำลังลงโทษคุณลุงคุณป้าแก่ๆ คู่หนึ่งที่จังหวัดศรีสะเกษ... ลุงป้าที่เป็นลูกจ้างหน่วยราชการ เงินเดือนถูกแสนถูก แต่ก็ลงทุนส่งลูกสาวคนเดียวมาเรียนต่อในกรุงเทพฯ หวังให้มีอนาคตที่ดี แต่แล้วการลงโทษของเธอจะทำให้ลุงป้าคู่นี้เป็นลมล้มพับ ร้องไห้ราวกับหัวใจของตัวเองแตกสลาย คุณลุงคุณป้าที่ไม่มีอะไรเหลือแล้วในชีวิต แล้วเงินทองที่เก็บหอมรอมริบไว้จะมีค่าอะไร ? ในเมื่ออนาคตของเขาเหล่านั้นถูกเธอ "ลงโทษ" ไปเสียแล้ว"
        "เธอรู้เรื่องพ่อเรื่องแม่ฉันได้ไง" เธอสงสัย
        "ผมเห็นกระเป๋าคุณที่วางไว้ตรงโน้น" ชายหนุ่มตอบ "คิดให้ดีเถิด... ความตายจากการฆ่าตัวตายน่ะ มันคือโซ่ขนาดใหญ่ที่พันรัดเราไว้ไม่ให้ไปไหน ได้เห็น แต่คนอื่นไม่เห็น ได้ยิน แต่ไม่มีใครได้ยิน ไม่อิ่ม แต่ก็ไม่หิว
        ....................
       อย่าเพิ่งตายเลยน่า...
        เธอเดินไปเพื่อจะหยิบกระเป๋าที่วางทิ้งไว้ แต่แล้วเธอก็เฉลียวใจขึ้นมาว่า
        ....................
       เธอไม่ได้เอาทะเบียนบ้านใส่กระเป๋าไว้นี่หว่า... เจ้าหมอนั่นมันได้ข้อมูลพ่อแม่เธอมาจากไหน
        เมื่อเธอหันกลับไปดู ชายคนนั้นก็หายไปเสียแล้ว เธอนึกถึงพาดหัวข่าวเล็กที่เคยอ่านเจอได้ว่า ครั้งหนึ่งเคยมีหนุ่มอกหักมากระโดดตึกตายที่ลานจอดรถของห้างนี้ แต่ความที่รอบข้างเป็นทุ่งหญ้า ศพของเขาหายไปอย่างน่าประหลาดใจ...
        และวินาทีนั้นเอง เธอจึงได้รู้ว่า เธอเจอกับ....
        ....................
        "ผี ... ป(ล)อบ"