หมากบัวของชีวิตยาย กะละมังแทนเรือพายเก็บหมากบัว

    ชีวิตแต่ละชีวิตไม่ได้มีให้เลือกมากนัก 

เพราะความรักจะต้องเดินเหิรมองหา

กี่ร้อยพันชีวิตดำเนินมา สู่พื้นที่ที่มองหาความสุขใจ

เมื่อมีที่สิ้นสุดของชีวิต ต่อเติมตามชีวิตให้ก้าวเสริม

พยายามใช้กะละมังเดินกว้างเปิ่น แล้วทีเพิ่มความสุขได้ด้วยเงินทอง

   สองมือที่ยายพาย กับมืออีกข้างดึงหมากบัวเข้ามาตัด พยายามที่จะประคองกะละมังนั้นไม่ให้โค่นหรือน้ำหนักหนักไปทางไหนเยอะ ยากสำหรับหลายคนที่ไม่เคย แต่ยายนั้นทั้งชีวิตยายอยู่กับสิ่งนี้ เครื่องมือทำมาหากินที่ไม่ต้องมีเยอะ แต่ต้องสู้และระมัดระวังให้ได้มากที่สุด ยายเลี้ยงหลานสาวและหลานชายส่งจนถึงสุดเส้นทางแล้วยายก็ต้องจากไป            

       ยายผู้สู้ชีวิต เพื่อเลี้ยงหลานได้ทั้งสอง เราคงจะยากหน่อยกับการสู้ชีวิต แต่ว่าใครนั้นจะมาเพิ่มเติมในส่วนของสิ่งหลากหลายอย่าง ยายเป็นคนที่อายุมากก็แล้ว พยายามเดินทางหาวิธีการหาเงินในชีวิต ยายจะมีกาละมังหนึ่งอัน และไม้พายในการพายเพื่อที่จะไปเก็บสายบัว

     ใยบ่อขนาดใหญ่ข้างโรงเรียน ที่มีดอกบัวจำนวนมากไม่มีเจ้าของ นำมาขายมัดละ 20 บาท หลากหลายมัดก็จะทำให้สามารถที่จะหาเงินซื้อในส่วนของอาหารได้แล้ว  อาหารที่ว่านั้นคือเม็ดบัวอร่อยสมบูรณ์นั้นหายากมาก ในตลาดนั้นยากนักที่จะมีคนไปเก็บ แต่คนนั้นชอบกินมาก

   หมากบัว ยายนั้นจะออกไปเก็บหมากบัวในตอนเช้า จากนั้นยายก็จะเดินเข็ญรถเข็ญนั้นเพื่อที่จะนำมาขาย ซึ่งมาขายให้ได้เยอะ  สิบสี่ ฝักนั้นในราคา 20 บาท 

     สามมัดนั้น มีการมัดเก็บไว้รวมกันเป็นสองสามมัด จนนำมาขายให้ในแต่ละมัด ใส่ถุงให้

    หลังจากที่ยายนั้นเก็บมาจำนวนมาก ตอนแรกยายนั้นว่าจะนำไปขายในรถเข็ญ  จากที่ยายเก็บมาจำนวนมากเพื่อที่จะนำไปขาย มัดละ 20  ใส่มายายบอกว่าเก็บได้มากเท่าไหร่ ยิ่งขายให้ได้หมด 

    ถามยายว่าควาสุขนั้นมีไหม ยายบอกว่าทุกครั้งที่ยายนั้นออกมาหาหมากบัวยายมีความสุขมาก หากวันไหนฝนตกยายจะไม่ได้ทำงาน ทำให้ยายต้องมานั่งคิดหนักว่าวันนี้เราจะเอาเอาอะไรทาน เวลาที่ยายขายได้ยายมีความสุข 

   สิ่งที่เห็นเหล่านี้คืออุปกรณ์ในการทำมาหากินของยายที่ไม่ว่ายายจะหาได้มากเท่าไหร่ ก็มีคนที่ช่วยซื้อให้ยายเสมอ ยายจะมีการตีตลาดในหลายที่ ไม่ว่าจะในตลาดใหญ่ ตลาดในหมู่บ้านหรือว่าในโรงเรียน 

   รักบริสุทธิ์ รักที่ทุกตนนั้นพยายามที่จะมอบให้ยายเสมอ ยายรักหลานของยายทั้งสองคนอย่างหมดหัวใจ ไม่มีใครที่จะคิดว่า วันหนึ่งหากว่ายายนั้นไม่อยู่ จะต้องทำอย่างไร อยากฝากถึงทุกคน การทำมาหากินนั้นหากว่าเรานั้นไม่อยู่นิ่งๆ วันหนึ่งเราก็จะไม่ตายหรือไม่หายไปจากทุกสิ่ง