ประตูแห่งความงาม ของเมืองชัยปุระ

อาจจะเพราะว่าความบังเอิญที่เรานั้นได้มาที่นี่  เป็นสุขมากกว่าที่มาครั้งไหนไหน 

สถานที่พักนั้นสวยงามอยู่ในหุบเขาสวยไป ยังสถานที่เที่ยวไซร้ก็สวยงามตามกระบวน

เท้าทั้งสองนั้นยังสามารถก้าวเดินมา พร้อมกับหลายพื้นที่หนักหนาเช่นดังเหมือน

การนั่งรถไฟนอนนั้นบันดาล ความสุขการตื่นเต้นยามค่ำคืน 

    การมาอินเดียในครั้งนี้ถือว่าคุ้มค่ามากในประสบการณ์ของเรา ที่ครั้งแรกนั้นเราได้นั่งรถไฟเป็นครั้งแรก จากเมืองเดลลี มายังเมืองชัยปุระที่ถือว่าเป็นสถานที่สวยงามมากอีกที่หนึ่ง ในตอนที่เรานั้นรอรถไฟ การเทรนในเรื่องของการขึ้นรถไฟนั้นได้กล่าวว่า ในการที่รถไฟอินเดียนั้นจะจอดใช้เวลานั้นไม่มาถ ไม่ถึงสองนาที สิ่งที่เรานั้นต้องได้คือในเรื่องของการขนของนั้นขึ้นไปก่อนแล้วคนนั้นขึ้นตาม ขึ้นที่ไหนก็ได้ ประตูไหนได้ทั้งหมดแล้วเรานั้นค่อยเดินตามหากันทีหลัง หากว่าเรานั้นขึ้นไม่ทันคือต้องรอขบวนต่อไปแล้วเรานั้นจะไม่ได้เจอกัน

   เรานั้นตื่นเต้นมาก หอบของพร้อมเลย จอดเมื่อไหร่จะวิ่งขึ้นให้ไวเลย ไม่นานรถไฟมาจริง เราเองรีบขนของขึ้นและกระโดดขึ้นตาม จากนั้นไม่ถึงนาที รถไฟนั้นออกไปในทันที เมื่อขึ้นไปบนรถไฟเรียบร้อย สำรวจเลยในส่วนของบัดดี้เรา เราจะมีบัดดี้ในการร่วมเดินทาง ในการขึ้นรถไฟขอให้ดูเพียงสองคนเท่านั้นขึ้นครบทุกคน จากนั้นเราเดินตามหาเพื่อนให้ครบ ประหนึ่งว่าในขบวนรถไฟนั้นมีเพียงพวกเราประมาณหกสิบคนนั้นเรียงกันเลยในโบกี้ของรถไฟ  พอเจอกันก็เริ่มหาของกินในส่วนที่เรานั้นสามารถที่จะเอาขึ้นมาได้ ที่เรานั้นต้องทิ้งไปในตอนนั้นคือกล่องของขนมปังที่โดนฝนแล้วกล่องมันก้นขาด ตอนแรกว่าจะลงไปยกขึ้นมาแล้ว แต่รถไฟนั้นเคลื่อนก่อนเลยปล่อยไปเลย ให้คนอินเดียเร่ร่อนตรงนั้นเอาไปทานกัน 

    พอมาถึงสถานที่ในเมืองเดลีนั้นเราลงจากรถไฟ เดินประมาณห้าร้อยเมตรกว่าเราก็ขึ้นรถบัสของเมืองที่ได้ติดต่อไว้พร้อมกับบาบูใหม่ที่จะร่วมในการเดินทาง หากว่าเรานั้นนั่งรถบัสมา อาจจะต้องใช้เวลานานกว่า อยากให้พวกเรานั้นได้พบกับบรรยากาศในการนั่งรถไฟในอินเดียสักครั้งเลยให้นั่ง  ตอนกลางคืนนั้นเราเองนอนในเบาะด้านบน ส่วนเพื่อนด้านล่าง ดึกๆ มามีคนอินเดียมาบอกว่าตรงที่เรานั้นนอนเป็นที่ของเขา เราเองไม่สนใจ เพราะว่าเรานั้นนอนแล้ว  

   ขอบอกเลยว่าในอินเดียนั้น หากว่าเรานั้นลงจากที่นอนในคืนนั้นเราจะไม่มีที่นอนเลย เพราะว่าเขานั้นจะมาแย่งของเรา เขานอนที่ไหนเขาไม่รู้คงจำผิด เรานั้นนอนที่ถูกมั่นใจแล้วนอนต่อไปปิดประตูใส่เลย ง่วงนอน เรานอนไปอีกทีคือเช้าขึ้นตั้งแต่บ่ายสามไปเช้าในเมืองชัยปุระ ก่อนที่จะเดินทางนั้นเจอในส่วนของพายุลูบเห็บก่อนเดินทาง พอเรานั้นกลับมา ในเมืองเดลีที่เรานั้นขึ้นรถไฟได้รับความเสียหายในเรื่องของแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ เรานั้นโชคดีมากที่ไม่ได้เจอเพราะว่ารถไฟนั้นออกก่อนเวลาที่จะเกิด

    ในการเดินทางนั้นมีเพื่อนทริปในการร่วมเดินทางใหม่สองคน ที่ติดเรานั้นมาก ไปไหนมาไหนคือเดินไปด้วยกันตลอด คุณป้าหมูกับคุณป้าเล็กที่น่ารักมาก แข็งแรงปีนเขานั้นได้ทั้งลูกเลย สิ่งที่สวยงามนั้นไม่ว่าใครได้มาเดินชมก็ชอบกันทั้งนั้นเลย ไม่ว่าจะลวดลายหรือว่าขอบของประตูนั้นน่ามองทั้งหมด ตอนนั้นกล้องยังไม่ค่อยทันสมัย เรานั้นใช้กล้องถ่ายภาพตัวเดียวที่ไม่ว่าจะถ่ายมานานไม่นานก็เต็ม เลยไม่ค่อยจะสนใจถ่ายเลยได้เพียงกล้องรวมใหญ่ที่โอเครเหมือนกัน ตากล้องพระราชวังมาเอง สวยถ่ายยังไงก็