3 สาขาเรียนในมหาวิทยาลัยจีนที่เงียบเหงาที่สุด บางปีมีบัณฑิตเพียงคนเดียว

วันนี้อยากนำเรื่องราวเกี่ยวกับสาขาวิชาบางสาขาในมหาวิทยาลัยชั้นนำของจีน ที่แม้จะเป็นสถาบันใหญ่และมีชื่อเสียง แต่กลับมีนักศึกษาเรียนเพียงไม่กี่คน จนบางปีมีบัณฑิตจบเพียงคนเดียวเท่านั้น

เรื่องราวนี้เคยสร้างกระแสบนโลกออนไลน์จีน เพราะสะท้อนให้เห็นถึงความมุ่งมั่นและความโดดเดี่ยวของผู้เรียนที่เลือกเดินเส้นทางเฉพาะทางนี้

1. สาขาการเขียนเชิงสร้างสรรค์ – มหาวิทยาลัยเจ้อเจียง

สาขานี้เป็นสาขาใหม่ที่เปิดสอนตั้งแต่ปี 2009 และเป็นหลักสูตรเต็มรูปแบบที่มหาวิทยาลัยเจ้อเจียงในปี 2015 โหว เฉียน คือผู้บุกเบิกรุ่นแรกที่เรียนเพียงคนเดียวตลอด 4 ปีในสาขานี้

แม้ต้องเรียนรวมกับนักศึกษาต่างสาขาและจัดการตารางเรียนเองทั้งหมด แต่เธอก็ไม่เคยท้อ ด้วยความรักในบทกวีและการเขียนทำให้เธอมีผลงานบทกวีกว่า 100 ชิ้น และจัดนิทรรศการผลงานผสมผสานบทกวีกับประติมากรรม

เรื่องราวของโหว เฉียน แสดงให้เห็นว่า “ความโดดเดี่ยว” บางครั้งก็อาจเป็นเส้นทางสู่ความสำเร็จได้

2. สาขาบรรพชีวินวิทยา – มหาวิทยาลัยปักกิ่ง

สาขานี้โดดเดี่ยวเพราะเป็นวิชาการเฉพาะทางอย่างยิ่ง ผู้เรียนต้องศึกษาซากดึกดำบรรพ์ วิวัฒนาการ และประวัติศาสตร์โลกนับร้อยล้านปี

มีช่วงเวลานานถึง 9 ปีที่มหาวิทยาลัยผลิตบัณฑิตได้เพียง 6 คน เฉลี่ยแล้วบางปีอาจมีผู้จบเพียงคนเดียว

นักศึกษาสาขานี้ต้องลงพื้นที่สำรวจภาคสนาม และต้องอาศัยความอดทน ความมุ่งมั่นสูง งานส่วนใหญ่มีโอกาสทำในสถาบันวิจัยหรือพิพิธภัณฑ์เท่านั้น

ภาพนักศึกษาที่ขึ้นรับปริญญาเพียงคนเดียวบนเวทีเคยถูกแชร์เป็นกระแส และสะท้อนถึงความพยายามและความกล้าหาญในการเดินเส้นทางเฉพาะนี้

3. สาขาการศึกษาปฐมวัยระยะต้น – มหาวิทยาลัยซานตง

สาขานี้มุ่งพัฒนาทักษะการดูแลเด็กแรกเกิดถึง 3 ปี แม้ดูใกล้ตัว แต่กลับเต็มไปด้วยความท้าทาย

นักศึกษาต้องเรียนรู้เรื่องจิตใจ การเคลื่อนไหว ภาษา และโภชนาการของเด็กเล็ก การทำงานจริงเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยและแรงกดดันจากผู้ปกครองและสังคม

บางพิธีรับปริญญา นักศึกษาคนเดียวในสาขายืนรับปริญญาพร้อมอาจารย์หลายท่าน ซึ่งภาพนี้เคยกลายเป็นกระแสในโลกออนไลน์

อย่างไรก็ตาม ด้วยความสนใจของครอบครัวจีนต่อการศึกษาของเด็กเล็ก สาขานี้มีแนวโน้มเติบโตและได้รับความสนใจมากขึ้นในอนาคต

สรุป

ทั้งสามสาขานี้ แม้จะเงียบเหงาในช่วงเรียน แต่ก็สะท้อนให้เห็นความทุ่มเท มุ่งมั่น และความรักในศาสตร์ของผู้เรียน

บางครั้ง “ความโดดเดี่ยว” อาจไม่ได้หมายถึงความว่างเปล่า แต่เป็นเส้นทางที่เปิดโอกาสให้ผู้ที่กล้าหาญได้สร้างผลงานและคุณค่าอย่างแท้จริง