ทะเลอันสวยงามฉันกับเพื่อนรัก
"พักร้อนริมทะเล กับเพื่อนซี้ 4 คนและแดดที่ไม่เคยหลับ"
🏖️☀️👦🏻👦🏼👦🏽👧🏻🌊🍉🧴🐚
---
ทะเลหน้าร้อนปีนี้มันไม่เหมือนทุกปีที่ผ่านมาเลยอะ…
ไม่ใช่เพราะแดดมันร้อนแรงกว่าเดิม หรือเพราะไอติมแพงขึ้น (แม้จะจริงก็เถอะ)
แต่มันเป็นเพราะ “ทริปนี้เราไปด้วยกันครบ 4 คน”
หลังจากที่เลื่อนแล้วเลื่อนอีกมาตั้งแต่ปิดเทอมใหญ่ตอน ม.ต้นยันจะขึ้น ม.ปลาย
ชาย 3 หญิง 1 กับความวุ่นวายคูณสิบ แต่ความสุขแม่งคูณล้านเลยอะ
---
เราออกเดินทางกันแต่เช้า 🌅
ฟ้ายังง่วงอยู่เลยตอนที่รถตู้ออก
เพื่อนสองคนเล่นเกมมือถืออยู่เบาะหลัง อีกคนหลับน้ำลายยืดอยู่ข้างๆ
แล้วเราก็ฟังเพลง ลูบท้อง (หิว) และคิดถึงบิกินีลายสตรอว์เบอร์รีที่เตรียมมาอย่างตั้งใจ
แบบ… ฉันจะต้องสวยให้ทะเลจดจำ!!!
ถึงที่พักตอนสายๆ ทะเลอยู่ตรงหน้า สีน้ำเงินเข้มเหมือนลิปแมตต์รุ่นใหม่
ลมทะเลตีหน้าเบาๆ เหมือนเป็นเพื่อนคนที่ 5 ที่ไม่ได้พูดอะไร
แต่มอบความสงบให้แบบไม่ต้องพยายามเลย
---
เรานอนบ้านพักริมทะเลหลังเดียวกัน
มีเตียง 2 ชั้น กับฟูกปูพื้น
3 หนุ่มแย่งกันเป็นเชฟ ส่วนเรานั่งหั่นแตงโมแล้วแอบฟังเค้าเถียงกันเรื่อง “หมูสามชั้นต้องล้างมั้ย”
จบลงที่ไข่เจียวไหม้ กับมาม่ารสต้มยำโปะปูอัด… แต่อร่อยเฉยเลยอะ
ตอนเย็น เราไปเดินริมชายหาด 🐾
คนหนึ่งเก็บเปลือกหอย อีกคนถือกล้อง อีกคนโดนคลื่นซัดเปียกทั้งตัว
แล้วเราก็ถ่ายรูปรวม ยิ้มหลุดจนเห็นเหงือก แต่โคตรมีความสุขเลยอะ
แค่ได้ยืนข้างกัน ท่ามกลางแสงสุดท้ายของวัน
เหมือนโลกมันหยุดวิ่งสักพักนึง ให้พวกเราพักหายใจ
---
ตอนกลางคืนคือที่สุดของทริปเลย!
เราเล่น Uno แล้วแพ้ยับ จนต้องไปซื้อขนมมาเลี้ยงทุกคน
มีคนแอบกินเยลลี่เราแล้วไม่ยอมรับ
อีกคนพูดไม่หยุดเพราะกินกาแฟตอนบ่าย
แต่ก็ไม่มีใครโกรธกันจริงๆ หรอกอะ เพราะเรารักกันเกินกว่าจะเก็บเรื่องเล็กๆ มาทำลายความสุขคืนนี้
เสียงหัวเราะดังปนกับเสียงคลื่น
เราเปิดเพลงเบาๆ แล้วนอนเรียงกันบนพื้น
แอบได้ยินเพื่อนคนหนึ่งกระซิบว่า
“ขอให้เรายังเป็นเพื่อนกันไปนานๆ นะ”
ตอนนั้นแบบ… ใจมันฟูเหมือนหมอนนุ่มๆ ที่นอนอยู่เลยอะ
ไม่รู้ว่าวันหนึ่งเราจะได้เที่ยวแบบนี้อีกมั้ย
แต่แค่คืนนี้—มันพิเศษมากจนอยากหยุดเวลาไว้เลย
---
เช้าวันสุดท้าย เราตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกัน 🌅
ไม่มีใครพูดอะไรเยอะ แค่ยืนมองฟ้าที่ค่อยๆ เปลี่ยนสี
เหมือนฟ้ากำลังขอบคุณพวกเราที่ใช้เวลาด้วยกันอย่างตั้งใจ
---
ทริปนี้มันไม่ใช่แค่การไปเที่ยวทะเล
แต่มันคือการเตือนใจว่า—
“ความสุขไม่ต้องเสียงดังเสมอไป บางทีก็แค่หัวใจเงียบๆ ที่รู้ว่าเราไม่ได้อยู่คนเดี
ยวก็พอแล้ว”
ทะเลอาจลืมพวกเรา
แต่พวกเราไม่มีวันลืมทะเลครั้งนี้แน่นอน
















