"รอยยิ้มสร้างได้เสมอ"อากาศหนาวเราห่วงใย ใส่หมวกให้น้องยัฝมอบไออุ่น

รักและห่วงใย มอบให้ได้ทุกกาล

หุ่นน้อยเรียงรายอย่างการษา 

ยิ้มสบตาสร้างความสุขสันต์ 

ด้วยรักและแบ่งปัน สุขสันต์ทั้งคยทั้งหุ่น

   อีกครั้งกับการท่องเที่ยวที่มองไปแล้วเรานั้นมีความสุข เพราะว่าหุ่นจำนวนมากที่อยู่ตามบริเวณป่าบ้าง โขดหินบ้างหรือว่าแม้กระทั่งในบริเวณของแหล่งที่รวบรวมในเรื่องของสุขสงบ อย่างเรานั้นเดินทางมาเที่ยวในบริเวณนี้ อากาศนั้นหนาวอย่างมาก หนาวจนเรานั้นสั่นปากเต็มไปด้วยไอที่พุ่งออกมาเวลาที่มีการพูดคุย 

    ใครจะคิดว่าหุ่นเหล่านี้ก็ต้องหนาวด้วย แต่กลับดีเมื่อมีการนำหมวกนั้นมาสวมใส่ให้  หุ่นจากที่คนนั้นมองไม่เห็นกลับมาให้ความสนใจ ด้วยการถ่ายภาพบ้าง และกอดยิ้มบ้าง ถอดหมวกให้ หรือไม่ก็สลับไปมาตามประสานักท่องเที่ยว ที่คนเรานั้นไม่เหมือนกัน หากว่าเราสามารถนั้นไม่ได้ใส่ในส่วนของหมวก หุ่นเหล่   านี้จะอยู่นอกสายตาเพราะว่าไม่มีเลยในสีสันของรูปร่างที่เป็นจุดเด่น 

   ภาพนี้เรามองแล้วมีความสุขเพราะว่าหุ่นนั้นให้รอยยิ้มที่กริ่มด้วยอายไปด้วย หมวกสีแดงและสีเหลืองนั้นเหมือนจริง หากว่าทาสีคงหลากหลาย แต่ก่อนนั้นมองไม่เห็นเลยเพราะว่าต้นไม้นั้นยังหมด หญ้าขึ้นเต็ม แต่เรานั้นเห็นแล้วอยากมีบ้างในความสุข สองคนนั้นถือในมือคือสร้อบข้อมือ ที่สวยน่ารัก 

   ความรักที่ไม่มีขีดขั้น ห่วงใยได้แม้ว่าไม่ใช่มนุษย์ คนเราสร้างทุกอย่างของความสุขให้ได้เสมอ รอยยิ้มนั้นเกิดจากการยิ้มของคนแต่ละคน ความทุกข์ก็เกิดจากใจจากความคิดเหมือนกัน บวกให้ได้มากที่สุด 

ตรงนี้มองมาสะดึดตามากหมวกสีแดงของนักบวช ที่แต่ก่อนนั้นขับรถหรือว่าเดินผ่าน คนแทบจะไม่หันมามองเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าสีสันนั้นไม่ได้มองเห็นชัด สีเขียวของมอสบ้าง ที่ขึ้นบริเวณที่มีความชื้นในหนาวหรือหน้าฝน ลวดลายที่มีการสร้างนั้นยังทำให้มองเห็นได้อย่างมั่นคง  ความคิดที่แหวกแนว นั้นทำให้เกิดคอนเทนต์ทำให้คนนั้นมาเที่ยวมากขึ้นและมีชื่อคือสถานที่นักบวชหมวกแดงฟังดูเหมือนหนูน้อยหมวกแดงบ้านเราเหมือนกัน ความสุขของหลายคน รอยยิ้มที่มองตุ๊กตาหุ่นอย่างมีความสุข