เรื่องเล่าผี 90ช๊อค เรื่อง“ทางสามแพร่ง”

ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ค่อยเชื่อเรื่องภูตผี
วิญญาณ และชอบลองดีกับสิ่งที่ไม่มีตัวตน เรียกว่าอยากรู้อยากลองงั้นเถอะและครั้งหนึ่งผมก็ได้ลองกับสถานที่แห่งหนึ่งซึ่งทำให้ผมต้องจดจำไปตลอดชีวิตเลยที
เดียวสถานที่นี้เป็นทางสามแพร่ง อยู่ตรงหน้าร้านที่ผมเล่นคนตรีอยู่ประจำ เป็นร้านริมทางถนนสายสุราษฎร์-นครศรีฯ วันนั้นหลังจากผมกับเพื่อนเล่นดนตรีเสร็จอยู่ในระหว่างพัก ผม กับเพื่อนก็ออกมานังอยู่หน้าร้าน วันนันมีแขกเข้าร้านแยะมากแต่มีอยู่ 3 คนมีอาการเมามากสักหน่อย พอพวกเขาขับรถออกมาถึงทางแยกซึ่งมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นบ่อยๆ ก็วิ่งไปประสานงานกับรถสองแถวอย่างจัง ทำให้ตายคาที 1 คน บาดเจ็บสาหัส 2 คน ผมกับเพื่อนวิ่งไปดู มีพลเมืองดีนำคนเจ็บส่งโรงพยาบาล ผม กับเพื่อนดูได้สักพักก็ต้องกลับมาเล่นดนตรีต่อ
เวลาผ่านไป ประมาณตี 2 ผมกับเพื่อนเล่นดนตรีเสร็จแขกในร้านพากันทยอยกลับจนหมด ด้วยความอยากลองของ
ผมจึงพูดกับเพื่อนขึ้นว่า
"เฮ้ย ชาญ เขาว่าทางสามแพร่งเป็นทางผีผ่านจริงรึเปล่าวะ
เดี๋ยวข้าจะลองขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปดู""จากนั้นพูดเสร็จผมก็ขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปดู แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เห็นแต่รอยเลือดกองอยู่ตรงที่เกิดอุบัติเหตุหลังจากนั้นผมกับเพื่อนจึงกลับมานอนที่บ้านเช่าซึ่งทาง ร้านอาหารจัดไว้ให้ แต่พอถึงห้องพักผมกลับนอนไม่หลับ เพราะ ท้องมันร้องด้วยความหิว ผมจึงขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปหาอะไรกิน ที่หน้าตลาดก่อนออกมาผมชวนเพื่อนด้วย แต่เพื่อนปฏิเสธ ก็เลยต้อง
ขี่ออกมาคนเดียว
ตอนนั้นประมาณตี 3 บรรดานักเที่ยวราตรีหรือแหล่งบัน
เทิงแถวนั้นพากันปิดเงียบ
ผมขี่รถผ่านมาตรงหน้าร้านซึ่งก็คือทางแยกที่เพิ่งจะเกิด
อุบัติเหตุสดๆร้อนๆเมื่อตอนก่อนเที่ยงคืนนั่นเองในสมองของผมยังเห็นภาพของชายคนที่เสียชีวิตนอนจม
กองเลือดอยู่อย่างติดหูติดตา
ผมขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านทางแยกนั้นมา ในใจชักจะคิดถึง
คำพูดที่ว่า "ทางสามแพร่งเป็นทางผีผ่าน" แต่เพราะความอยากลองของ ผมก็เลยบ่นขึ้นกับตัวเองว่า
"ไหนวะทางผีผ่าน ไม่เห็นมีผีที่ไหนผ่านมาให้เห็นสักตัว"
ผมขี่รถมากินข้าวต้มในตลาดจนอิ่มหนำสำราญ เวลาปาเข้าไปเกือบตี 4 รู้สึกว่าชักง่วงก็เลยรีบจ่ายตั้งค์แล้วขี่รถย้อนกลับมาตรงทางแยกสายเดิม
แต่แล้วผมก็ต้องสะดุ้งโหยงเพราะมีเสียงเรียกดังมาจากข้างทางว่า "เฮ้ย ป้อม ไปไหนมาวะ"ด้วยความตกใจผมจึงหันไปดู ก็เห็นว่ามีคนนั่งอยู่ตรงริมถนนข้างทางสามแพร่งนั้นกันสลอน ประมาณ 20 กว่าคน ดึกดื่นขนาดนี้ใครจะมานั่งกันเป็นกลุ่มอยู่ตรงนั้น ผมไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น รีบขี่รถกลับทันที่
รุ่งเช้าผมเล่าเรื่องนี้ให้เพื่อนฟัง บางคนก็ว่าผมคงเจอวิญ
ญาณเข้าให้แล้ว แต่บางคนก็ว่าคงเป็นกลุ่มวัยรุ่นที่มานั่งดมกาว กัน สำหรับผมเองยังหาข้อสรุปไม่ได้ว่าที่เห็นนั้นเป็นผีหรือคน กันแน่ แต่ที่แน่ๆคือผมเป็นคนชอบลองดี