ชีวิตอันเสเพลของ "สุมาเอี๋ยน" หลังรวมแผ่นดินได้

สุมาเอี๋ยน (จักรพรรดิจิ้นอู่ตี้) เป็นจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์จิ้นตะวันตก ซึ่งสามารถรวมแผ่นดินจีนให้เป็นปึกแผ่นได้ในปี ค.ศ. 280 หลังจากพิชิตง่อก๊กสำเร็จ อย่างไรก็ตาม หลังจากรวมแผ่นดินได้ พระองค์กลับใช้ชีวิตอย่างเสเพลและหมกมุ่นในความสุขส่วนตัว ซึ่งกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความเสื่อมถอยของราชวงศ์จิ้น

..

การใช้ชีวิตอย่างหรูหราและเสเพล

หลังจากรวมแผ่นดินได้ สุมาเอี๋ยนเริ่มหลงระเริงในความสำเร็จและละเลยราชการ ทรงใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟือย โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิง มีบันทึกว่า

คัดเลือกนางสนมกว่า 10,000 คน มาอยู่ในวัง

ให้ขุนนางคัดเลือกหญิงสาวทั่วแผ่นดินมาเข้าวังอย่างต่อเนื่อง

มี "เกี้ยวทองคำ" ซึ่งเป็นเกี้ยวที่ใช้สำหรับพานางสนมไปหาพระองค์ หากสุมาเอี๋ยนต้องการนางสนมคนไหน ก็จะส่งเกี้ยวทองคำไปนำตัวมา

ถึงขั้นสร้าง “เส้นทางแห่งความสุข” เชื่อมตำหนักของพระองค์กับที่พักของสนม เพื่อให้เดินทางไปหาพวกนางได้สะดวก

..

ความโง่เขลาและคำพูดที่เป็นตำนาน

แม้ว่าพระองค์จะเป็นนักปกครองที่เฉียบขาดในช่วงแรก แต่หลังจากรวมแผ่นดินได้ พระองค์กลับไม่สนใจบ้านเมือง และมีคำพูดที่กลายเป็นตำนานแห่งความโง่เขลาว่า

"หลังจากรวมแผ่นดินแล้ว จะไปกลัวอะไรอีก?"

พระองค์เชื่อว่าหลังจากรวมแผ่นดินแล้ว จะไม่มีศัตรูอีกต่อไป และไม่ต้องกังวลเรื่องความมั่นคงของอาณาจักร

ความประมาทนี้นำไปสู่ความอ่อนแอของราชวงศ์จิ้น และปัญหาการเมืองภายใน

..

ปล่อยให้ขุนนางฉ้อฉล และขาดการบริหารราชการ

พระองค์มอบหมายอำนาจให้ขุนนางและเชื้อพระวงศ์ ซึ่งหลายคนไร้ความสามารถและมักทำให้เกิดการทุจริต

ทรงสนใจแต่เรื่องส่วนตัว ไม่สนใจข้อร้องเรียนของราษฎร

ขุนนางบางคนเริ่มกดขี่ประชาชน ทำให้ความไม่พอใจเริ่มก่อตัวขึ้น

..

เลือกทายาทที่ไร้ความสามารถ

หนึ่งในความผิดพลาดครั้งใหญ่ของสุมาเอี๋ยน คือการเลือกจิ้นฮุ่ยตี้ซึ่งเป็นโอรสที่มีสติปัญญาอ่อนและไม่สามารถบริหารบ้านเมืองได้

มีตำนานเล่าว่า เมื่อเกิดภัยแล้งและประชาชนอดอยาก จิ้นฮุ่ยตี้ถามว่า "ทำไมพวกเขาไม่กินข้าวต้ม?" ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความไม่เข้าใจชีวิตของราษฎร

การเลือกทายาทที่อ่อนแอทำให้ราชวงศ์จิ้นเข้าสู่ความวุ่นวาย และจบลงด้วย "ศึกแปดกษัตริย์"
ซึ่งเป็นสงครามกลางเมืองระหว่างเชื้อพระวงศ์

..

การสวรรคต

จิ้นอู่ตี้สวรรคตด้วย โรคภัยไข้เจ็บ เมื่อพระชนมายุ 54 พรรษา หลังจากครองราชย์มานาน 25 ปี อย่างไรก็ตาม มีบันทึกระบุว่าในช่วงปลายรัชกาล พระองค์ใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้อ สุขสำราญมากเกินไป มีนางสนมจำนวนมาก และดื่มสุราอย่างหนัก ซึ่งอาจส่งผลให้สุขภาพของพระองค์ทรุดโทรมลงจนถึงแก่ความตาย

..

ชีวิตหลังรวมแผ่นดินของสุมาเอี๋ยนเต็มไปด้วยความฟุ่มเฟือย การหมกมุ่นในกามารมณ์ และการบริหารที่ไร้ประสิทธิภาพ จนทำให้ราชวงศ์จิ้นเสื่อมโทรมอย่างรวดเร็ว แม้พระองค์จะเคยเป็นจักรพรรดิผู้สามารถรวมแผ่นดินจีนได้สำเร็จ แต่ก็ล้มเหลวในการสร้างรากฐานให้มั่นคง นำไปสู่ความแตกแยกของราชวงศ์จิ้นในเวลาต่อมา