อาชีพที่ได้รายได้ดี แต่ตัดให้ได้รูปทรงที่ต้องการ และต้องมีเครื่องมือทำมาหากินมากขนาดไหนถึงจะพอ

  ช่างเถอะกับช่างตัดผมนั้นเราใช้คำเดียวกัน 

แต่ความหมายนั้นแตกต่างกันตามความหมาย 

ในเรื่องราวชีวิตของชายชาย

ต้องตัดผมมากมายหลายรอบกัน 

หนึ่งเดือนนั้นหนึ่งรอบก็ว่าได้ 

อีกบางคนนั้นยิ่งใหญ่เดือนสองครั้ง

ตัดไปแล้วเดี๋ยวก็ยาวคิดอะไรมากกัน 

ตัดทางฝันความเป็นหนุ่มกลัดกลุ้มใจ

  ช่างมัน ช่างเถอะ ช่างปะไร นั้นถือว่าเป็นสิ่งที่เขียนเหมือนกัน และยังในส่วนของช่างตัดผมก็เขียนเหมือนกัน เราลองมาคิดนะ การที่เขียนว่าช่างตัดผมนั้นเพราะว่าการเป็นช่างตัดผมนั้น ทำให้เราสามสรถที่จะทิ้งในหลายอย่าง ช่างเถอะเดี๋ยวมันก็ยาวอีกครั้ง 

   เหมือนการตัดผมชาย ตอนที่พาหลานนั้นไปตัด ตัดไม่นานเดือนครึ่งก็เริ่มยาวจนต้องมาตัดอีกรอบ แล้วในเวลาที่มาตัดนั้นช่างก็จะบอกกับเรานั้นว่าเอาทรงไหน ทรงตามใจช่าง หากว่าเรานั้นพูดในสิ่งนี้แล้ว หล่อไม่หล่อพูดไม่ได้นะเพราะว่าทรงตามใจช่าง  เราเองจะต้องช่างมันบ้าง 

   ตัดผมผิดคิดจนวุ่นใจ 

   วันนี้จะมารีวิวร้านตัดผมที่มีอุปกรณ์เยอะมาก ไม่รู้ว่าจะหยิบสิ่งไหน ในร้านนี้ถือว่ามีการจัดวางของอย่างเป็นระเบียบอย่างแรกคือในส่วนของกรรไกรไม่ว่าจะกรรไกรไหน เรียงกันได้เลยแล้วต้องเข้าในทุกแท่ง จับสิ่งไหนมาทดลองได้ทั้งหมด 

   เมื่อตัดแล้วก็จะนำไปวางได้เลย วางไว้ให้สวยและน่าดู  ทำให้น่าเข้ามาในบางร้านนั้นมีเพียงเครื่องหนึ่งแล้วเปลี่ยนหัว แต่ที่นี่มีมากกว่าสิบและใช้ได้ในทั้งหมด มีการเรียงตั้งแต่ผมเส้นเล็กผมหนา และวาดรูปทราบ เหมือนในร้านช็อปปี้นั้นยกมาเลย เยอะเรียงราย

   ตรงนี้เราจะรู้เลยว่ากรรไกร มีทั้งหมดน่าจะหกอันในการตัดผมหากว่ามีคนมาจำนวนสามคนพร้อมกัน เราก็จะใช้ได้ทั้งหมด ไม่ต้องรอไม่ต้องแย่ง ได้เลยตัดพร้อมกัน แต่ในส่วนของเด็กน้อยตัวเล็กๆจะสิ่งที่ทดลองได้ ชอบนั่งดูช่างตัดผม ตัดไม่นานได้แล้วห้าสิบบาท เหมือนเรานั้นมาจ้างให้ตัดผมตัวเอง ตัดแล้วตัดอีก ยาวก็ไปอีก 

    หากว่าเป็นชายนั้นเราอาจจะต้องจ่ายเยอะเรียกได้ว่า เดือนกว่ายาวแล้ว แต่หญิงนั้นตอนนี้ถ้ายังไม่หมดเหาจะต้องกระจาย สลายตัวเพื่อที่จะเข้าทำงานกัน 

   ตรงนี้เป็นที่ที่เตรียมสำหรับเด็ก  เพราะการที่เรานั้นเอาของผู้ใหญ่มาทำ มันต้องทำให้เด็กกลัวเพราะว่ามีการสั่นแรง แต่หากว่ามีการทำช้าอาจจะทำให้เด็กนั้นไม่อยู่แล้ว จึงต้องเลือกตะไบที่มีความรวดเร็วและทันสมัยให้กับเด็กๆ 

  ตรงนี้คือสำหรับเด็กนั่งเพราะเด็กนั้นจะต้องรู้จักในการเก็บของหน่อย ของที่เรานั้นชอบใจและหาจะยิ่งมากด้วยราคาที่แตกต่างกัน

   จริงแล้วไม่เคยเข้ามาในร้านตัดผมของชาย หากว่าเรานั้นไม่ได้ที่จะเข้ามาตัดหากว่าเดินเข้ามาแล้วจะต้องมีคนถามแน่นอนว่าเรานั้นจะมาตัดผมรงไหน

   ความเป็นระเบียบเริ่มขึ้นการมองความสะอาดก็จะสบาย หยิบแล้วเลื่อนเก็บได้เลย 

   ตอนนั้นเรายังจำได้ว่า ครูนั้นบอกเราว่าอยากให้เรียนสายอาชีพเพื่อที่จะได้สอนในบ้านเรา แต่พอเรานั้นมาเรียนจบทำงานมากกว่าแปดปีกลับมาที่นี่เพื่อทำการสอบให้กับคนที่รักเราเฝ้ารอคอยการเป็นครู ของเรา แต่ครูที่เรารักและเข้าใจกันมาตลอดนั้น บอกว่าอยากให้เรานั้นเรียนช่างตัดผม 

  เราเองเลยบอกกับครูว่าไม่ค่อยชอบแบบนี้ ชอบแบบแมนๆ เตะบอล ตะกร้อแล้วแต่ได้หมด 

    การเรียกลูกค้าเป็นสิ่งที่หลากหลายร้านนั้นทำ แต่ว่าเรานั้นสามรถที่จะนำไปใช้ได้อีกเหมือนแต่ก่อน จนมาถึงวันนี้เด็ดนั้นเข้าร้านเร็วมากกว่าทุกวัน เพราะเจ้ารถคันเหลืองได้รับการชาร์จแบตเตอรี่จึงทำให้มีบทเพลงมีเสียงตลอดเวลา 

    ลองทำการตลาด แล้วเรานั้นจะได้ทำงานธุรกิจของตนเองนั้นให้มีความสุข ตลอดการใช้ชีวิตในการทำงานแบบนี้