เรื่อง"หยาดน้ำตาสีรุ้งแห่งเอลเดอร์วูด"(แฟนตาซี)จบในตอนเดียว

ในอาณาจักรเอลเดอร์วูด ดินแดนแห่งป่าเวทมนตร์และสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติ "เอลล่า" คือนางฟ้าแห่งผืนป่า ผู้มีดวงตาสีเขียวมรกตและผมสีทองคำบริสุทธิ์ เอลล่ามีหน้าที่ปกป้องรักษาป่าเอลเดอร์วูดให้คงความสมดุล

วันหนึ่ง "คีรัน" ชายหนุ่มนักรบจากแดนมนุษย์ ได้หลงเข้ามาในป่าเอลเดอร์วูด คีรันเป็นนักรบผู้กล้าหาญ แต่เขาก็มีจิตใจที่อ่อนโยน คีรันได้รับบาดเจ็บจากการต่อสู้กับสัตว์ร้าย เอลล่าพบเขาและตัดสินใจช่วยเหลือ

เอลล่าพาคีรันไปยังที่พักของเธอในใจกลางป่า เธอรักษาบาดแผลของเขาด้วยเวทมนตร์ และดูแลเขาจนหายดี คีรันรู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจของเอลล่า เขาเริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับป่าเอลเดอร์วูด และความสำคัญของการรักษาสมดุลธรรมชาติ

ทั้งสองคนใช้เวลาอยู่ด้วยกันในป่า เอลล่าสอนคีรันเกี่ยวกับเวทมนตร์ และคีรันสอนเอลล่าเกี่ยวกับโลกของมนุษย์ ทั้งสองคนเริ่มสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อยๆ และในที่สุด พวกเขาก็ตกหลุมรักกัน

ความรักของเอลล่าและคีรันเป็นเหมือนดั่งแสงจันทร์ที่ส่องสว่างในคืนมืดมิด มันสวยงาม บริสุทธิ์ และเต็มไปด้วยความหวัง แต่ความรักของพวกเขาก็ต้องเผชิญกับอุปสรรค เพราะเอลล่าคือนางฟ้า และคีรันคือมนุษย์ ความรักข้ามสายพันธุ์เป็นสิ่งที่ต้องห้ามในอาณาจักรเอลเดอร์วูด

เมื่อข่าวความรักของเอลล่าและคีรันแพร่กระจายไปถึงราชินีแห่งเอลเดอร์วูด ราชินีโกรธมาก เธอสั่งให้จับตัวคีรัน และลงโทษเขาด้วยการเนรเทศออกจากป่าเอลเดอร์วูดตลอดกาล

เอลล่าเสียใจมาก เธอพยายามอ้อนวอนขอให้ราชินีปล่อยตัวคีรัน แต่ราชินีไม่ยอม เอลล่าตัดสินใจที่จะหนีไปกับคีรัน เธอรู้ว่าเธอจะต้องสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อความรัก

เอลล่าและคีรันหนีออกจากป่าเอลเดอร์วูด พวกเขาเดินทางไปยังดินแดนมนุษย์ และเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกัน ทั้งสองคนใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย พวกเขาทำงานในไร่ และสร้างบ้านหลังเล็กๆ อยู่ด้วยกัน

แต่ความสุขของพวกเขาก็อยู่ได้ไม่นาน เวทมนตร์ของเอลล่าเริ่มอ่อนแอลง เพราะเธอไม่ได้อยู่ในป่าเอลเดอร์วูด เอลล่าเริ่มป่วย และร่างกายของเธอก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ

คีรันเสียใจมาก เขาพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อรักษาเอลล่า แต่ก็ไม่เป็นผล เอลล่ารู้ว่าเธอคงอยู่ได้อีกไม่นาน เธอขอให้คีรันพาเธอกลับไปยังป่าเอลเดอร์วูด

คีรันพาเอลล่ากลับไปยังป่าเอลเดอร์วูด เมื่อเอลล่าได้กลับมายังป่า เธอก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที แต่ร่างกายของเธอก็ยังคงอ่อนแอ

เอลล่าขอให้คีรันพาเธอไปยังต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นสถานที่ที่เธอเกิดมา เอลล่าบอกลาคีรัน และขอบคุณเขาสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาเคยทำให้เธอ

เอลล่าสิ้นลมหายใจในอ้อมกอดของคีรัน ร่างกายของเธอกลายเป็นละอองแสง และหายไปในอากาศ เหลือทิ้งไว้เพียงหยาดน้ำตาสีรุ้งที่กลิ้งอยู่บนพื้นดิน

คีรันเสียใจมาก เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะต้องสูญเสียเอลล่าไป เขาเก็บหยาดน้ำตาสีรุ้งของเอลล่าไว้ และสวมมันเป็นสร้อยคอ

คีรันใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับการเดินทางไปทั่วโลก เขาเล่าเรื่องราวความรักของเขากับเอลล่าให้ผู้คนฟัง และให้กำลังใจผู้คนที่กำลังเผชิญกับความรักที่เจ็บปวด

หยาดน้ำตาสีรุ้งของเอลล่า กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความรักที่ไม่มีวันตาย มันเป็นสัญลักษณ์ที่ทำให้ผู้คนเชื่อในความรัก และให้กล้าที่จะรัก แม้ว่ามันจะเจ็บปวดก็ตาม