โลกเงาในระบบเศรษฐกิจ: เมื่อบริษัท “ปลอม” กลายเป็นอาวุธของอาชญากรไซเบอร์

โลกเงาในระบบเศรษฐกิจ: เมื่อบริษัท “ปลอม” กลายเป็นอาวุธของอาชญากรไซเบอร์

“ในยุคที่เราสามารถสร้างตัวตนใหม่ได้ผ่านเอกสารไม่กี่ใบ และเว็บไซต์สวย ๆ ไม่กี่หน้า อาชญากรรมทางเศรษฐกิจกำลังเปลี่ยนโลกเงียบ ๆ – แต่วิธีการนั้นชัดเจนกว่าที่เราคิด”

คดีที่เริ่มจาก “ช่องว่าง” ระหว่างเศรษฐกิจ – เทคโนโลยี – กฎหมาย

เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 2568 กรมสอบสวนคดีพิเศษ หรือ DSI ได้แถลงผลการจับกุม “นายสมชาย” (นามสมมติ) ซึ่งถูกกล่าวหาว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับขบวนการอาชญากรรมข้ามชาติขนาดใหญ่ ที่ใช้ “บริษัทจดทะเบียนปลอม” เป็นเครื่องมือหลอกลวงเหยื่อทั้งในไทยและต่างประเทศ สูญเงินไปรวมแล้วกว่า 2,000 ล้านบาท

ในสายตาของผู้ที่ไม่เคยสัมผัสระบบราชการ อาจฟังดูเป็นเพียง “คดีฉ้อโกงธรรมดา”
แต่หากมองให้ลึกกว่านั้น คดีนี้สะท้อนถึงความเปราะบางของระบบธุรกิจ การเงิน และกฎหมายไทยอย่างน่ากังวล
เพราะสิ่งที่ใช้ในการหลอกลวงไม่ใช่แค่เว็บไซต์ แต่คือ “เอกสารรัฐ” และ “บริษัทถูกต้องตามกฎหมาย”

กลไกของอาชญากรรมที่แนบเนียนกว่าที่คิด

1.1 จากเว็บไซต์ปลอม... สู่การหลอกเหยื่อข้ามชาติ

ขบวนการนี้มีหัวใจอยู่ที่ “เว็บไซต์”
โดยเฉพาะเว็บไซต์ที่หลอกให้คนเข้าไปซื้อสินค้า/บริการที่ไม่มีอยู่จริง

ข้อมูลจาก DSI ระบุว่า แก๊งนี้สร้างเว็บไซต์ปลอมขึ้นมากว่า 2,000 เว็บ
ใช้ บริษัทที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายในประเทศไทย เป็น “ฉากหน้า” เพื่อรับเงินจากเหยื่อ

ตัวอย่างหนึ่งคือเว็บไซต์ที่อ้างว่าบริหารจัดการที่จอดเครื่องบินในสนามบินดอนเมือง
และส่งอีเมลหลอกลวงให้เหยื่อโอนเงินค่าที่จอดเครื่องบินเจ็ทเป็นจำนวน 3 ล้านบาท
เข้าสู่บัญชีของบริษัท “โชคดี โอเวอร์ซี จำกัด (CHOKDEE OVERSEA CO.,LTD.)”
ซึ่งถูกจดทะเบียนโดยขบวนการนี้เอง

1.2 อาชญากรรมในรูปแบบบริษัทจำกัด

นายสมชายมีหน้าที่สำคัญ คือ

• จัดหาชื่อ/เอกสารบุคคลอื่น มาจดทะเบียนบริษัทแทน (ซึ่งมักเป็นคนยากจน/ไม่รู้หนังสือ)

• ดำเนินการจดทะเบียนบริษัทให้ครบถ้วนตามกฎหมาย

• ตั้งบริษัทขึ้นมารวมกว่า 28 แห่ง

• บริษัทเหล่านี้ถูกใช้เป็น “บัญชีธนาคารปลายทาง” ของเงินที่เหยื่อโอนมา

จุดอันตรายคือบริษัททั้งหมด มีสถานะถูกต้องตามกฎหมาย
นั่นทำให้ไม่สามารถสืบทราบได้ง่ายว่าเบื้องหลังคือแก๊งสแกมเมอร์

วิธีการหลอกลวงแบบ “B2B Scam” ที่ซับซ้อนกว่าภาพเดิม

2.1 กลลวงแบบ B2B (Business to Business Scam)

ต่างจากสแกมแบบหลอกยืมเงิน หรือหลอกโอนผ่าน LINE
กลุ่มนี้เน้น “หลอกบริษัท-องค์กร-เจ้าของธุรกิจ” โดยใช้รูปแบบดังนี้:

1. ส่งอีเมลปลอมที่ดูน่าเชื่อถือ (เช่น ในนามบริษัทที่จดจริง)

2. อ้างว่าเป็นหน่วยงานบริการที่ต้องโอนเงินล่วงหน้า เช่น ที่จอดเครื่องบิน, ค่าธรรมเนียมโลจิสติกส์, ค่าดำเนินการสินค้านำเข้า

3. ใช้เอกสาร/โลโก้ปลอม แต่ชื่อบริษัท, ที่อยู่, หมายเลขภาษี ถูกต้อง

4. เมื่อเหยื่อหลงเชื่อแล้วโอนเงิน – เงินจะถูก “ฟอก” ผ่านระบบอีกชั้น แล้วหายไป

2.2 ความเสียหายที่ซ่อนอยู่

• กรณีสนามบินดอนเมือง: ผู้เสียหายสูญเงิน 3 ล้านบาท

• กรณีบริษัท DAOPHA INTERNATIONAL CO., LTD: เหยื่อชาวต่างชาติเสียหาย 4.5 ล้านบาท

• รวมกว่า 2,000 ล้านบาททั่วทั้งขบวนการ

ช่องโหว่ของระบบไทยที่เอื้อให้อาชญากรรมเบ่งบาน

3.1 ระบบจดทะเบียนบริษัทที่ “อิงเอกสาร” มากกว่าตัวตน

• ใครก็สามารถจดบริษัทได้ หากมีสำเนาบัตรประชาชนและบ้านเลขที่

• ขาดระบบ ตรวจสอบตัวตนและความสัมพันธ์ของผู้ก่อตั้งบริษัทอย่างลึกซึ้ง

• ไม่มีการตรวจสอบแหล่งที่มาของทุนในการเปิดบัญชีธนาคารบริษัท

3.2 การไม่เชื่อมโยงฐานข้อมูลระหว่างหน่วยงาน

• กรมพัฒนาธุรกิจการค้า, ธนาคาร, ปปง., สรรพากร และ DSI ยังไม่มีฐานข้อมูลกลางที่สามารถตรวจสอบกันแบบเรียลไทม์

• ทำให้บริษัทปลอมสามารถเปิดบัญชีธนาคาร และรับเงินจากต่างประเทศได้โดยไม่มีการเตือน

บทเรียนจากนายสมชาย - ฟันเฟืองตัวหนึ่งในจักรกลมืด

นายสมชายอาจไม่ได้เป็นหัวหน้าขบวนการ
แต่เขาเป็นฟันเฟืองสำคัญในการสร้าง “หน้ากากถูกกฎหมาย” ให้แก๊งสแกมเมอร์

• เขาคือ “ตัวแทนปิดทองหลังพระ” ให้กับอาชญากรรม

• หน้าที่ของเขาคือจัดหา “ตัวตนปลอม” และ “นิติบุคคลปลอม”

• ข้อมูลจาก DSI ระบุว่า เขาเป็นผู้ต้องหาลำดับที่ 10 จากทั้งหมด 24 ราย
  ซึ่งหมายความว่า ยังมีอีก 14 คนที่อยู่นอกเหนืออำนาจจับกุม

อาชญากรรมในยุคเอกสารดิจิทัล ต้องการมากกว่าตำรวจไล่จับ

การจับกุมในครั้งนี้แม้จะเป็นความสำเร็จของ DSI
แต่ก็นำไปสู่คำถามใหญ่ระดับนโยบาย:

“เราจะยอมให้การจดทะเบียนบริษัทกลายเป็นช่องทางฟอกเงิน และอาชญากรรมข้ามชาติต่อไปอีกนานแค่ไหน?”

ข้อเสนอเชิงระบบ:

• ตรวจสอบประวัติผู้ก่อตั้งบริษัทด้วยระบบ AI จากข้อมูลเครดิต/การเงิน/คดีอาญา

• เชื่อมฐานข้อมูลบริษัท-บัญชีธนาคาร-กระทรวงพาณิชย์-DSI

• ห้ามเปิดบัญชีบริษัทที่ไม่มีที่อยู่ทางกายภาพตรวจสอบได้

• จัดตั้งหน่วยงานตรวจสอบความโปร่งใสของ “นิติบุคคล” แบบเชิงรุก

บริษัทจำกัด ที่ไม่จำกัดความเสียหาย

ในโลกธุรกิจ บริษัทจำกัด (Limited) คือการจำกัดความรับผิดของเจ้าของ
แต่ในโลกของอาชญากรรมไซเบอร์
บริษัทจำกัดกลายเป็น เกราะ ป้องกันแก๊งอาชญากรรม
ในขณะที่ความเสียหายที่พวกเขาก่อ... ไร้ขีดจำกัด

ที่มา https://shorturl.asia/3h9wk