นั่งรถนอนที่พนมเปญ ไปเช้าที่เสียมเรียบ
การเดินทางรถโดยสารไปที่เสียมเรียบ พนมเปญมีเพรียบเลือกหาได้ ว่างเมื่อไหร่จองได้ขึ้นรถทันที หากจองตั๋วรถใดในเขมร ต้องให้คนในประเทศนั้นจองให้ ราคาต่างกันมากเกินไป สองดอลลาร์ส่วนต่างชาติไป 12$
เราเองเป็นคนที่อยู่ที่ไหนก็ตาม หากต้องการที่จะไปหาใคร นั้นจะขึ้นรถไปในทันที เหมือนในครั้งนี้ เราเดินทางจากในเมืองกรุงพนมเปญ เดินทางไปที่เสียมเรียบเพื่อที่จะเดินทางไปหาคนหนึ่งที่นานๆ เขาจะมาเที่ยวที่นี่ แต่หากว่าไม่ได้เดินทางมาในที่ที่เราอยู่ จริงๆ แล้วต้องการที่จะไปเซอร์ไพรส์ ไปโดยไม่บอกแต่มีการคุยลับๆ ก่อนจะเดินทาง หากว่าครั้งนี้ไปแล้วไม่เจอเราจะไม่ไป
การเดินทางนั้นเริ่มต้นขึ้นในตอนเช้า และเราเองกลับมาถึงพนมเปญอีกครั้งตอนเช้า ไปถึงเที่ยวและกิน ทานอาหารเย็นด้วยแล้วกลับ
เคยมีคนบอกเราว่า หากว่าเรารักใครสักคนแล้ว คงไม่มีใครที่จะไม่ไปหาหากรู้ว่าเรานั้นไม่ได้อยู่ห่างไกลกัน อยากเพียงทำให้เขานั้นตื่นเต้นที่ได้เจอเรา และไม่คิดว่าเรานั้นจะให้ความสำคัญไปหาและไปทานข้าวด้วย เพียงเวลาไม่นานแต่มันคือความทรงจำ ที่มันไม่เคยเลือนหาย เมื่อเวลาผ่านมานานเท่าไหร่ ก็จะยังคงนึกถึงช่วงเวลาในตอนนั้น ได้เดินเล่นได้นั่งใกล้ กลิ่นอายของเขายังคงติดจมูก น้ำหอมของเขา สิ่งของที่เขาใช้ ยังคงมีความสุขเสมอ
วันเดินทาง ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรเพียงเพราะว่าไม่ได้เจอกันนานประมาณหนึ่งปีได้ไม่ได้กลับไปหา ได้ยินว่ามาเที่ยวใกล้ จึงนัดกันกับน้องเดินทางจากพนมเปญไปหาที่เสียมเรียบ ตอนนั้นใช้เวลาเดินทางประมาณ 5 ชั่วโมงอย่างช้า หากว่าในประเทศไทยคงประมาณสามชั่วโมง
ตอนเช้าเดินทางไปทั้งนอนทั้งอะไรมีต่อรถด้วยเพื่อความรวดเร็ว แต่พอไปถึงที่นั่นรถขากลับไม่ต้องต่อสองต่อ นั่งขาเดียวถึงแน่นอน ไม่มีการบอก ไม่ติดต่ออะไร คุยปกติ ไปถึงโทรหาคนที่ติดต่อคือหัวหน้าทัวร์ ต่อจากนั้นได้ยินว่าอยู่ที่ร้านกาแฟ จึงตรงไปหา
ถ่ายกับป๋าหน่อยเพราะว่าเลี้ยงตลอดงานเลย ไม่ว่าจะอาหารเช้า อาหารเที่ยง อยากทานอะไรสั่งเลยป๋าเลี้ยง แล้วก็เลี้ยงจริง รวมถึงกาแฟบราวที่อร่อย เพราะว่าเรานั้นซื้อชาเขียวปั่น
ในเสียมเรียบหรือในพนมเปญก็ดี คนในเมืองนั้นชอบมากในการทานกาแฟและชา ไม่ว่าจะเปิดร้านใกล้กันขนาดไหนก็ไม่เพียงพอขายดีตลอด และคนในร้านนั้นแน่นมาก ร้านกาแฟนี้ เป็นร้านที่ใหญ่ที่สุดในเสียมเรียบและมีการตกแต่งร้านที่ทันสมัย มีพื้นที่กว้าง มีอาหารให้เลือกสั่งได้ตามความพอใจ อร่อยรวมถึงขนมมีเรียบร้อย
พอไปถึงป๋าบอกเขาออกไปเที่ยวด้านนอก แต่ป๋านั้นไม่ไปเพราะไปจนเบื่อแล้วอยู่เตรียมการ จึงได้มีเวลาพาไปเที่ยว ในเสียมเรียบนั้นสามารถที่จะซื้อแล้วนำมานั่งทานได้เลย หรือนั่งทานในร้านได้ทั้งหมด คนนิยมมากในการอยู่ร้านกาแฟยามบ่าย ทำงานคอมคนละตัว
เดินเที่ยวในเสียมเรียบนานมาก ทั้งเมือง จากนั้นนั่งรถไปเดินเล่นในตลาดเสียมเรียบซึ่งเปิดทั้งคืนนักท่องเที่ยวเดินคึกคักกันตลอด บางครั้งเราคิดว่าเขาจะนอน แต่พอเราเดินผ่านมาเขาลุกมาขาย ราคาไม่แพงเหมือนในเมือง ตลาดในเมืองจะราคาแพงเพราะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่คนไปส่วนใหญ่ จะซื้อเป็นของขวัญของฝากให้คนในบ้าน
ถามว่าเราชอบทานกาแฟไหม คำตอบคือไม่ชอบแต่ชอบทานชาเขียว ชาเย็นที่นั่นเรียกว่า แตใบตอง ทานแต่แตใบตองได้ทุกวัน วันละแก้ว ระยะทางไกลขนาดไหนก็ยังเดินไปจนได้กิน แต่ใครจะดื่มกาแฟนั้นไปเป็นเพื่อนได้ทั้งวัน หากจะคิดไปอีกชาเขียวก็คือที่มาของความรักของเรา ที่เจอกันเพราะว่าชาเขียวที่เธอนั้นถือมาทุกวัน
การนั่งรถนอนนั้นสะดวกสบายมากไม่ว่าจะในเรื่องของปลั๊กในการเดินทางสามารถที่จะทำงานได้ด้วย ไม่ต้องง้อไฟ แบตเตอรี่หมดก็เสียบแล้วนอนเล่นได้เลย
ตอนที่ขึ้นในครั้งแรกนั้นไม่ได้พูดคุยอะไรเพราะว่ากลัวว่าเขาจะบอกขึ้นราคาตั๋ว ให้รถขับผ่านไปไกลจากชานชาลาก่อนเราถึงคุยได้
ในการนั่งนั้นให้นั่งด้านบนจะดี เพราะหากนั่งด้านล่างบางครั้งเราจะได้เห็นเท้าลอยหรือสั่นขณะที่เรานอน แต่สงบดี หากนอนด้านล่าง แต่ต้องปิดม่านด้วย เพราะแสงไฟจะส่องตา
เบาะนอนจะมีสีแดงส่วนผ้าห่มนั้นจะสีน้ำเงิน หมอนสีขาวมีปอกหมอนอยู่ แต่เราจะดีหน่อยต้องมีหมอนเป็นของตนเอง เพราะในรถใครนอนมาบ้างก็ไม่รู้
เตียงแน่นมากในการนอนสบาย แต่ขยับตัวยากหน่อยเพราะหากขยับหรือลุกขึ้นเราจะมองเห็นคนอื่นเลย และอาจจะตกได้เพราะว่าไม่ได้มีที่ปิดมิดชิด หากเรานอนในด้านล่างนั้น จะเห็นเพียงเท้าของคนเดินไปเดินมา หันหลังใส่ได้เลย เราอาจจะเอากระเป๋าของเราไว้ด้านในแล้วนอนกอด เพราะในขณะที่เรานอนหลับอะไรก็เกิดขึ้นได้ เพราะว่าเราไม่รู้จักใคร
รถวิ่งออกไปได้สักพักไฟบนรถนั้นจะปิด ลงเหลือแต่ความมืด เราจะต้องปิดม่านบังให้เรียบร้อย ส่วนในเรื่องของเสียงนั้น หากว่าเรานอนในรถนั้นมีเด็กก็ต้องทน เสียงคุยกันเสียงเด็กร้องฟังจนถึงปลายทาง
การเดินทางนั้นหากว่าเรานั้นเดินทางในตอนเช้าจะดี หากเราเดินทางในตอนกลางคืน บางครั้งรถอาจจะเสียในระหว่างทาง อาจจะต้องลงไปนั่งรอรถซ่อม หากว่าเดินทางไปไม่เผื่อเวลาอาจจะทำให้เรานั้นพลาดโอกาสได้ หากเดินทางในตอนกลางวัน รถเสียเอารถใหม่มาเปลี่ยนวิ่งไปได้ถึงที่หมายเร็ว รถที่ขับไปในครั้งนี้นิ่งเพราะเรานอนข้างบน
การนอนในชั้นล่างนั้นจะรู้สึกได้ถึงการวิ่งของรถล้อ จะไม่ค่อยเงียบเหมือนนอนที่บ้าน หลับไปสบายมากเพราะแอร์เย็นฉ่ำที่สุด
ก่อนขึ้นรถนั้นอย่าลืมหยิบถุงสีฟ้าก่อนขึ้นรถเพื่อที่จะนำรองเท้าไปนอนด้วย ถ้าไม่ทำแบบนี้อาจจะทำให้รองเท้าหายไปได้
การเดินทางครั้งนี้เป็นการเดินทางระหว่างเมืองในกัมพูชา ที่เรานั้นอยู่ในเมืองหลวงแต่ต้องการที่จะไปเที่ยวต่างจังหวัด ไปหานักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวและทำงาน ในโครงการหากไม่ไป หรือหากว่าตนเองนั้นยังไม่ว่างคงจะไม่ไป เพียงต้องการไปเจอคนที่เราคิดถึงเท่านั้นเอง
















