‘โรคซึมเศร้าเรื้อรัง’ แม้มีอาการรุนแรงไม่มากเท่ากับโรคซึมเศร้า แต่กลับส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำมากกว่า

โรคซึมเศร้าเรื้อรัง Dysthymia หรือ Persistent Depressive Disorder (PDD) คือ โรคทางอารมณ์เกี่ยวข้องด้านพฤติกรรม จิตใจ ความคิด ส่งผลต่อการกิน การนอนหลับ ความคิดต่อสิ่งต่าง ๆ ความรู้สึกต่อตัวเอง ตกอยู่ในภาวะเศร้าหมอง ไม่สบายใจ ในชีวิตประจำวัน แตกต่างกับความรู้สึกที่ไม่มีความสุข หรือ อารมณ์เศร้าแบบปกติ พฤติกรรมของผู้ป่วยจะเป็นระยะเวลายาวนาน ถึง 2 ปีสำหรับผู้ใหญ่ และ 1 ปีสำหรับเด็ก เยาวชน ถึงแม้จะมีความรุนแรงน้อยกว่า โรคซึมเศร้า แต่กลับส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำมากกว่า 

อาการของโรคซึมเศร้าเรื้อรัง

1.เบื้องต้นจะมีอารมณ์เศร้า ขาดความสุข วิตกกังวล หรือ เฉย ๆ อยู่ในอารมณ์ว่างเปล่า เป็นเกือบจะตลอดเวลา 

2.สูญเสียความสนใจในการทำกิจกรรมที่เคยชอบ

3.ขาดการเข้าสังคม และ ความสัมพันธ์กับคนรอบตัว

4.ขาดความรู้สึกมั่นคงในตนเอง และ มองว่าตนเองไม่มีคุณค่า

5.รู้สึกไม่มีเรี่ยวแรง เหนื่อยง่าย

6.ผู้ป่วยซึมเศร้าเรื้อรังอาจนอนหลับไม่สนิท

7.ไม่มีสมาธิจดจ่อกับสิ่งที่ทำ คิดและตัดสินใจไม่ได้

8.ไม่อยากอาหาร น้ำหนักหรือการกินเปลี่ยนไปจากเดิม กินน้อยลงหรือกินมากขึ้น

สามารถเป็น ‘โรคซึมเศร้าเรื้อรังพร้อมกับโรคซึมเศร้า’ ได้ไหม?

สามารถเป็นซึมเศร้าเรื้อรังพร้อมกับโรคซึมเศร้าได้ ซึ่งจะสร้างความลำบากให้กับผู้ป่วยที่เป็นสองโรคนี้ในเวลาเดียวกัน เพราะจะทำให้การรักษาเป็นไปได้ยากมากยิ่งขึ้น เนื่องจากความซับซ้อนของอาการป่วย ดังนั้นผู้ป่วยที่พบว่าตนเองมีความเสี่ยงที่จะเป็นสองโรคนี้พร้อมกัน ควรรีบพบจิตแพทย์เพื่อรับการรักษาอย่างถูกวิธีโดยเร็วที่สุด

วิธีการรักษาโรคซึมเศร้าเรื้อรัง

1.จิตบำบัด (Psychotherapy) เพื่อทำให้ผู้ป่วยได้ทำความเข้าใจถึงพฤติกกรรม ความคิด และ อารมณ์ ของตนเองมากยิ่งขึ้น

2.การรักษาด้วยยา (Medication) โดยจิตแพทย์มักจ่ายยาในกลุ่มยาต้านเศร้า (Antidepressants) ให้กับผู้ป่วย เพื่อปรับสมดุลให้กับสารเคมีในสมองที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับโรคซึมเศร้าเรื้อรัง

ดูแลตัวเองเมื่อเผชิญโรคซึมเศร้าเรื้อรัง

1.การแสดงความคิด ความรู้สึก อย่างตรงไปตรงมา เพื่อให้เท่าทันอารมณ์กับความรู้สึกที่กำลังเกิดขึ้น

2.จัดการกับอารมณ์ หลังจากเท่าทันอารมณ์ของตัวเองให้สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ หลาย ๆ ครั้ง ตั้งสติ และ ให้ยอมรับกับตัวเองว่ากำลังเผชิญกับอารมณ์ใดอยู่ ลองถามตัวเองว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไร ส่วนใหญ่มักจะหาสาเหตุไม่ได้ จากนั้นให้ออกมาจากอารมณ์นั้น แล้วเลี่ยนไปทำกิจกรรมอย่างอื่นแทน  

3.การออกกำลังกาย อย่างน้อย 3 ครั้ง ต่อสัปดาห์ ให้ร่างการหลั่งสารแห่งความสุข กินอาหารที่มีประโยชน์ หลีกเลี่ยงสารเสพติด เครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอลล์ เมื่อร่างกายมีสุขภาพที่ดีย่อมสุขผลต่อสุขภาพจิตที่ดีเช่นกัน

4.ทำกิจกรรมที่ชื่นชอบ งานอดิเรกใหม่ เป็นการช่วยเปลี่ยนจากอารมณ์ที่จมดิ่งในทางลบ ให้หันไปสนใจกิจกรรมอื่นที่สร้างพลังบวกแทน และ หากเป็นกิจกรรมที่ทำร่วมกับผู้อื่นจะช่วยได้มาก การสร้างปฏิสัมพันธ์กับผู้คนใหม่จะช่วยให้หลุดพ้นจากอารมณ์ได้เร็วขึ้น