เราเสียใจ แต่ 10 อนิเมะยุคใหม่เหล่านี้ไม่สมควรได้รับการพูดถึงเลย

ในโลกที่กระแสโซเชียลมีเดีย การตัดต่อที่ฉูดฉาด และกระแสแฟนๆ มักจะเป็นตัวกำหนดความนิยมของอนิเมะ ทำให้ซีรีส์บางเรื่องถูกพัดพาไปกับคำชมเชยมากมาย โดยไม่คำนึงว่าคุณภาพจะเป็นอย่างไร แม้ว่าอนิเมะยุคใหม่จะนำเสนอเรื่องราวที่ล้ำสมัยและความสามารถทางเทคนิคที่เหนือชั้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าอนิเมะเรื่องใหม่ทุกเรื่องจะสมควรได้รับการยกย่องเช่นนี้ บางครั้ง สไตล์อาจบดบังเนื้อหาที่ขาดหายไป และผู้ชมพบว่าตัวเองชื่นชมซีรีส์มากกว่าคุณค่าของแคมเปญการตลาด

 

สิ่งสำคัญคือต้องถอยกลับมาหนึ่งก้าวและประเมินอย่างมีวิจารณญาณว่าอนิเมะเรื่องใดที่ผลักดันสื่อให้ก้าวไปข้างหน้าอย่างแท้จริงและเรื่องใดที่เพียงแค่อาศัยกระแสโฆษณาเกินจริงซีรีส์อนิเมะเหล่านี้ได้รับเสียงฮือฮาอย่างเข้มข้นทางออนไลน์ ในกลุ่มแฟนๆ หรือผ่านการโปรโมตที่ก้าวร้าว แต่เมื่อเสียงรบกวนทั้งหมดนั้นถูกขจัดออกไป ผู้ชมก็เหลือเพียงซีรีส์ที่ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรตั้งแต่การเล่าเรื่องที่ไม่สม่ำเสมอและตัวละครที่ไม่ได้รับการพัฒนา ไปจนถึงโครงเรื่องที่ไร้ประโยชน์ ข้อความที่ไม่สนใจโทนเรื่อง และการใช้แฟนเซอร์วิสที่ไม่เหมาะสมมากเกินไปซีรีส์เหล่านี้อาจดูดีเมื่อมองเผินๆ แต่กลับล้มเหลวเมื่อถูกตรวจสอบอย่างละเอียด

 

อุซึมากิ

ซีรีส์อนิเมะจาก Drive ดัดแปลงมาจากมังงะของ Junji Ito

แฟนๆ ต่าง ตั้งตารอผลงานเรื่อง Uzumaki เป็นอย่างมาก เนื่องจากผลงานเรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องกับ Junji Ito นักเขียนการ์ตูนสยองขวัญในตำนาน ด้วยภาพขาวดำอันน่าสะพรึงกลัวที่แอบปรากฏในสื่อส่งเสริมการขายและการล่าช้าที่ดูเหมือนจะสร้างความตื่นเต้นเท่านั้น แฟนๆ ต่างมั่นใจว่าพวกเขาจะได้เห็นผลงานอนิเมะแนวสยองขวัญแห่งทศวรรษนี้ แต่ผลงานสุดท้าย แม้จะมีความสวยงามที่น่าขนลุก แต่กลับทำออกมาได้ไม่ดี บรรยากาศยังคงเหมือนเดิม แต่กลับดำเนินเรื่องช้าและขาดความต่อเนื่อง ทำให้ความตึงเครียดลดน้อยลงแทนที่จะเพิ่มขึ้น

โศกนาฏกรรมที่แท้จริงของ Uzumaki อยู่ที่ความพยายามดัดแปลงสื่อที่เติบโตจากความหวาดกลัวที่ยังคงอยู่ให้เป็นรูปแบบที่ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังทำในสิ่งที่ถูกต้องมากกว่าที่จะปลูกฝังความกลัว สิ่งที่ควรจะเป็นประสบการณ์ที่ต้องใช้สมองและต้องคลานตามผิวหนังกลับกลายเป็นความรู้สึกห่างเหินและไร้ชีวิตชีวาเพราะแอนิเมชั่นที่แย่เรื่องราวนั้นสวยงามในภาพนิ่งแน่นอน แต่แอนิเมชั่นนั้นเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวและจังหวะ และ Uzumaki ดูเหมือนจะลืมเรื่องนั้นไปแฟนๆ ของมังงะของ Ito ควรอ่านต้นฉบับใหม่ดีกว่าที่จะทนดูการดัดแปลงที่น่าผิดหวังนี้

 

ชาร์ลอตต์

ซีรีส์อนิเมะจาก PA Works; เรื่องราวต้นฉบับโดย Jun Maeda

Charlotte มาถึงด้วยความคาดหวังสูงเนื่องจากมีความผูกพันกับทีมงานสร้างสรรค์เบื้องหลังAngel Beats!และClannadตอนแรกๆ นำเสนอแนวคิดที่น่าสนใจเกี่ยวกับวัยรุ่นที่มีพลังพิเศษที่ไม่สมบูรณ์หรือมีข้อบกพร่อง และโทนเรื่องก็ดูสนุกสนานและมีศักยภาพ แต่ไม่นาน รอยร้าวก็เริ่มปรากฏให้เห็น แทนที่จะพัฒนาโครงเรื่องอย่างเป็นธรรมชาติ เรื่องราวกลับเปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสุดโต่ง ทำให้เรื่องราวจากแนวตลกธรรมดาๆ กลายเป็นแนวดราม่าไซไฟแบบเร่งรีบโดยไม่ได้ให้ความสำคัญกับอารมณ์อย่างที่พยายามเรียกร้อง

 

ยิ่งไปกว่านั้น ซีรีส์เรื่องนี้พยายามจะถ่ายทอดความเจ็บปวด ความเศร้าโศก และการเสียสละอย่างไม่เป็นธรรมชาติ แต่ขาดความเป็นผู้ใหญ่ทางอารมณ์หรือระยะเวลาในการดำเนินเรื่องเพื่อให้เนื้อหามีความลึกซึ้งอย่างเหมาะสม ผลลัพธ์ที่ได้คือเรื่องราวที่ไม่ต่อเนื่องกัน ซึ่งเนื้อเรื่องตอนสุดท้ายให้ความรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของซีรีส์อื่นโดยสิ้นเชิง Charlotte สัญญาว่าจะนำเสนอเรื่องราวที่สดใหม่และน่าตื่นเต้น แต่กลับนำเสนอเรื่องราวที่ขาดตัวตนสำหรับซีรีส์ที่มีเนื้อเรื่องที่น่าสนใจเช่นนี้ ถือเป็นเรื่องที่น่าหดหู่ใจที่ซีรีส์เรื่องนี้ค่อยๆ กลายเป็นความโกลาหลแบบดราม่า

 

ดาร์ลิ่งใน Franxx

ซีรีส์อนิเมะจาก CloverWorks, Trigger และ A-1 Pictures; เรื่องราวต้นฉบับโดย Kentarou Yabuk

iDarling in the Franxx เป็นผลงานชิ้นเอกของหุ่นยนต์ยุคใหม่ด้วยความร่วมมืออันยอดเยี่ยมระหว่าง Trigger และ A-1 Pictures รวมถึงการออกแบบตัวละครที่กลายเป็นสัญลักษณ์ในทันที ทำให้ดูเหมือนว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะต้องยิ่งใหญ่อย่างแน่นอน แต่สิ่งที่เริ่มต้นเป็นละครแนววิทยาศาสตร์ไซไฟที่มีอนาคตสดใสกลับกลายเป็นเรื่องราวที่สับสนและสับสนในเชิงเนื้อหาอย่างรวดเร็วการเล่าเรื่องที่เน้นสัญลักษณ์ โดยเฉพาะการเปรียบเปรยทางเพศที่เปิดเผยและมักจะทำให้รู้สึกไม่สบายใจนั้นขาดความละเอียดอ่อนที่จะอธิบายการมีอยู่ของสัญลักษณ์เหล่านี้ ทำให้ผู้ชมรู้สึกไม่สบายใจมากกว่าที่จะรู้สึกสนใจ

 

ท้ายที่สุดแล้ว Darling in the Franxx ไม่ได้รับการจดจำเพราะผลกระทบ แต่เนื่องจากศักยภาพที่ถูกใช้ไปอย่างเปล่าประโยชน์และตอนจบที่ขัดแย้งกัน

 

จากนั้นก็มาถึงช่วงครึ่งหลังที่น่าอับอาย ซึ่งเรื่องราวได้พลิกผันกลายเป็นละครน้ำเน่าที่แปลกประหลาดซึ่งละทิ้งการพัฒนาตัวละครอย่างรอบคอบซึ่งเคยสร้างขึ้นมาก่อนหน้านี้ โครงเรื่องถูกผูกเข้าด้วยกันอย่างเร่งรีบหรือแย่กว่านั้นคือปล่อยให้ค้างคา และธีมหลักอย่างตัวตน ความรัก และการกบฏก็หายไปในหมอกแห่งเรื่องราวที่ยังไม่สมบูรณ์แบบ ในท้ายที่สุด Darling in the Franxx ไม่ได้รับการจดจำจากผลกระทบ แต่จากศักยภาพที่ไร้ประโยชน์และจุดจบที่ขัดแย้งกัน

 

โตเกียว เรเวนเจอร์

ซีรีส์อนิเมะจาก Liden Films ดัดแปลงจากมังงะของ Ken Wakui

Tokyo Revengers ได้รับความนิยมอย่างล้นหลามจากเนื้อเรื่องที่แปลกใหม่เกี่ยวกับอาชญากรที่เดินทางข้ามเวลาซึ่งพยายามช่วยแฟนเก่าของเขาและปฏิรูปแก๊งจากภายใน เรื่องราวเริ่มต้นด้วยความตื่นเต้นเร้าใจและมุมมองที่สดใหม่เกี่ยวกับประเภทอาชญากร อย่างไรก็ตาม เมื่อซีรีส์ดำเนินไป เรื่องราวจะซ้ำซากและน่าหงุดหงิดมากขึ้น การข้ามเวลาจะสูญเสียผลกระทบเมื่อการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นดูไม่สำคัญหรือแย่เท่าเดิม

 

นอกจากนี้ ตัวร้ายของซีรีส์ที่ตั้งใจให้ข่มขู่หรือเห็นอกเห็นใจมักจะถูกมองเป็นตัวละครล้อเลียน ซีรีส์เรื่องนี้ติดอยู่ในวังวนของการทรยศที่คาดเดาได้ คำพูดที่ทำให้หลั่งน้ำตา และการใช้พลังที่ไม่สม่ำเสมอ สิ่งที่อาจเป็นมหากาพย์การเดินทางข้ามเวลาที่มีเนื้อหาเข้มข้นและมีเหตุผล กลับกลายเป็นการฝึกฝนความสะดวกของเนื้อเรื่องและดราม่าที่ฝืนกฎแม้จะมีฐานแฟนคลับจำนวนมาก แต่ Tokyo Revengers กลับไม่ใช่เรื่องราวที่น่าติดตามอีกต่อไป แต่เป็นรถไฟเหาะตีลังกาที่เต็มไปด้วยอารมณ์และเรื่องราวที่ไม่ราบรื่นแฟนๆ ควรดูซีรีส์อย่าง Wind Breaker แทนดี กว่า

 

ห้องเรียนของเหล่าชนชั้นสูง

ซีรีส์อนิเมะโดย Lerche ดัดแปลงจากไลท์โนเวลของ Shōgo Kinugasa

ซีรีส์เรื่องนี้เน้นที่ตัวละครหลักที่มีลักษณะ "ปัญญาชนหัวรุนแรง" โดยนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับธรรมชาติของมนุษย์ การจัดการ และการปกครองโดยคุณธรรมอย่างแยบยล Classroom of the Elite ต้องการให้เป็นภาพยนตร์ระทึกขวัญทางจิตวิทยาที่ดำเนินเรื่องในระบบโรงเรียนมัธยมศึกษาที่เสื่อมโทรม แต่กลับนำเสนอการวิจารณ์สังคมแบบผิวเผินที่เสริมด้วยตัวละครที่ไม่สมจริงและสถานการณ์ที่ดราม่าเกินไป ตัวเอกอย่าง Ayanokoji ถูกพรรณนาว่าเป็นอัจฉริยะที่แยกตัวจากโลกภายนอกและขาดอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์อย่างน่าขบขัน ซึ่งเป็นเพียงการแสดงอุปนิสัยมากกว่าตัวละคร

 

แทนที่จะสำรวจธีมต่างๆ อย่างลึกซึ้ง ซีรีส์เรื่องนี้กลับเน้นไปที่บริการแฟนๆ แผนการที่ซับซ้อน และการเปิดเผยที่ไม่น่าประทับใจพลวัตของตัวละครดูว่างเปล่า และแทนที่จะพัฒนา พวกมันกลับกลายเป็นต้นแบบที่คาดเดาได้ ผลลัพธ์ที่ได้คือซีรีส์ที่พยายามอย่างหนักที่จะให้มีความลึกซึ้ง แต่กลับฟังดูเหมือนนักเรียนปรัชญาที่อ่านแบบผ่านๆ Classroom of the Elite อาจดูฉลาดบนกระดาษ แต่ในทางปฏิบัติแล้วกลับมีเนื้อหาสาระน้อยมาก

 

การผงาดขึ้นของฮีโร่โล่

ซีรีส์อนิเมะโดย Kinema Citrus ดัดแปลงมาจากไลท์โนเวลของ Aneko Yusagi

ได้รับการยกย่องตั้งแต่ต้นว่านำเสนอเรื่องราวแนว isekai ที่มืดหม่นกว่า The Rising of the Shield Hero โดดเด่นด้วยตัวเอกที่ถูกกล่าวหาอย่างผิดๆและถูกบังคับให้ลุกขึ้นมาต่อต้านการปฏิเสธของสังคม อย่างไรก็ตาม เมื่อซีรีส์ดำเนินไป การวางกรอบที่ขัดแย้งกันของความเป็นเหยื่อ การแก้แค้น และศีลธรรมก็กลายเป็นปัญหาเพิ่มมากขึ้น การเดินทางของนาโอฟูมิจากคนนอกคอกสู่ฮีโร่เต็มไปด้วยความถือตน และซีรีส์ดูเหมือนจะยกโทษหรือสร้างภาพพฤติกรรมที่น่าสงสัยของเขาให้ดูโรแมนติกในฐานะความกล้าหาญที่สมเหตุสมผล

 

นอกจากนี้ ยังพึ่งพาแนวทางประเภทที่อ้างว่าจะล้มล้าง เช่น เพื่อนร่วมทางทาส ระบบการเลเวลที่ยากเกินควร และการวางแผนทางการเมืองที่แก้ปัญหาด้วยกำลังแม้ว่าจะเริ่มต้นเป็นแนวทางใหม่ แต่ Shield Hero กลับกลายเป็นแฟนตาซีพลังพิเศษที่ไม่ได้ให้ความสำคัญกับธีมของตัวเองอย่างวิจารณ์แม้จะมีความทะเยอทะยาน แต่สุดท้ายแล้วซีรีส์ก็ใช้แนวทางเดิมๆ ที่อ้างว่าวิจารณ์ แต่ในขณะเดียวกันก็ปกปิดไว้ด้วยภาพลักษณ์ของความเป็นฮีโร่ที่เข้าใจยาก

 

อาริฟูเรต้า: จากสิ่งธรรมดาสู่ผู้แข็งแกร่งที่สุดในโลก

ซีรีส์อนิเมะจาก Asread และ White Fox; อิงจากไลท์โนเวลของ Ryo Shirakome

ซีรีส์ เรื่องนี้มีเนื้อหาที่ชวนติดตาม และยังมี Arifureta ซึ่งเป็นซีรีส์ที่พยายามผลักดันแนว isekai ให้เข้มข้นขึ้น แต่กลับดูเป็นซีรีส์ที่เด็กเกินไปและไม่สมเหตุสมผล การเปลี่ยนแปลงของตัวเอกจากนักเรียนที่อ่อนโยนไปเป็นแอนตี้ฮีโร่ที่สวมเสื้อคลุมยาวและถือปืนนั้นช่างน่าขันและไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง แทนที่จะสำรวจความเจ็บปวดหรือการเติบโตของตัวละคร ซีรีส์เรื่องนี้กลับเลือกที่จะเน้นที่การแสดงมากกว่าเหตุผล โดยละเลยจังหวะอารมณ์สำคัญๆ และใช้พลังพิเศษที่ตื้นเขิน บริการแฟนๆ ที่แปลกประหลาด และการนองเลือดแทน

 

เมื่อพิจารณาจากภาพแล้ว คุณภาพของแอนิเมชั่นในซีซันแรกนั้นถูกวิจารณ์อย่างหนัก โดยมีมอนสเตอร์ CGI ที่ดูไม่เข้ากันและการออกแบบตัวละครที่ไม่สม่ำเสมอ แม้ว่าซีซันหลังๆ จะได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้นเล็กน้อย แต่เรื่องราวยังคงถูกบั่นทอนด้วยจังหวะที่ไม่ค่อยดีและความสัมพันธ์ที่บางจนเกินไป Arifureta ต้องการให้เรื่องราวเข้มข้นและเป็นผู้ใหญ่ แต่กลับกลายเป็นภาพล้อเลียนของ "isekai ที่แหวกแนว"สำหรับรายการที่มีการตลาดอยู่เบื้องหลังมากมาย เนื้อหาที่อยู่ใต้พื้นผิวกลับไม่สมบูรณ์แบบอย่างน่าเสียดาย

 

โซโลเลเวลติ้ง

ซีรีส์อนิเมะจาก A-1 Pictures ดัดแปลงมาจากเว็บโนเวลของ Chugong

Solo Leveling เป็นอนิเมะแนวแอคชั่นแฟนตาซีที่ดัดแปลงมาจากเว็บตูนชื่อดัง ซึ่ง ได้รับการยกย่องว่าจะเป็น อนิเมะแนวนี้ที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก และในด้านภาพก็ถือว่าทำได้ดีทีเดียว แอนิเมชั่นนั้นลื่นไหล การต่อสู้ได้รับการออกแบบท่าเต้นมาอย่างดี และการออกแบบตัวละครก็ดูเฉียบคม แต่ภายใต้ภายนอกที่ดูแวววาวนั้นกลับมีเรื่องราวตื้นเขินเกี่ยวกับตัวเอกที่กลายเป็นผู้มีพลังมากจนทำให้เดิมพันลดน้อยลงจนไม่มีความสำคัญ การชมซองจินอูไต่อันดับขึ้นไปนั้นน่าตื่นเต้นในตอนแรก แต่หลังจากนั้นไม่นานก็กลายเป็นเรื่องที่ซ้ำซากและไม่มีความตึงเครียดที่แท้จริง

 

Solo Leveling เป็นเกมภาพสวย ๆ แต่เป็นเพียงเรื่องราวขยะ ๆ ที่สนุกสนานในขณะนั้น แต่ท้ายที่สุดก็ลืมได้และขาดเนื้อเรื่องที่ลึกซึ้ง

 

การพัฒนาตัวละครนอกเหนือจากจินวูแทบไม่มีเลย ตัวละครรองทำหน้าที่เพียงเป็นเครื่องมือในการอธิบายหรือทำให้ผู้ชมตะลึงเท่านั้น เรื่องราวพยายามจะใส่ความลึกลับและสร้างโลก แต่จุดพลิกผันส่วนใหญ่มักจะไม่เกี่ยวข้อง เพราะจินวูสามารถเอาชนะภัยคุกคามใดๆ ได้ Solo Leveling เป็นงานเลี้ยงภาพ แต่เป็นเรื่องราวขยะที่สนุกในช่วงเวลานั้น แต่ท้ายที่สุดก็ลืมได้และขาดพล็อตที่ลึกซึ้ง แม้ว่าซีรีส์นี้จะไม่แย่ แต่ก็ไม่สมควรได้รับการโฆษณาอย่างมากเช่นนี้

 

กองกำลังดับเพลิง

ซีรีส์อนิเมะโดย David Production

ดัดแปลงจากมังงะของ Atsushi Ōkubo

จากผู้สร้าง Soul Eater เกม Fire Force สัญญาว่าจะมีฉากที่เป็นเอกลักษณ์ ระบบพลังอันน่าติดตาม และแนวคิดเชิงปรัชญาเกี่ยวกับชีวิตและความตายและแม้ว่าเนื้อเรื่องของทีมนักดับเพลิงที่ต่อสู้กับเหยื่อที่ถูกปีศาจเผาไหม้จะดูเท่อย่างปฏิเสธไม่ได้ แต่การดำเนินเรื่องกลับเต็มไปด้วยความสะบัดคอและการบริการแฟนๆ ที่ไม่จำเป็นแฟนๆ หลายคนกำลังครุ่นคิดถึงชีวิตหลังความตาย และในวินาทีต่อมา พวกเขากลับเห็นตัวละครลวนลามใครบางคนระหว่างการต่อสู้ในลักษณะที่น่ารังเกียจ

 

แม้ว่าจะมีแอนิเมชั่นและการออกแบบเสียงที่แข็งแกร่ง แต่ Fire Force ก็ดิ้นรนที่จะรักษาความสอดคล้องของเรื่องราวโครงเรื่องคดเคี้ยว แรงจูงใจของตัวละครเปลี่ยนไปตามอารมณ์ และจังหวะอารมณ์มักดูไม่สมเหตุสมผล สิ่งที่แย่ที่สุดก็คือ ซีรีส์นี้ละเลยตัวละครที่มีแนวโน้มดีที่สุดบางตัวเพื่อมุกตลกและตัวประกอบที่ไร้สาระ ซีรีส์นี้มีสไตล์มากมาย แต่ไม่สามารถรักษาสมดุลระหว่างความจริงจังและความเบาสมองได้ ทำให้ดูว่างเปล่า เป็นไฟที่ลุกโชนแต่ขาดความอบอุ่นในที่สุด

 

ความยิ่งใหญ่ในเงา

ซีรีส์อนิเมะจาก Nexus ดัดแปลงมาจากไลท์โนเวลของไดสุเกะ ไอซาวะ

The Eminence in Shadow เป็นเรื่องตลกเสียดสีเกี่ยวกับพลังอำนาจที่ค่อยๆ กลายเป็นสิ่งที่ล้อเลียน The Eminence in Shadow เป็นเรื่องตลกที่เกินขอบเขตที่ใครๆ ก็อยากดู ตัวเอกอย่าง Cid หมกมุ่นอยู่กับการเล่นบทบาทเป็นผู้วางแผนลับ โดยไม่รู้เลยว่าความหลงผิดของเขาเป็นเรื่องจริง แม้ว่าตอนแรกๆ จะเล่นกับความไร้สาระของความเย่อหยิ่งนี้ แต่ซีรีส์ก็ตกหลุมพรางของมุกตลกซ้ำๆ การสร้างโลกที่ตื้นเขิน และผู้ติดตามหญิงที่ภักดีอย่างอธิบายไม่ถูก ซึ่งทำหน้าที่ดึงดูดสายตามากกว่าตัวละครที่มีแฟนเซอร์วิสไร้สาระและน่ากังวล

แทนที่จะพัฒนาโครงเรื่องให้มีการเติบโตหรือผลที่ตามมา The Eminence in Shadow กลับสนุกสนานกับการแยกตัวออกจากกันอย่างหยิ่งยโสของมันเอง การปฏิเสธที่จะเอาอะไรจริงจังสักอย่างในที่สุดก็กลายเป็นไม้ค้ำยัน ปกป้องมันจากการวิพากษ์วิจารณ์และความหมายด้วย สิ่งที่อาจเป็นการตีกรอบอย่างชาญฉลาดกลับกลายเป็นเรื่องไร้สาระที่เอาแต่ใจตัวเอง ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากมีมมากกว่าการเล่าเรื่องในการพยายามที่จะเป็นทั้งการล้อเลียนและจินตนาการแห่งพลัง The Emanence in Shadow จบลงด้วยการกลายเป็นเรื่องราวที่สับสนและน่าลืมเลือน