จากคู่แค้น...สู่คู่คิด

จากคู่แค้น...สู่คู่คิด

ไม่คิดไม่ฝันเหมือนกันครับ ว่าคนที่เคยทะเลาะกันจนไม่อยากมองหน้าจะกลายมาเป็นคนที่เราร่วมงานกันได้อย่างราบรื่น และกลายเป็นหนึ่งในคนที่เรานับถือที่สุดในชีวิต

ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน ผมกับเขาเคยเป็น “ไม้เบื่อไม้เมา” กันสุด ๆ เราทำงานที่เดียวกันครับ แผนกเดียวกันด้วย ยิ่งกว่านั้น...ยังต้องรับผิดชอบโปรเจกต์เดียวกันอีก ช่วงนั้นแค่สบตากันยังมีแววจะปะทะ ผมว่าใครเคยมีเพื่อนร่วมงานที่ "ไม่ถูกชะตา" น่าจะเข้าใจดีเลยครับ

เหตุผลมันก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไร เป็นเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สะสมกันไป จนกลายเป็นอคติ เวลาอีกฝ่ายพูดอะไรก็รู้สึกว่า “ไม่เห็นด้วยไว้ก่อน” พูดง่าย ๆ ว่าความสัมพันธ์แย่ถึงขั้นที่หัวหน้าต้องเรียกไปคุยแยก เพราะโปรเจกต์มันเริ่มพังเพราะเราสองคน

แต่จุดเปลี่ยนมันอยู่ที่วันหนึ่งครับ... วันที่งานมีปัญหาใหญ่ ผมกับเขาถูกเรียกไปแก้สถานการณ์เฉพาะหน้า ซึ่งถ้าไม่จับมือกันจริง ๆ ทุกอย่างพังแน่นอน

ตอนนั้นไม่มีเวลาให้ “แค้น” แล้วครับ มีแต่เวลาให้ “คิด” ว่าจะทำยังไงให้รอด และนั่นแหละ...เราสองคนได้คุยกันจริง ๆ เป็นครั้งแรกแบบไม่มีอคติ ไม่มีอารมณ์ บอกกันตรง ๆ ว่า “เราจะทำยังไงดีวะ” แล้วก็ช่วยกันอย่างเต็มที่

สุดท้ายโปรเจกต์รอดครับ แล้วนับจากวันนั้น...ผมกับเขาก็คุยกันมากขึ้น ฟังกันมากขึ้น เข้าใจกันมากขึ้น จนวันหนึ่งผมก็รู้สึกว่า... “เออ คนคนนี้แม่งโคตรเก่งเลยว่ะ แล้วก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เราคิด”

วันนี้เขาคือหนึ่งในเพื่อนร่วมงานที่ผมไว้ใจที่สุด เป็นคนที่ผมปรึกษาได้ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว ตอนเราหัวเราะด้วยกัน ผมยังนึกย้อนถึงวันแรก ๆ ที่เราเกลียดกันจะตาย

บางที...ความขัดแย้งก็ไม่ได้มีไว้ทำลายเสมอไปนะครับ ถ้าเรามองให้ลึกกว่านั้น มันอาจเป็นโอกาสให้เราเข้าใจใครบางคนมากขึ้น และเปลี่ยน “คู่แค้น” ให้กลายเป็น “คู่คิด” ที่ดีที่สุดก็ได้

#คู่แค้นสู่คู่คิด #เรื่องเล่าจากออฟฟิศ #ประสบการณ์ชีวิต #มนุษย์ทำงาน #ทีมเวิร์กเปลี่ยนชีวิต