‘โรคกลัวที่โล่งแจ้ง’ รู้สึกอึดอัด หวาดกลัว สถานที่ที่มีผู้คนพลุกพล่าน ถึงขั้นไม่อยากออกจากบ้าน

 

โรคกลัวที่โล่งแจ้ง (Agoraphobia) เป็นโรควิตกกังวลชนิดหนึ่ง ผู้ป่วยกลัวที่จะออกจากสภาพแวดล้อม หรือ สถานที่ที่ตนรู้สึกสบายใจ เช่น บ้านของตนเอง ผู้ป่วยโรคกลัวที่โล่งแจ้งมักกลัวที่จะก้าวเข้าไปในสภาพแวดล้อมที่อาจทำให้ตนเองรู้สึกอึดอัด รู้สึกไร้ทางออก หวาดกลัว เช่น โรงภาพยนตร์ พื้นที่ที่มีผู้คนพลุกพล่าน ลิฟต์ ระบบขนส่งสาธารณะ หรือ ความกลัวต่อสถานการณ์บางอย่างมากเกินไป บางคนอาจถึงขั้นไม่อยากออกจากบ้าน 

 

โรควิตกกังวลนี้เริ่มต้นจาก การกลัว วิตกกังวล ที่เคยเจอในอดีต ดังนั้นพวกเขาจึงไม่คุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม โดยเฉพาะ เกิดความกลัวในพื้นที่เปิดโล่งที่หลบหนีได้ยาก หรือ สถานที่ที่อาจไม่มีการได้รับความช่วยเหลือได้ในทันที ผู้ที่เป็นโรคกลัวที่โล่งแจ้งจึงมักหลีกเลี่ยงสถานที่ใหม่ ๆ และ สถานการณ์ที่ไม่คุ้นเคย

 

 

โรคกลัวที่โล่งแจ้งมีอาการอย่างไร

1.ตัวสั่นและเหงื่อออก

 

2.เวียนหัว อาการคลื่นไส้ เกิดอาการมึนงง

 

3.สำลัก

 

4.ท้องเสีย

 

5.หายใจไม่สะดวก หายใจติดขัด

 

6.หนาวสั่นอย่างกะทันหัน

 

7.เจ็บหน้าอก หัวใจเต้นเร็ว

 

 

กลุ่มเสี่ยงที่มีโอกาสเกิดโรคกลัวที่โล่ง

1.สามารถเกิดขึ้นกับผู้คนทุกกลุ่มอายุ โดยส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นกับผู้ที่อยู่ในช่วงวัยผู้ใหญ่ตอนต้น ตั้งแต่อายุประมาณ 21 ปีขึ้นไป แต่ในบางกรณีอาจเกิดกับเด็ก หรือ ผู้สูงอายุด้วย

 

2.ผู้หญิงมีความเสี่ยงมากกว่าผู้ชาย โดยผู้หญิงได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคนี้มากกว่าผู้ชายถึง 1 เท่า

 

3.ปัจจัยทางพันธุกรรมเป็นอีกสาเหตุหนึ่งของโรคกลัวที่โล่งแจ้ง โดยพ่อแม่ที่เป็นโรคกลัวที่โล่งแจ้งลูกตะมีโอกาสเป็นโรคนี้สูง

 

4.อาจเกิดขึ้นกับผู้ที่เคยมีอาการตื่นตระหนกมาก่อน ซึ่งจะทำให้พวกเขาเริ่มกลัวสถานการณ์ที่คล้ายคลึงกับในอดีต เช่น ประสบการณ์การถูกทารุณกรรม การเสียชีวิตของคนที่รัก การติดอยู่ในลิฟต์ หรือ สถานการณ์ที่ไม่สามารถขอความช่วยเหลือได้ในทันที การล่วงละเมิด การทารุณกรรม โดยเฉพาะในช่วงวัยเด็ก

 

5.ผู้ที่มีอาการวิตกกังวล หรือ มีโรคกลัวอย่างร่วมอื่นด้วย

 

 

วิธีการจัดการ และ การรักษา โรคกลัวที่โล่งแจ้ง

1.การเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตต่อไปนี้อาจช่วยคุณจัดการกับโรคกลัวที่โล่งแจ้งได้ หลีกเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ คาเฟอีน  กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพ ออกกำลังกายสม่ำเสมอ

 

2.ฝึกการหายใจ ทำสมาธิจะช่วยให้จิตใตสงบ สามารถรับมือกับสถานกาณ์และเหตุการณ์ต่าง ๆ ได้ดีขึ้น

 

3.การบำบัดพฤติกรรมทางปัญญา (CBT) เพื่อเรียนรู้วิธีตอบสนองอย่างสร้างสรรค์มากขึ้น ด้วยการใช้เทคนิคการผ่อนคลาย และ ลดความไวต่อสิ่งเร้า ทำให้คุณนึกถึงสถานการณ์ที่น่ากลัวและจัดการกับความรู้สึกนั้น ที่ก่อให้เกิดความวิตกกังวล รู้วิธีจัดการอารมณ์