บ้านกู๋เหล่า คาเฟ่ บอกกล่าวเล่าความในวันว่าง

        ความสุขที่ผ่านมาอาจะสุขและทุกข์ปน ไม่มีทางประสบผลหากว่าคนข้างๆไม่ห่วงหา คาเฟ่คือคำตอบอย่ามัวบอกว่าไม่ใช่ เรื่องราวที่ใส่ใจ จะนำไปสู่ฝั่งชัย ตอนแรกเราพบกัน ต่างสุขสันต์เล่าเรื่องราว นานไปหมดเรื่องราวเล่าลูกเต้าของตนเอง 

    วันวารยังหวานอยู่ คงไม่มีใครตอบได้ว่าคนที่เรานั้นเจอกันนั้นจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่ มีหนทางไหมที่จะได้คุยกันเหมือนเช่นวันนี้ อีก การพบกับทุกครั้งของเราวัยเกษียณจึงมีน้อยลง เพราะเหตุผลอะไรหลายๆ อย่าง แต่การที่เรานั้นจะให้คนในวัยนี้อยู่ที่บ้านคนเดียวคงจะยากอยู่เหมือนกัน  ไม่มีแล้วไม่มีทางที่จะรู้  

   เหตุการเมื่อวานนั้นเกิดขึ้นหลังจากที่เรานั้นไปทานอาหารกับคนในบ้านและเพื่อนๆของยาย แต่หลังจากนั้นเขาแยกจากกัน วันนั้นเขาดูมีความสุขมาก ตั้งแต่การเดิน การวิ่ง การยิ้มสุขที่สุดแล้ว เราต้องเลือกหลายอย่างเวลาพบกัน 

    หน้าที่ของเรานั้นคือ การสู้รบก้บอาหารเราน่าจะเป็นคนที่เลือกในร้านอาหารมากกว่าอย่างอื่น 

   ร้านอาหารที่ว่านี้เป็นร้านอาหารที่ไม่ว่าจะพาใครมานั้นจะมาที่ร้านนี้เสมอเพราะการบริการ และอาหารนั้นตกแต่งอย่างสวยงาม พอพนักงานนั้นมาเสริฟอาหารจึงเริ่มที่จะหาอะไรทอดเลย ทอดไม่ว่าจะในเช้าหรือในบ่ายสามารถที่จะมาทานได้ เมนูนี้อร่อย มันคือเต้าหู้ทอด อร่อยกรอบกัดเข้าไปนุ่มในมาก

      ต่อมาที่สั่งต่อจากเต้าหู้นั้นคืออาหารของที่ไม่ทำให้เรานั้นได้ในส่วนของแป้งเยอะคือมันทอดนั่นเอง มีผักเคียงอย่างสวยงาม 

   ในส่วนนี้เรานั้นอาจจะมองว่าไม่น่าอร่อยแต่พอชิมแล้วใช่มีความลงตัวในเรื่องของอาหาร เรื่องแป้งรอบนอกที่กรอบ

   จานนนี้คือพอนำมาวางทุกคนก็เลบยกับการชิม ที่ไม่ว่าเรานั้นจะกินตรงไหนก็อร่อย นุ่มลิ้นหากเรานั้นดูคือเหมือนทอดเกี๊ยวหรือทอดผัก จิ้มน้ำจิ้มหวานที่มีการเตรียมมาให้นั้นอร่อย

    ตอนที่มาครั้งแรกพอเรานั้นนั่งบนโต๊ะอาหารจะมีเมนูนำมาให้ แต่ว่าเรานั้นต้องการที่จะซื้อน้ำหวานน้ำผลไม้ขอน้ำเบาๆ ก่อน  น้ำที่นำมาให้ตอนนั้นคือโออิชิหวานน้อยจึงได้เลือกใหม่ 

   หากว่าเรานั้นชอบทานอาหารที่เป็นสไตลของใครของเรา  จริงแล้วไม่ได้อยากใครนั้นมองว่ามันคือคามสุข หากว่าสภาพไม่ว่างก็อาจจะทำให้ชีวิตในวัยพักผ่อนของแต่ละคนนั้นมีการพบปะไม่ใช่อยู่คนเดียวสบายเกินไป 

       สุดท้ายแล้วเราแสดงว่าตอนนี้นั้นเราอิ่มหรือใกล้ที่จะเปลี่ยนแล้วเดินเหมือนในหลวงคนหนึ่ง หากนับเงาแล้วเรานั้นสามารถที่จะเปลี่ยนแปล

     อะไรที่เราชอบไม่ว่าเรานั้นจะมีการเปลี่ยนไปนากที่เดิมไปได้แต่นงต้องดูว่าเรานั้นชอบอะไร

    สุดท้ายแล้วน่าจะเป็นแก้วที่ราคานั้นถูกและอร่อยไหมหากว่าที่เราลองกินในบ้าน เนื้อที่มีการลอยหน้าแก้วนั้นคือตัวเนื้อที่ชอบที่นั้นเหมือนจะเรียกว่า เจ้าขนมหวานแห้วมังกร 

    วันก่อนเรานั้นเดินทางไป ขนาดว่าเตานั้นจะเลฃข้าไปนิ ใบบั้นปลายชีวิตของพ่อกับแม่แล้ว  พาท่านออกไปเปิดหูเปิดตาอย่างสบายใจ ดีกว่าอยู่รอบบ้าน บางคนนั้นลูกบอกว่าไม่ต้องออกมาระจะมีการ 

    อาหารที่มีค่าและอร่อยนั้นหากว่าเรานั้นยังมารอตอนที่ไปรอบสองคือรู้แล้วว่าหากว่าเรานั้นไปสั่งหน้าร้านจะทำให้