ฮ่องกงไหว้พระสมหวังด้านความรัก วัดหว่องไท่ซิน (วัดหวังต้าเซียน)

       หว่องไทซิ่นสถานที่อธิษฐานเรื่องความรัก  อยากทายทักหารักได้ที่ไหน 

ขอด้ายแดงผูกแขนแทนหัวใจ จากนี้ไปขอให้พบรักจักยืนยาว

   หากว่าเรานั้นได้เดินทางไปที่ฮ่องกง คงไม่มีใครที่จะพลาดวัดที่มีความศักดิ์สิทธิ์มากวัดหนึ่ง  หากว่าเรานั้นเดินทางง่ายที่สุดคือการเดินทางโดยรถไฟ เดินออกจากรถไฟขึ้นไปถึงเลย การเดินทางสะดวกสบาย พื้นที่ภายในวัดนั้นมีความกว้างรองรับคนจำนวนมาก แต่น่าจะเป็นวัดแรกที่เรานั้นไปมีคนหนาแน่น จนเดินลำบาก หากว่าคนไทยที่เคยไปนั้นจะเรียกวัดนี้ว่าวัดด้ายแดง  

    มีคนบอกเราว่าหากว่าใครต้องการที่จะสมหวังในเรื่องความรักให้มาขอที่นี่แล้วนำด้ายสีแดงไปผูกไว้ จะสมหวังอย่างแน่นอน คงเป็นเพราะว่าเรานั้นมาที่นี่ เขาคงจะขอในเรื่องความรัก หลังจากที่กลับไปนั้น เหตุการณ์หลายอย่างมันเกิดขึ้นมาโดย บางทีเรานั้นคิดว่าเหมือนการวางแผน เป็นไปได้ที่ไหนที่คนสามคนนั้นจะมีธุระพร้อมกันทั้งหมด  ไม่ได้อยู่ในพื้นที่ด้วย แล้วมันกลับเป็นเส้นทางที่ทำให้เราทั้งสองนั้นได้เจอกัน โดยที่ไม่เคยคิดมาก่อน 

    วัดด้ายแดง วัดที่ให้ทุกคนสมหวังในเรื่องความรัก กลิ่นอายของธูปที่ไม่ว่าจะเดินไปตรงไหน จะต้องติดตามไปด้วย รักที่หาได้ยาก และรักนั้นเกิดขึ้นจากที่นี่ ครั้งแรกของการเที่ยวที่รู้สึกว่า เขาพยายามที่จะมาใกล้เรา และขอที่จะกอดในทุกครั้ง 

    รักที่มันเป็นไปไม่ได้ และไม่ควรที่จะเป็นด้วยกรณีหลายอย่าง  แม้ว่าอีกฝ่ายจะห่วงและรักทุกลมหายใจ แต่อีกฝ่ายก็ฝากทั้งชีวิตและกายต่อเธอด้วย 

     เมื่อเดินเข้าไปในวัด ตอนที่เรานั้นนั่งอยู่ที่ม้านั่ง ข้างต้นไม้อยู่ได้สักพัก มองดูคนสามคนนั้นเดินไปด้วยกัน ชายหนึ่งหญิงสอง คนผู้ชายนั้นเดินตรงกลาง แต่แนบข้างด้วยสาวสวยตัวเล็กทั้งสอง สวยทั้งคู่ ด้วยสายตาของเรานั้นไม่ได้สนใจมากแต่ชายหน้าตาพอดูได้เลยมองตาม แต่สิ่งที่ได้เห็นนั้น ทำให้กลับมาคิดในใจว่า 

    ทำไมหญิงทั้งสองนั้นเหมือนว่ารักชายคนเดียวกัน หรือว่าชายนั้นพยายามที่จะปิดบังเรื่องความสัมพันธ์กับเพื่อนของเขาอีกคนไว้   ในขณะที่มือข้างหนึ่งของชายคนนั้นโอบกอดหญิงสาวที่เดินอยู่ด้านขวามือ แต่ในขณะที่เดินไปนั้น มือข้างหนึ่งด้านซ้ายที่เหลือนั้นพยายามที่จะวาดไปจับก้นหรือโอบเอว เกี่ยวก้อยจับนิ้วชี้อยู่เป็นระยะ ยิ่งในตอนที่มีการประนมมีออธิษฐานยกมือขึ้นนั้น มืออีกข้างหนึ่งเขายิ่งจับใต้กระโปรงของหญิงอีกคน  แต่สายตาและรอยยิ้มนั้นมองหน้าหญิงคนรักของตน 

   คนที่พยายามที่จะจับนั้นน่าจะเป็นเพื่อนรักอีกคน ที่ไม่อาจบอกได้ว่าความสัมพันธ์นั้นไปถึงขั้นไหนแล้ว  เราคิดในใจ ว่าชายคนนั้นเขาจะขออะไรเกี่ยวกับความรักนะ  ขอว่าขอให้รักทั้งสองคนแบบนี้ตลอดไป หรือจะอย่างไร  ประมาณสิบนาทีเราก็ไม่ได้สนใจทั้งสามต่อไป เดินไปไหว้พระต่อ และเดินรอบวัดแห่งนี้สวยงามมาก สีแดงสดลวดลายตัวอักษรจีน มองไปด้านไหนก็เห็นทั้งหมด 

     ว่าด้วยเรื่องของการจุดธูปที่นี่ บางคนนั้นมีธูปอยู่ในกำมือนั้นมากกว่าร้อยเล่ม มองไปแล้วเขาจะเดินไปเรื่อยๆ จุดในกระถางใหญ่แล้วเดินเข้าไปด้านในอีก เพื่อที่จะไปเสียบให้ครบใช้ธูปเยอะมาก  ภาพแกะสลักหินตามเสาหรือลวดลายด้านข้างตรงกลางบันไดที่เดินขึ้นนั้นสวยงามสะดุดตา

       หากว่าใครจะมาที่วัดแห่งนี้ สิ่งที่ต้องเตรียมไว้หากว่าเรานั้นจะขอพรคือธูป เพราะว่าที่นี่นั้นไม่มีเตรียมไว้ให้ แต่ว่ามีขายก่อนที่จะเดินเข้ามาในวัด  กำลังขาจะต้องแข็งแรงเพราะว่าบริเวณโดยรอบนั้นกว้าง  ขอความรักสักทีต้องระดับไหน ตอนนั้นเราไม่ได้ขอแล้วหวังว่าจะเป็นจริง 

   สิ่งที่ขอในวันนั้นถึงวันนี้สถานะในการเชื่อมยังยังคงมีอยู่แต่ว่าระยะทางนั้นยาวไกล ห่างไกลกันนานกว่าที่จะมาถึงกัน จริงๆ อยากคาดหวังมากกว่านั้น อยากให้กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่ไม่ต้องมีใครมาตาม  จะต้องมีเรานั้นเพียงคนเดียว 

   รักเดียวหายากมากกว่าสิ่งใด  คนที่บอกว่ารักตั้งแต่แรกเจอจะไม่ยุ่งหรือชายตาไปมองคนนั้นคนนี้ แต่สุดท้ายแล้วเขาไม่เคยที่จะทำได้อย่างที่ว่า หลายคนในปัจจุบันที่ต้องเสีย ความเป็นตัวเองให้กับเรื่องความรัก  แต่สำหรับเรานั้นคิดเสมอว่า ความรักนั้นคือความพอใจและให้เกียรติกันและกัน ครอบครัวคือสิ่งที่สูงแตะไม่ได้ หากว่ากล่าวอย่างนั้นอย่างนี้ในคนที่เรารัก ยากที่เราจะยั่งยืน