เปิดตำนานชาวไหหลำ จากเกาะสู่โพ้นทะเล เส้นทางการอพยพและหลากวัฒนธรรม
ชาวไหหลำหรือที่รู้จักกันในภาษาจีนว่า "ไห่หนาน" มีประวัติศาสตร์การตั้งถิ่นฐานและการอพยพอันยาวนานที่น่าสนใจ ซึ่งหล่อหลอมวัฒนธรรมและภาษาอันเป็นเอกลักษณ์ของพวกเขา การเดินทางของบรรพบุรุษชาวไหหลำนั้นเต็มไปด้วยการเคลื่อนย้ายผู้คนจากแผ่นดินใหญ่สู่เกาะเขตร้อนแห่งนี้ เพื่อแสวงหาสันติภาพ โอกาส และชีวิตที่ดีขึ้น
เรื่องราวของชาวไหหลำเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่สมัย ชุนชิวและจ้านกั๋ว (770-220 ปีก่อนคริสตกาล) ในยุคที่รัฐเล็กๆ เริ่มก่อตัวขึ้นบนเกาะไหหลำ หนึ่งในนั้นคือ "จางกั๋ว" ผู้คนบนเกาะในยุคแรกๆ คือบรรพบุรุษของ ชนกลุ่มน้อยหลี ซึ่งเป็นหนึ่งใน 56 ชนกลุ่มน้อยของจีนในปัจจุบัน เชื่อกันว่าผู้ตั้งถิ่นฐานกลุ่มแรกเหล่านี้อพยพมาจากบริเวณชายฝั่งมณฑลกวางตุ้งและกวางสีทางเรือ เพื่อหลีกหนีความขัดแย้งและสงครามที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งบนแผ่นดินใหญ่
ในสมัย ราชวงศ์ฮั่น (202 ปีก่อนคริสตกาล - 220 คริสต์ศักราช) อาณาจักรฮั่นได้ขยายอิทธิพลมายังเกาะไหหลำ มีการส่งทหาร ข้าราชการ และประชาชนเข้ามาพัฒนาเกาะ แต่หลังจากนั้นไม่นาน ความขัดแย้งระหว่างผู้ตั้งถิ่นฐานใหม่กับชนพื้นเมืองก็ปะทุขึ้น ทำให้ราชวงศ์ฮั่นต้องถอนกำลังออกจากไหหลำ เกาะแห่งนี้จึงอยู่ภายใต้การปกครองตนเองโดยกลุ่มต่างๆ เป็นเวลากว่า 600 ปี
การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญเกิดขึ้นในสมัย ราชวงศ์สุย (581-618 คริสต์ศักราช) เมื่อมีกลุ่มที่เรียกว่า "หลี่" ถือกำเนิดขึ้น ผู้นำหญิงที่โดดเด่นนามว่า เซียนฟูเหริน ซึ่งเป็นนักยุทธศาสตร์และผู้นำทางทหารผู้เก่งกาจ ได้มีบทบาทสำคัญในการเสนอให้ราชวงศ์สุยจัดตั้งหน่วยงานบริหารบนเกาะไหหลำ เพื่อป้องกันความขัดแย้ง เธอได้นำผู้คนและทหารเข้ามาร่วมพัฒนาเกาะ ปัจจุบัน ตระกูลเซียนและเฟิงยังคงเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงบนเกาะไหหลำ และมีการจัดเทศกาลเพื่อรำลึกถึงวีรกรรมของเซียนฟูเหริน
ในสมัย ราชวงศ์ถัง (618-907 คริสต์ศักราช) ผู้คนหลั่งไหลเข้ามายังไหหลำอย่างต่อเนื่อง ส่วนใหญ่เป็นข้าราชการที่ถูกย้ายมาจากภาคกลางของจีนพร้อมครอบครัว รวมถึงประชาชนทั่วไปที่หลบหนีความวุ่นวาย หลายตระกูล เช่น ตระกูลหลิง, ฟู่ และเซียว ได้มาตั้งรกรากบนเกาะในช่วงเวลานี้ ทำให้ประชากรบนเกาะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ราชวงศ์ซ่ง (960-1279 คริสต์ศักราช) เป็นยุคที่ชาวไหหลำส่วนใหญ่มีต้นกำเนิดมาจาก ฝูเจี้ยน (ชาวฮกเกี้ยน) สงครามที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งบนแผ่นดินใหญ่ในช่วงราชวงศ์ซ่งทำให้ชาวฮั่นจำนวนมากอพยพไปยังภูมิภาคต่างๆ รวมถึงฝูเจี้ยน และเนื่องจากพื้นที่ในฝูเจี้ยนส่วนใหญ่เป็นภูเขาและไม่เหมาะกับการเกษตร ผู้คนจำนวนมากจึงย้ายถิ่นฐานต่อไปยังไหหลำเพื่อหาแหล่งทำกินที่ดีกว่า เมื่อราชวงศ์ซ่งล่มสลาย ผู้คน รวมถึงทหารและพลเรือนจำนวนหนึ่งได้ติดตามจักรพรรดิมายังไหหลำและตั้งถิ่นฐานที่นั่น ด้วยเหตุนี้เอง ชาวฮกเกี้ยนและลูกหลานจึงเป็นประชากรกลุ่มใหญ่ที่สุดบนเกาะไหหลำในปัจจุบัน ซึ่งอธิบายถึงความคล้ายคลึงกันทางภาษาอย่างชัดเจนระหว่างภาษาฮกเกี้ยนและภาษาไหหลำ
ในสมัย ราชวงศ์หมิง (1368-1644 คริสต์ศักราช) รัฐบาลให้ความสำคัญกับไหหลำในเชิงยุทธศาสตร์ เนื่องจากเป็นพื้นที่ที่เผชิญกับการโจมตีของโจรสลัดญี่ปุ่นบ่อยครั้ง เพื่อปกป้องเกาะและป้องกันความขัดแย้งกับกลุ่มชาติพันธุ์ท้องถิ่น ราชวงศ์หมิงได้ส่งทหารและครอบครัวจำนวนมาก (ประมาณ 40,000-50,000 คน) มายังไหหลำ การอพยพครั้งนี้ยังรวมถึงผู้คนจากกลุ่มชาติพันธุ์อื่นๆ เช่น ชาวม้ง
ช่วง ราชวงศ์ชิง (1636-1912 คริสต์ศักราช) ชาว ฮากกา จำนวนมากได้อพยพมายังไหหลำ พวกเขาเป็นที่รู้จักจากการเดินทางอย่างต่อเนื่องเพื่อแสวงหาสภาพความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น เมื่อสิ้นสุดราชวงศ์ชิง ประชากรผู้อพยพทั้งหมดบนเกาะไหหลำมีมากกว่า 2 ล้านคน และภายหลังการก่อตั้งประเทศจีนสมัยใหม่ในปี 1949 ผู้คนยังคงเดินทางมายังไหหลำเพื่อธุรกิจและทรัพยากรธรรมชาติ สรุปได้ว่าบรรพบุรุษของชาวไหหลำในปัจจุบันมีรากฐานมาจากกลุ่มหลักๆ คือ ฮกเกี้ยน ฮากกา และแต้จิ๋ว
เมื่อประชากรบนเกาะไหหลำเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องจากการอพยพ ผู้คนบางส่วนจึงเริ่มมองหาโอกาสใหม่ๆ นอกเกาะ การอพยพครั้งใหญ่นี้รู้จักกันในชื่อ "เซี่ยหนานหยาง" หรือ "การเดินทางสู่ทะเลใต้" ซึ่งหมายถึงการเดินทางไปยังประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การอพยพนี้เริ่มขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์ซ่ง และเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างมากในช่วงราชวงศ์หมิงและชิง โดยเฉพาะในสมัยราชวงศ์ชิง
ในช่วงราชวงศ์ชิง ไม่เพียงแต่ชาวไหหลำเท่านั้น แต่ชาวฮากกา ฮกเกี้ยน และแต้จิ๋วจากพื้นที่ชายฝั่งก็อพยพออกไปด้วย เนื่องจากสภาพความเป็นอยู่ที่ยากลำบากและการบริหารงานของรัฐบาลที่ไร้ประสิทธิภาพ นอกจากนี้ ชาติตะวันตกยังได้นำชาวจีนจำนวนมากไปทำงานเป็นแรงงานในต่างประเทศ การอพยพครั้งใหญ่นี้จึงเป็นการเปิดบทใหม่ในประวัติศาสตร์ของชาวไหหลำ ที่กระจายตัวไปสร้างชุมชนในหลายประเทศทั่วโลก
จีน ไฟเขียว ให้ไทย ถล่มรังแก๊งสแกมเมอร์
จิตรกรฝรั่งเผย "โฉมหน้าจริง" ฮ่องเต้เฉียนหลง ทำชาวเน็ตอึ้ง ไม่เหมือนในหนังเลยสักนิด
สถานีรถไฟเกือบเจ๊ง แต่รอดเพราะแมวตัวเดียว ตำนาน ทามะนายสถานีขนฟูแห่งญี่ปุ่น
เครื่องบินรบไทยรุ่นใหม่ T50TH ลงสนามจริงครั้งแรกผลงานประทับใจ
นักมวยรองแชมป์โอลิมปิก แซะเจ้าภาพไทย หลังตกรอบรองฯ ซีเกมส์ 33
พลังแห่งรักข้ามเวลา ภาพจำลองวัยเด็กสู่น้ำตาแห่งความสุขในวันวิวาห์
ต้อนรับเทศกาลฤดูหนาวกับเทศกาล"Yule"แห่งแสงสว่างและการเริ่มต้นใหม่
“บอย ภิษณุ" ประกาศขายบ้านหรูแล้ว ราคา 70 ล้าน
เปิดม่าน "เติร์กเมนิสถาน" ดินแดนหินอ่อนขาวที่กฎระเบียบสุดโต่งจนโลกต้องตะลึง
สูตรคำนวณงวด 2/1/69
"Quishing" คือภัยเงียบในยุคดิจิทัล ที่เกิดจากการสแกน QR Code ซึ่งอาจทำให้ข้อมูลส่วนตัวถูกดูดไปโดยไม่รู้ตัว.
ผลวิจัยชี้ว่าน้ำยาบ้วนปากอาจมีผลข้างเคียงที่กระทบสุขภาพด้านอื่นนอกเหนือจากช่องปากที่ไม่เคยมีการแจ้งเตือนมาก่อน
"Quishing" คือภัยเงียบในยุคดิจิทัล ที่เกิดจากการสแกน QR Code ซึ่งอาจทำให้ข้อมูลส่วนตัวถูกดูดไปโดยไม่รู้ตัว.
ต้อนรับเทศกาลฤดูหนาวกับเทศกาล"Yule"แห่งแสงสว่างและการเริ่มต้นใหม่
มิตรภาพใต้สมุทร เมื่อ "วาฬเพชฌฆาต" จับมือ "โลมา" ร่วมทีมล่าล่าเหยื่อ
พลังแห่งรักข้ามเวลา ภาพจำลองวัยเด็กสู่น้ำตาแห่งความสุขในวันวิวาห์
เขมรยอมแล้ว ระดมเครื่องจักรรื้อเขื่อนล้ำทะเลไทย หลังนาวิกฯ ยื่นคำขาดตัดเสบียงเกาะกง
กองทัพเรือพบเบาะแส ทหารกัมพูชาแฝงตัวในชุดพลเรือน หวังบิดเบือนสถานการณ์กล่าวหาไทยทำร้ายประชาชน
เผยสาเหตุที่ทำให้ "จิมิ" หลวม..ไม่ใช่แค่เรื่องเซ็กส์เพียงอย่างเดียว
กระถางต้นไม้จิ๋วบนโต๊ะทำงาน เรื่องเล็กๆ ที่ช่วยให้ใจเราเบาลงโดยไม่รู้ตัว
การวิเคราะห์เชิงเปรียบเทียบ – เกสปุตตสูตร (กาลามสูตร) กับ Critical Reasoning (เอไอ รวบรวมและเรียบเรียง)
"วัดโพธิ์เก้าต้น" วัดดัง เก่าแก่ แห่งค่ายบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี




