ความศรัทธาในเจ้าพ่อมเหสัก ความศรัทธาของคนชนบท ที่เคยกราบไหว้ขอพรแล้วสมพร

ศาลเจ้าพ่อมเหสักสำหรับคนที่ขับรถผ่านทาง 

ครั้งนั้นที่รู้จักเพราะมีเสียงรถคันหน้าบีบแตร

เราเองก็ยังคิดว่าทำไมถึงบีบเเช่นนั้น

เพื่อนนั้นได้ทายทักว่าได้มากราบไหว้หรือยัง ศักดิ์สิทธิ์มากในถิ่นที่นี่

     ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เรานั้นเดินทางผ่านมา ในใจนั้นคิดเหมือนกันว่าหากว่ามีโอกาสจะได้ผ่าน หลายครั้งแต่ว่าไม่มีโอกาสได้เข้าไปกราบอาจจะด้วยเหตุผลของการที่เวลาที่ผ่านนั้นไม่มีจังหวะและเวลาที่เหมาะสมในการเดินเข้าไปจึงทำให้เปลี่ยนเส้นทางในการเดินทางที่มากกว่า จะผ่านในแต่ละทีคือการกลับบ้าน และวันหนึ่งที่เพื่อนพาไปทานอาหาร กับเพื่อนจึงได้ผ่านเพื่อนถามว่าเรานั้นเคยมาไหว้หรือยัง เพราะว่าตอนที่เพื่อนมาบรรจุที่ชนบทนั้นที่โรงเรียนได้พามากราบที่นี่ เราจึงคิดว่าหากเรามีโอกาสคงได้มากราบไหว้แน่นอน 

     ได้มาจริงแล้ววันที่ขับรถกลับตอนนั้นเราไม่มีเงินสดแต่ว่าต้องเข้าไปกราบไหว้ จึงได้แวะเพราะว่าเดินทางมาถึงประมาณบ่ายโมง จึงได้ขับรถเข้าไปแล้วเดินเข้าไปเพื่อกราบ บรรยากาศแม่น้ำนั้นล้อมรอบร่มเย็นเป็นสุข

      พอขับรถนั้นเข้าไปจอดในรอบและข้างแม่น้ำนั้นมีในส่วนของ หญ้าโดยรอบที่กำลังออกดอกสม่ำเสมอ สายน้ำมีความร่มเย็นสงบ นี่งมองสายน้ำเราเองนั้นคิดเหมือนกันว่าทำไมถึงได้มาอยู่ที่นี่ เคยมีคนนั้นบอกเราว่าการที่เรานั้นได้มาอยู่ในสถานที่แห่งใดแสดงว่าเรานั้นมีความผูกพันในส่วนของการร่วมชาติอาจจะเคยมาที่นี่เมื่อก่อน ถึงได้มาพบกัน เชื่ออย่างนั้นเพราะว่าไม่ค่อยมีความบังเอิญบางคนนั้นเราเจอเขาเพราะบางสถานการณ์ แล้ววันหนึ่งเขาก็จากไปหรือออกไปจากความสัมพันธ์นั้นไปเฉย 

    บริเวณนี้เราอาจจะเคยมา เพราะว่าไม่ได้รู้สึกว่าเรานั้นเป็นสถานที่แปลกตาเลย มันคือสถานที่ที่เราเองน่าจะเคยมา และพอเรานั้นเดินเข้าไปในการกราบไหว้เราเองมีความคุ้นเคยกับใบหน้าของเขามากขึ้น ท่านคือเจ้าเมืองมเหสักที่นี่มีประวัติเกี่ยวข้องในตำนานเมืองชนบท 

       ในส่วนของอาคารนั้นด้านในเราสามารถที่จะเดินเข้าไปเคารพ มีสิ่งที่คอยอารัคขาจำนวนมากไม่ว่าจะเป็นม้า  วัว  ควาย ช้าง ที่เรานั้นเชื่อว่าพาหนะที่ใช้ในการเดินทาง ในตอนกลางคืนเดินไปเรื่อยๆ ในเส้นทางที่คนเรานั้นต้องการ ทางเข้าตอนแรกนั้นที่เราไปมีทางเดียว  หากว่าต้องการเดินเข้าไปจะต้องกลับมาทางเดิม แต่ในตอนนี้หากว่าเราเดินทางไปอีกรอบคือ 

       เราจะเห็นในเส้นทางของการเดินเข้าทางสะพาน ที่สร้างขึ้นเพื่อที่จะใช้ในการลอยกระทง เพื่อความสะดวก สิ่งที่เรานั้นควรฝากฝังนั้นคือสิ่งที่คนให้ความเคารพ กราบไหว้  และในช่วงที่มีงานสมโภชเจ้าพ่อมเหสักนั้นเราเองยังได้ไปเที่ยวงาน หลายครั้งแต่การไปกราบไหว้นั้นเราได้ไปเพียงครั้งเดียว 

     จริงแล้วการที่เราได้มาอยู่ที่นี่เราเองจะต้องมีการฝากฝังกับเจ้าที่ที่ดูแลในสถานที่หรือในบริเวณที่เราอยู่หรือผ่าน บางครั้งนั้นหากมีเหตุร้ายจะได้มีสิ่งที่คอยดูแลปกป้องเราไม่ให้ได้รับอันตราย หรือหากว่าต้องเจอเหตุร้ายก็จะช่วยให้แคล้วคลาดจากภัยอันตรายนั้นไปได้ 

   หากเรานั้นด้เดินเข้าไปจะมีทั้งด้านนอกและด้านในได้กราบไหว้ บางครั้งการที่เรานั้นเข้าไปนั่งเงียบๆ สร้างในส่วนของการทำสมาธิจะช่วยให้เรานั้นมีสติมากขึ้นในการที่จะทำอะไร 

   มีตาคนหนึ่งเดินมาแล้ว  ได้เล่าให้เรานั้นฟังว่า เขามาที่นี่เพื่อที่จะทำร้ายตัวเองด้วยการจบชีวิตเพราะไม่ไหวแล้วกับปัญหาที่รุมเร้า ก่อนที่เขานั้นจะนั่งลงเตรียมการลาจากไป คนนั้นเล่าให้ตาฟังว่าได้มีคนหนึ่งคนเดินมาพูดด้วยว่า หากว่าเขานั้นจากโลกนี้ไปคิดว่าโลกข้างหน้านั้นจะมีความสุขไหม หากว่าจ้องแต่จะหนีปัญหาจะต้องหนีไปอีกเมื่อไหร่จะพ้น  ทำไมต้องต้องหนีทำไมไม่สู้กับสิ่งที่เรานั้นเจอ คนอื่นเขาเจอมากกว่าเรา แม้เขาไม่มีแขนไม่มีขายังพยายามต่อสู้กับชีวิต  เพราะอะไรคนปกติถึงได้ยอมง่ายๆ แบบนี้ 

    สิ่งนี้ทำให้คนที่หมดกำลังใจนั้นหันกลับมาคิดและเปลี่ยนใจที่จะไม่ทำร้ายตัวเองอีกแล้ว เดินออกไปจากมุมนั้นแล้วขึ้นไปนอนด้านบนศาลา จนในตอนเช้านั้นค่อยกลับออกไป ส่งที่ลี้ลับนั้นยังคงเป็นคำถามว่าในคืนนั้นคือใครที่มาให้บทเรียนกับคนที่สิ้นหวังได้กลับมาสู้อีกครั้ง