อาการหวาดกลัวหวาดระแวง

 1.การได้ยินเสียง

 2.สถานะการณ์ที่ต้องพบเจอโดยไม่ได้อยากพบเจอ

   เช่นบุคคลอันตราย  

3. การพูดเกี่ยวกับสิ่งที่น่ากลัว

4. การสร้างความน่ากลัวเพื่อใช้เป็นกลอุบายให้ผู้กลัวรู้สึก

5. คำพูดแค่ธรรมดาที่คนในครอบครัวพูดกับ คนที่ไว้ใจไม่ได้  คนที่นกสองหัว

6. การอยู่ในที่มืด

7. การที่มีคนนอกเข้ามาในบ้าน

8. การรู้ว่ามีคนเข้ามาในบ้าน เข้ามาในห้องโดยไม่ได้รับอนุญาติ

9. การอยู่แบบเหมือนเป็นอากาศในครอบครัว

10. จากการที่มีคนนอกเข้ามายุ่งวุ่นวายกับคนในครอบครัว  และพฤติกรรมของคนในครอบครัวแปลกไป    คำพูด  วาจาที่ใช้ แปลกจากเดิม

11.  มีการได้เงินจากคนในครอบครัวไปโดยสร้างเรื่องร้ายก่อนเสมอ

12. มีอาการเหมือนโดนยาหรือสารบางชนิด ให้มีอาการอารวาสโวยวาย

13. ขณะที่คนเขียนเศร้าหรือร้องไห้  มีความกังวล ทุกข์ใจ  หรือมีความคิดฆ่าตายตายเกิดขึ้น  จะมีคนรอบตัวบางคนมีเสียงหัวเราะเสมอ   และในทุกๆครั้งที่เราอยู่คนเดียวจะมีเสียงประหลาดดังขึ้นมาให้น่ากลัว    ไม่ว่าจะเป็นเสียงปืนอัดลม    เสียงเครื่องเสียง   เสียงเครื่องยนต์    และเสียงรถบนถนนจะมีเสียงที่ดังกว่าปกติเสมอ   เสียงเครื่องตัดไม้   เครื่องตัดหญ้าที่ดัดแปลงเสียง     กลายเป็นเสียงที่น่ากลัวในทุกๆวันที่จะต้องเจอ   อาการที่มือสั่น ใจสั่น  รู้สึกมีอาการที่หนักขึ้นกว่าเดิม      การปิดหูจะช่วยได้แค่ในบางครั้งเท่านั้น     

14.  รถที่วิ่งเข้ามาที่หน้าบ้าน  เสียงแตรรถ   เสียงคนเรียกกัน เป็นเสียงที่น่ากลัว เหมือนหัวใจจะหยุดเต้น เหมือนใจหาย   

อาการต่างๆที่เกิดขึ้นเป็นผลมาจากการ ไว้ใจเชื่อใจ  

การเลี้ยงดูแลใครบางคนเป็นอย่างดีและใครอีกหลายๆคนก็ดูแลเขาเป็นอย่างดีเช่นกัน   แต่กับถูกหักหลังและถูกเหยียดหยามมองข้ามความรู้สึก   เนื่องจากไร้ซึ่งผลประโยชน์ที่เคยได้รับ    จึงนำสิ่งร้ายๆ  เรื่องร้าย  ภัยร้าย   และความเชื่อร้ายๆ  การกระทำที่ส่งผลต่อจิตใจ   การกระทำของพวกเขาที่ทำจะมีเราเป็นตัวร้ายในทุกๆเรื่อง

เช่น  เขาเอาลูกมาฝากไว้ให้เลี้ยงก็ช่วยรับเลี้ยง  แต่เหมือนกับได้ยินว่านิสัยเหมือนเราเลยอะไรแบบนี้

น่าจะเป็นนิสัยไม่ดีรึอะไร  คือไม่ได้เคยเสี่ยมสอนหรือพฤติกรรมไม่ดีสอนเด็ก  แต่คำพูดการกระทำบ้างอย่างที่ทำให้เด็กกร้าวร้าว   ก็น่าจะเป็นผลมาจากพ่อแม่      ไม่ใช่ลูกนิสัยไม่ดีโทษคนอื่น   เป็นพ่อแม่เคยคึกษาหรือหาวิธีเลี้ยงลูกหรือป่าวเพราะนี่ก็ไม่เคยมีนิสัยกร้าวร้าวพ่อแม่มาก่อนจนกระทั่งต้องมาอยู่ในสถานะการณ์ย่ำแย่ในหลายๆเรื่องที่ก่อกันขึ้น      จนทำให้ลูกคนนี้ไม่ไว้ใจพ่อแม่ กร้าวร้าวพ่อแม่เพื่อไม่ให้ไปยุ่ง  ไม่ให้ไปช่วยเหลือใดๆพวกคนเหล่านั้นอีก   เพราะคนที่ต้องตกอยู่ในภาวะที่แย่ที่สุดคือตัวคนเขียน  ที่รู้สึกเหมือนพ่อแม่รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง      ความหวังความฝันที่ตั้งใจจะทำให้พ่อแม่พังหมดเลย   ทุกอย่างพังหมดจริงๆนะ   เราเสียทั้งเวลา   ที่หมดไปกับอะไรไม่รู้ที่มาคิดได้ที่หลังว่า  เหมือนเลี้ยงงูเห่า  เหมือนที่คนๆหนึ่งเคยพูดกับเราไว้ซึ่งก็เป็นคนอื่น  เราไม่เคยเข้าใจอะไรในต้องที่ยังดีๆกัน   มีคนถามว่าเลี้ยงงูเห่าทำไม  อ่อคนๆนั้นคงต้องการสื่ออะไรบางอย่างให้รู้   แต่ด้วยความที่ไม่ได้คิดว่าจะเป็นแบบนี้     เราใช่คำว่าช่างแม่งบ่อยมากในช่วงนั้น    แล้วสุดท้ายถ้าใช่มากเกินไปมันก็มีจุดที่ช่างก็อยู่แล้ว      พอเราสติแตกตอนนั้นกลับมานึกเขียนถึงในตอนนี้เราก็ดูเหมือนคนบ้า   เหมือนแบบคนคลั่งยาทำนองนั้นเลย       คนที่ไม่เคยมีเรื่องใดๆกับใคร     ไม่คิดร้ายต่อใครใดๆเลย   ถ้าเคยรู้จักก่อนหน้านี้แทบจะไม่พูดคุยกับใครด้วย     ไม่เคยสร้างปัญหา    หรือนำปัญหาใดๆมาให้พ่อแม่หนักใจ     มั่นใจในตัวเองที่หนึ่งเลยที่ไม่เคยทำสิ่งไม่ดีให้กับพ่อแม่       แต่กลับต้องมาเจออะไรแบบนี้และเรื่องที่ไม่ได้เล่าอีกมากมายซึ่งเป็นปัญหาส่วนตัวแต่กับต้องเก็บไว้คนเดียว      

จากอาการบ้าคลั่งโมโห  ในตอนนั้น   เหมือนถูกผีเข้า   และถูกพาไปรักษาที่วัด     และคลินิคจิตเวช

มันจึงเป็นเรื่องจำฝังใจ   ถึงขนาดเข้ารับการรักษาอาการทางจิตเลยหรอ   แค่เป็นคนพึ่งเคยโมโหหรือทนรับกับสถานการณ์ที่มนุษย์สร้างขึ้นไม่ไหว   เนื่องจากรับรู้ถึงเรื่องราวในครอบครัวมาตั้งแต่แรกเริ่มการจัดการก็ไม่ใช้เรื่องยากสำหรับพวกเขา    เนื่องจากไม่อยากเห็นเราเรียนจบ   ซึ่งจะค่อยถามเดิมๆอยู่เสมอว่าเรียนจบยัง  เรียนจบยัง    เราก็พึ่งรู้ในวันนี้ว่าที่เขาถามนะเพราะจะได้เตรียมการจัดเรื่องให้เราได้เขาพบจิตเวชตามที่พวกเขาได้เคยขู่เคยพูดไว้เมื่อนานมาแล้ว       ยังมีคำที่ยังติดอยู่อีกคืออย่าเรียนให้ได้เกรดที่สูงกว่าพวกเขาเพราะจะถูกอุ้มถูกลักพาตัว      แล้วก็แนะนำที่เรียนให้ด้วยเข้าบอกว่าที่นี้คนโรคจิตเขาเรียนเยอะ   แล้วเดี๋ยวพอโตไปก็ได้เรียน     หลายคำพูดต่างๆ ก็ดูเหมือนว่าน่าจะคิดวางแผนไว้ตั้งแต่ตอนแล้ว     เรื่องเสื่อมเสียต่างๆที่ได้ยินในตอนเด็ก    พอโตขึ้นคนจะพูดถึงเราแบบนั้น   แม้จะไม่รู้จักกันก็ตาม   เพราะมันเป็นเรื่องเล่าจากคนไม่ดีเล่าให้ฟัง    สิ่งที่ได้ฟังก็เป็นเรื่องที่ไม่ดี       ส่วนคนที่ดีเขาจะพูดถึงเราในทางที่ดีเรื่อง ที่ได้รับฟังก็จะเป็นเรื่องที่ดี

การที่เราทำตัวดีหรือทำตัวไม่ดีนั่นก็อยู่ที่ว่าคนคนนั้นคือใคร   ต้องขออภัยในบางครั้งก็อยากที่จะไม่พูดคุยกับใครหรือให้ใครเข้ามาใกล้  

เราก็กำลังปรับเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้นในแบบของเราอยู่นะ    แต่ดูเหมือนว่าน่าจะปรับเปลี่ยนอยู่คนเดียว

คนเราสามารถเป็นคนผิดในความคิดคนอื่นได้นะ

แต่จำไว้ว่าทุกการกระทำ   มีผลมาจากสิ่งๆหนึ่งเสมอ

0 1 2 3 4 5 6 7 8 9  ........

  สติ     สติ      สติ         สติ        สติ     สติ

ขันติ      ขันติ       ขันติ        ขันติ   ขันติ

   ไม่ว่าตอนจบจะเป็นยังไง      แต่ตอนต่อไปขอให้พบเจอแต่สิ่งดีๆ        

              จบการเขียนปุ๊ปประตูเปิดเองได้.....งงดีชีวิตอ่ะ ทั้งที่ก็กดล็อค

                 ใจสั่นต่ออีกรอบ......    ขนาดตั้งใจจดจอเขียนไปจนรู้สึกว่าสบายใจขึ้นมาบ้าง

(      เหมือนมีคนอ่านในสิ่งที่เราพิมพ์อยู่เลย  หน้าจอโทรศัพท์ก็ดูแปลกๆ   แป้นพิมพ์เปลี่ยนจากสีขาวเป็นสีดำ   และดูเหมือนว่าไอคอนใช้งานทั้งที่ยังไม่ได้ใช้)

        (อย่าอ่านนะถ้ารู้สึกไม่ดี)

ขอโทษถ้าเป็นการเขียนที่ไม่ดี