เมืองเชียงรุ่ง 12ปันนา ถนนไทยที่มีคนไทยอยู่จำนวนมาก

ป้ายที่อ่านแล้วมีควมสุข พร้อมก้าวเข้าไปอย่างไม่ลังเล

สิ่งที่อ่านสิ่งที่เห็นในตรงหน้า เหมือนบอกว่าเรานั้นมีเพื่อนแล้ว 

เดินเข้าไปอาหารที่ขายยืนยันจริง ภาษายิ่งสนทนาไทยสบายรื่นใจกาย

ใครจะเชื่อว่าในเมืองแห่งนี้จะมีคนไทยอาศัยอยู่มากมาย

     การเดินมาที่นี่นั้นทำให้เรานั้นยิ้มได้ เพราะว่ามันคือถนนไทย และในถนนเส้นนี้นั้นเหมือนบ้านเรามากไม่ว่าจะเป็นในส่วนของอาหารการกิน หรือภาษาที่ใช้ในการสนทนา หากว่าเรานั้นได้ไปอยู่ในที่ต่างบ้านต่างเมือง ในถิ่นที่เรานั้นไม่สามารถที่จะใช้ภาษาของเรานั้นได้ คำถามในตอนนั้นที่เรามองเด็กคนหนึ่งที่เขานั้นมาอยู่ในเมืองหนึ่งที่ไม่ได้ใช้ภาษาไทยมากกว่าสิบห้าปี แล้วเขานั้นไม่สามารถที่จะพูดภาษาไทยได้ชัดเจนเพราะว่าลิ้นของเขานั้นแข็ง เราเองเพิ่งเข้าใจ

    เมื่อเรานั้นมาอยู่ในเมืองที่ไม่ได้ใช้ในส่วนของภาษาเรานั้น เราต้องเรียนรู้และสนทนาเป็นภาษาที่แต่ละเมืองใช้ เมื่อเวลาผ่านไปในส่วนของการออกเสียงหรือว่าสมองของเรานั้นมีการเปลี่ยนแปลงในเรื่องของความเคยชิน เราจึงสามารถที่จะคิดภาษาที่เรานั้นพูดมาก่อนได้ยาก อาจจะคิดไม่ออกหากว่าจะพูดคำนี้ อย่างไรความหมายคืออะไร เพราะว่าความเคยชินทำให้เรานั้นสื่อสารภาษานั้น 

   เหมือนที่นี่เหมือนกัน เขาบอกว่าถนนคนไทย คนที่นี่เมื่อเรานั้นเดินเข้าไปเขามีการสนทนากันด้วยภาษาไทย รวมถึงการเขียนป้ายต่างๆ ในการเดินเลือกซื้อจะอยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ รวมตัวกันมาแล้วเหมือนว่าเรานั้นได้กลับบ้านเกิดเราเลย 

    หลายครั้งเรานั้นโหยหาในความเป็นชาติ  แต่บางทีนั้นเมื่อเรานั้นไปอยู่ในสถานที่ไหนนานๆ อย่างแปดปีสิบปีก็ตาม เมื่อเรานั้นกลับมาอีกครั้งเราจะลืมในหลายอย่าง ตอนที่เรานั้นไปสอนที่ที่ไม่มีการใช้ภาษาไทยเลย พอเรานั้นกลับมาบ้านเรา สมองเรานั้นสั่งออกมาเป็นภาษาที่เรานั้นเคยอยู่ และบางครั้งนั้นพูดออกมา จนคนที่สนทนาด้วยกับเรานั้นถามเรากลับมาว่าพูดว่าอะไรนะไม่เข้าใจ เราถึงได้รู้ว่าเรานั้นใช้ภาษาไม่ถูก

   และในส่วนของการใช้ชีวิตนั้นก็เหมือนกัน หากว่าแต่ก่อนนั้นเราใช้ชีวิตอย่างการขับรถในทางด้านซ้ายแล้วพอกลับมาอีกครั้งคือ เราสามารถที่จะขับรถในทางขวา ทำให้การหลบหลีกของเรานั้นสับสน จนทำให้เรานั้นต้องปรับเปลี่ยนในเรื่องของพฤติกรรมหลากหลายอย่าง ชีวิตนั้นสามารถที่จะเปลี่ยนแปลงได้  เขาถึงได้บอกว่ามนุษย์นั้นเป็นสัตว์สังคมที่สามารถที่จะปรับเปลี่ยนและอยู่ในสังคมได้หลากหลาย แต่บางครั้งนั้นการที่ไม่สามารถที่จะอยู่ได้นั้นเพราะว่าตัวของเขานั้นไม่ได้ยอมรับในส่วนของวัฒนธรรมและไม่อยากที่จะปรับตัวเท่านั้นเอง 

   ความคิดนั้นมีเหมือนกัน เข้าใจและแสดงความต้องการได้เท่าเทียม บางครั้งทำไมคนเรานั้นต้องยอมให้คนอื่นนั้นด่าว่าครอบครัวของตนเองทั้งที่เขานั้นไม่ได้เกี่ยวอะไรนั้นกับเราเลย อย่ายอมในสิ่งที่ตนเองนั้นไม่ได้ทำ เพราะว่าพื้นฐานครอบครัวของเรานั้นไม่เหมือนกัน ใครจะมาพูดในสิ่งที่ตนนั้นไม่สามารถที่จะทำได้ หากต้องการอะไรลองอยู่กับตัวเอง แล้วคิดทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมาก่อนที่จะตัดสินใจทุกอย่างไป