คงเหลือไว้เพียงความทรงจำ นักศึกษาภาควิชาภาษาไทย
ความรักความผูกพันเกิดขึ้นจากกาลเวลา คงไม่มีใครบอกว่ามันคือความบังเอิญ
มีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาที่มากเสมอ หกปีที่เก้าเดินมาเจอกัน
แล้ววันหนึ่งคือวันที่จากลา อาจจะชั่วกับชั่วกัลไปไม่อาจรู้
แม้โลกใบนี้ได้แยกไปใจคิดดู แต่ความรู้สึกยังควบคู่ความรักเอย
หากว่าถามถึงความผูกพันที่ห่างหาย คงยากได้จะคิดหา ครอบครัวความรู้สึกรักที่ให้กันมา มันมีค่ากว่าสิ่งใด แล้ววันหนึ่งวันนี้คือวันลา อาจจะว่าคงยากจะได้พบกันใหม่ จากกันเป็นไม่ได้จากกันตาย แล้ววันใหม่เมื่อพร้อมค่อยกลับมา
หลายครั้งที่เคยคิดว่า จู่ๆ พวกเรานั้นได้เจอกันมาเรียนด้วยกัน มาเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์ แม้ว่าในเรื่องของอายุนั้นไม่สามารถที่จะบอก อายุบางคนอาจจะมากกว่าแต่คุณค่าทางความเข้าใจมากกว่ากันเสมอ ตลอดระยะเวลาบางคนนั้นเราเจอกันมากกว่าห้าปี เจอในหลากหลายเรื่องราวช่วยกันได้ก็ช่วยกันไป ปัญหามากมายก็มาแบ่งปัน วันนี้ใช่มันคือวันแห่งชัยชนะของเราแน่แท้ วันนี้ละวันที่เราทานอาหารด้วยกันในครั้งก่อนที่จะไม่ได้เจอกันอีก เพราะว่าจะต้องแยกจากกันระหว่างสองประเทศ
มีคนถามว่า รักที่ไหนมากกว่า คำตอบคงคือเรารักในแต่ละที่เท่ากันเพราะว่าเรานั้นเคยได้ใช้ชีวิตที่นั่น และใช้ที่นั่นในการป้องกันให้มีความสุขในชั่วระยะเวลาหนึ่ง มากกว่าแปดปีที่ได้อยู่ ไม่ใช่เพียงการไปเที่ยวได้รักษา ได้อิ่มน้อง นอนหลับสบายแน่นอนหากว่ามีความสุขคนเราย่อมที่จะรักและหวงแหน แม้ว่าจะกลับมาในพื้นที่เกิดของตนเองก็ตาม
ความผูกพันที่มากกว่าอาจารย์และศิษย์ ตอนนี้ไม่ใช่เพียงแต่เป็นอาจารย์แต่เรานั้นคือครอบครัวที่แชร์ความรู้สึก ความเข้าใจ ห่วงใยเสมอแม้ว่าเรานั้นจะไม่อาจจะได้เจอกันในบรรยากาศแบบนี้
รับประทานอาหารด้วยกัน นี่คือสิ่งที่ทำให้เข้าใจว่าครอบครัว ตอนเย็นของวันหนึ่งหลังจากที่ทุกคนนั้นทราบว่าเรานั้นจะต้องกลับยังประเทศของตนเพราะว่าหมดเวลาแล้วในการทำงาน สายโทรศัพท์และไลน์กลุ่มจึงเกิดขึ้น แน่นอนว่าเราตกลงกันคือ อาจารย์มีเวลาว่างสำหรับพวกเราไหมก่อนที่อาจารย์จะกลับ ยินดีเสมอหากว่าเรานั้นจะนัดเจอกันหลังจากเวลาทำงานคือวันหยุดที่เราเองนั้นวางมือจากงานและเตรียมพร้อมในวันเดินทางกลับ
นักเรียนรุ่นนี้เป็นนักเรียนปริญญาตรีที่เรียนวิชาภาษาไทยรุ่นแรกในภาคตอนเย็น เวลาที่เรียนคือ 17.30 - 20.30 หลังจากการทำงานของเด็กๆ เช่นกัน แต่ละคนนั้นจะมีช่่วงเวลากลางวันในการทำงาน ประกอบอาชีพ แต่หลังจากนั้นใช้เวลาตอนเย็นในการเรียนภาษา ขยันมากและตั้งใจเรียน เรียนได้ดีคุยกันได้ เขียนได้ ไม่มีการแบ่งแยกเลยในเวลาที่มีการสนทนา
เราเจอกันในเย็นวันหนึ่ง ในร้านอาหารที่ถนนกัมปูเจียกรอม ในร้านอาหารที่อยู่ไม่ห่างจากที่พัก เดินมาก็ถึง อาหารมื้อนี้อร่อยในแบบบุฟเฟต์ตกรายหัว ไม่มีระยะเวลาที่กำหนด ได้ตลอดเวลาคุยกันไปกินไป
แรกมาถึงเงียบเพราะว่าทุกคนนั้นต่างหิวและสั่งอาหารมาแบบอลังการงานตึกสูงชัน ขึ้นไปเรื่อยๆ แต่พอเสียงขึ้นเท่านั้นเองแสดงถึงว่าเรานั้นอิ่มกันแล้ว พร้อมแล้วในการพูดคุยกัน
สิ่งสำคัญคือรักที่ไม่มีการออกแบบ แม้ว่าจะแบ่งแยกกันในเรื่องของสัญชาติ แต่ไม่ได้แบ่งว่าใครจะรักกันได้ แม้ว่าวันนี้จะมีคนถามว่าหากว่าให้กลับไปแก้ไขชีวิตที่ผ่านมาอยากกลับไปที่นั่นอีกไหม ยังยืนยันว่าไม่เคยมีช่วงเวลาไหนที่ต้องการกลับไปแก้ไข ทุกช่วงเวลานั้นเราได้ให้และทำในสิ่งที่ดีที่สุดเสมอ ชีวิตไม่เคยใช้แบบไม่มีความสุข เรามีความสุขและคุ้มค่าในทุกก้าวย่าง
รักที่ผูกพัน หลังจากที่เรียนจบแล้ว ทุกคนก็ยังเป็นศิษย์ที่ดีของเรา เราเองก็ยังรักและห่วงใยเขาในนามของอาจารย์ และอาจจะเป็นพี่สาวที่ปรึกษาได้ตลอดไป
เรื่องราวของเรานั้นมีช่วงเวลาที่ใช้ด้วยกันหลากหลายช่วง หนึ่งเดือนที่ต้องอยู่ด้วยกันร่วมในการเดินทาง และอีกสี่ปีเกือบห้าปีที่มอบความรู้ให้คงยากที่จะทิ้งมันไปจากความทรงจำ
จากเด็กกลายไปเป็นครอบครัว กลายเป็นแม่ของลูกจากมีนักเรียนก็มีหลานน้อยที่น่ารัก ชีวิตคือการเปลี่ยนแปลง ไม่สามารถที่จะอยู่คนเดียวได้ในโลกใบนี้ ครั้งหนึ่งคือความห่วงใย ตลอดไปคือความรักที่มีให้เสมอ
ความสัมพันธ์ไม่ได้เปลี่ยนไปเพราะว่าเกิดเหตุอะไรระหว่างสองประเทศ ยังเหมือนเดิมยังรักและพูดคุยได้ในทุกอย่างเราจะไม่ยุ่งในเรื่องที่ไม่ใช่ของเรา ชีวิตใช้ไปได้ในทุกวันเพื่อความอยู่รอดฉันนั้นทุกอย่างยังคงเข้าใจ
เธอบอกว่ารักเราแต่ว่าเรานั้นรักกันได้เท่าที่ฟ้าให้รักกัน ไปไหนมาไหนด้วยกันเป็นเหมือนเพื่อนคู่คิดปรึกษากัน มองอะไรในมุมเดียวกันอาจจะหายไปบ้างในบางช่วงเวลา แต่วันหนึ่งคิดถึงก็ยังกลับมาถามสารทุกข์สุขดิบของกันและกัน
รอยยิ้มส่งท้ายก่อนแยกจากกัน วันนั้นปาร์ตี้ของเรานั้นเริ่มขึ้นตั้งแต่ห้าโมงเย็นเป็นต้นไป ในการทานอาหารเย็นร่วมกัน ก่อนที่อาจารย์นั้นจะขึ้นเครื่องกลับ หลายคนยอมทิ้งเวลากับครอบครัวเพื่อที่จะมาหา และร่ำลา ทุกการจากลาคือรอยยิ้มเสมอเราไม่ได้จากกันตลอดกาล วันหนึ่งเรานั้นก็จะมาเจอกันได้เช่นกัน
ในทุกชิ้นคือความห่วงใย ในทุกจานคือความผูกพัน กุ้งทุกตัวนั้นคือความสุขที่เลือกได้ของพวกเรา อร่อยจนเหลือ
เจาะสเปก กริเพน ทําไมกองทัพไทยถึงเลือกใช้
ภาพนี้ที่รอคอย !!! ทหารไทยนำตู้คอนเทนเนอร์ไปวางกั้นพรมแดนบ้านหนองจาน ตามเส้นเขตแดน 1:50000 เป็นที่เรียบร้อย
4 ราศีที่มีแนวโน้มมากที่สุด ที่จะซื้อบ้านและเปลี่ยนรถใหม่ในปี 2026
เขมรเร่งซ่อม สะพาน หลังถูก F-16 ทิ้งระเบิดลง ในช่วงปะทะ
นรกแตกก่อนวันเซ็นสัญญา F16 ไทยบึ้มสะพาน คืนหมาหอน "ฮุนเซน" อกแตก แพ้หมดรูป จำยอมเซ็นสงบศึก
เปิดอายุแท้จริงของ น้องจินนี่ ลูกสาว คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ ทำให้หลายคนเข้าใจผิด
หนุ่มหล่อที่สุดในโลกปี 2025 โดนแบนในจีน ภายในเวลาเพียง 4 ชั่วโมง
ประเทศไอซ์แลนด์ ดินแดนที่ไม่มียุงอยู่เลย










