อักษรธรรมบนระฆังของวัดบ้านเชียงขาง ตำนานความเชื่อ

ระฆังสิ่งที่เหมือนไม่สำคัญแต่สร้างเสียงกังวาลในจิตใจ 

ลวดลายที่เขียนสลักนั้นยิ่งใหญ่และสวยงามเสมอ 

มีหลากหลายลวดลายรูปร่างนั้นให้ได้พบเจอ

ให้คุณค่าเสมอเมื่อได้เห็นในความงาม 

     ระฆังหากว่าเรานั้นเห็นในบ้านเรานั้นจะใช้ในการเคาะเพื่อที่จะให้เกิดเสียง  การถวายระฆังนั้นเชื่อว่าจะทำให้เป็นที่รู้จักและโดงดัง ไม่ว่าจะทำอะไรก็จะมีชื่อเสียงมีคนนั้นรู้จัก เหมือนคนเรานั้นหากว่าอนาคตอยากมีหน้าที่การงานที่ดีนั้นจะมีการถวายในส่วนของระฆังกัน 

   ชาวบ้านที่บ้านเรานั้นเมื่อมีการเดินทางไปเที่ยวในวัดที่มีในส่วนของระฆังจำนวนมากในภูเขาสูง เขานั้นจะไปเดินวนเพื่อที่จะเคาะระฆังกันให้ดังสนั่นจากนั้นก็จะประนมมือจรดศรีษะสาธุการ ที่นี่นี้นั้นก็น่าจะเหมือนกันเพราะว่าเห็นผู้คนหลากหลายนั้นมาเพื่อที่จะถวายระฆัง  

  การจารึกคำในระฆังนั้นก็จะเป็นในเรื่องของการอวยพร เพื่อที่จะให้โชคหรือสิ่งที่ดี คาถาเสกให้เรานั้นรวยบ้าง 

   ความสวยงามของระฆังนั้นส่วนมากนั้นจะมีสีสันเหมือนกันทั้งหมดหรือไม่สีดำจะไปในโทนของสีน้ำตาลเข้ม หรืออ่อนบ้างแต่ไม่ค่อยเจอ เพื่อที่จะให้ลวดลายที่เขียนด้วยตัวอักษรสีทองนั้นเห็นได้ชัดเจนขึ้น

   ภาษานั้นเหมือนกัน หากว่าเรานั้นในบ้านเรานั้นจะเป็นการให้พร เมื่อเรานั้นเคาะคำที่อยู่ในระฆังนั้นจะส่งเสียงทำให้เรานั้นอยู่อย่างร่มเย็นเป็นสุข ตอนนั้นตอนที่เรานั้นอยู่ที่บ้าน มีคนนั้นนำระฆังนั้นมาให้เราและบอกกับเราว่าให้นำระฆังนั้นถวายวัดเพื่อที่ในอนาคตนั้นเราจะเป็นคนที่เป็นที่รู้จักของคนมากมาย ไม่ถูกทอดทิ้งหรือว่ามองข้าม 

    เรานั้นถือว่าความเชื่อนี้แสดงให้เห็นในเรื่องของการชวนให้คนเรานั้นทำบุญ เพื่อที่จะสละเสียซึ่งความโลภไปบ้าง ส่วนของระฆังที่เรานั้นเห็นที่นี่นั้นเหมือนจะเป็นระฆังเก่าหรือไม่ก็จะนำมาเพื่อที่จะทาสีให้ใหม่ขึ้นมาเพราะว่าหากว่าสีนั้นอ่อนจะดูไม่สวย

   ไม่ว่าเรานั้นจะเดินทางไปที่ไหนหรือว่าสวนไหนของโลกใบนี้  เมื่อเรานั้นเห็นสิ่งไหนก็ตาม เรานั้นจะคิดเปรียบกับสถานที่ที่เรานั้นอยู่เสมอ เพราะว่ามันไม่ได้มีอะไรที่แตกต่างกันไปอย่างแน่นอน หากว่าคำที่เขียนนั้นอาจจะแตกต่างกันในเรื่องของภาษา แต่การนำไปใช้หรือว่าเรานั้นจะเรียกเป็นทางการว่า สัญญะ หรือสัญลักษณ์ในการสื่อความหมายนั้นจะเหมือนกัน 

  ยิ่งเก่ายิ่งมีคุณค่า ยิ่งอยู่นานยิ่งมีความรู้มาก สีสันของระฆังนั้น ตอนแรกนั้นเราเห็นในส่วนของสีฟ้าขอบด้านข้าง เขาบอกว่ามันคือท้องฟ้าระฆังนั้นกังวานเสียงสั่นไปจนถึงเบื้องบน 

   ตัวหนังสือที่มีการจารึกในระฆังนี้หากว่าใครที่เคยได้เรียนนั้นจะรู้เลยว่ามันคืออักษรธรรมโบราณ ที่หากว่าไม่ได้มีการเรียนรู้มาจะอ่านได้ค่อนข้างยาก แต่หากว่าเรียนนั้นอาจจะมีบางตัวที่เหมือนและไม่เหมือน แต่การอ่านนั้นไม่ได้แตกต่างกัน สวยงามลวดลายนั้นมีความนูนขึ้นมาเห็นตัวหนังสือได้ชัดเจนมาก

  ความงามที่หาชมได้ยาก บางที่นั้นอาจจะไม่มีให้เห็นแล้ว เพราะว่าเรานั้นเดินทางมาหลายที่เพิ่งมาเจอในส่วนของระฆังที่มีการจารึกอักษรธรรมที่นี่ แต่ว่าอาจจะลืมไปบ้างในการเรียนอักษรธรรมมา ต้องเปิดตำราเพื่อที่จะอ่านว่าอ่านและแปลว่าอย่างไร