รีวิวหนังสือ วันนี้เธอขอบคุณตัวเองแล้วหรือยัง

เชื่อว่าการขอบคุณตัวเองเป็นสิ่งที่หลายคนมองข้ามไป แต่ละวันที่ผ่านเข้ามา เราทำหน้าที่ของเราให้บรรลุเป้าหมายแล้วมองว่าก็มันเป็นหน้าที่ที่ต้องทำอยู่แล้วนี่ ทำไมจะต้องสำนึกบุญคุณที่ทำงานเพื่อตัวเองเล็กๆน้อยๆแบบนี้ ฟังดูเหมือนไร้สาระ แต่การขอบคุณตัวเองมันช่วยปลอบประโลมในยามที่เราล้มเหลวได้ เพราะเราคงไม่ได้ประสบความสำเร็จในทุกวัน

ทำเรื่องเล่นให้เป็นเรื่องใหญ่ นามแฝงชวนสะกิดใจจะมาขยายความในเรื่องนี้ ซึ่งไม่ใช่แค่การปลอบประโลมตัวเองเพียงอย่างเดียว แต่เพื่อให้วันต่อไปเรามีความพร้อมมากขึ้นกว่าเดิม

ความรู้ความประทับใจของครีเอเตอร์

• การพัฒนาตัวเองคืองานที่ไม่มีวันจบ แต่เป็นงานที่เราต้องทำไปตลอดทั้งชีวิต

• แม้ว่าสุดท้ายสิ่งที่เราทำลงไปจะไม่สมบูรณ์แบบหรือดีพร้อม แต่อย่างน้อยก็บอกกับตัวเองว่าเราทุ่มเทอย่างเต็มที่แล้วจริงๆ

• เมื่อไหร่ที่เราทำอะไรสักอย่างด้วยความตั้งใจอย่างที่สุดแล้ว ก็นับเป็นความพยายามที่ภาคภูมิใจ ไม่ว่าคนอื่นจะมองเห็นหรือไม่ก็ตาม

• ชีวิตเป็นสิ่งที่แสนเปราะบาง และเรามักจะถูกย้ำเตือนถึงความจริงข้อนี้อยู่เสมอในเวลาที่ต้องไปงานศพของใครสักคน

• ความเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่รับมือได้ยาก เพราะมันเรียกร้อง Comfort Zone ที่คุ้นเคยเมื่อเราไปโลกใหม่ที่เราไม่รู้จัก แต่หลายครั้งสิ่งที่เราเคยชินมากที่สุดก็อาจไม่ใช่สิ่งที่เหมาะสมกับเราที่สุดก็ได้

• บางทีชีวิตคนเราก็ไม่ต่างอะไรกับดวงดาวหลงทาง และเราก็อาจจะต้องปล่อยให้ตัวเองหลงทางบ้างในบางช่วงเวลา เพื่อค้นพบหนทางที่แท้จริงของเรา

• ชีวิตที่สมบูรณ์แบบไม่มีอยู่จริง แต่ชีวิตที่มีความสุขนั้นมีอยู่ จงอย่าตามหาความสมบูรณ์แบบ แต่จงแสวงหาความสุขในแบบของเรา แล้วเราจะค้นพบความสงบสุขมากขึ้นตลอดการเดินทางในชีวิตนี้

• ถ้าเราคาดหวังความสมบูรณ์แบบ คาดหวังการเป็นอันดับหนึ่งกับทุกอย่างในชีวิต การมีความสุขคงเป็นเรื่องยากมากๆ แต่ถ้าเราเรียนรู้ที่จะผ่อนคลายความคาดหวังในชีวิตลงไปบ้างและใช้ชีวิตที่พอเหมาะพอดีกับตัวเอง ความสุขอาจไม่ใช่เรื่องไกลตัวอย่างที่คิด

• การเป็นเพื่อนกันไม่ได้แปลว่าเราต้องคิดอะไรเหมือนกันหมดทุกอย่างและต้องเดินอยู่บนเส้นทางเดียวกันเสมอไป เพราะสุดท้ายทุกคนต่างก็มีความฝันและความต้องการในชีวิตของตัวเอง

• การมีเป้าหมายเป็นเรื่องที่ดี ทุกคนควรมีเป้าหมายหรือความท้าทายบางอย่างเพื่อผลักดันให้ตัวเราได้พัฒนาขึ้น แต่บางทีเป้าหมายของเราก็ไม่จำเป็นต้องเหมือนเป้าหมายของคนอื่นเสมอไป

• ความตั้งใจเป็นสิ่งที่ดี แต่เราต้องลดความเกร็งลง เพื่อให้เราเริ่มต้นลงมือทำให้ได้ แล้วค่อยๆขัดเกลาไปทีละน้อย เพราะถ้าคาดหวังความ perfect ตั้งแต่ต้น เราก็จะไม่ได้ทำอะไรสักที

• ลูกที่ไม่ได้ใช้ชีวิตแบบที่พ่อแม่คาดหวัง ก็ไม่ได้แปลว่าเขาเป็นลูกที่ไม่ดี และคนที่เลือกเส้นทางอาชีพที่แตกต่างจากคนทั่วไปในสังคมก็ไม่ใช่คนที่ล้มเหลว แต่เป็นเรื่องของมุมมองที่แตกต่างกัน

• สุดท้ายแล้วเราจะกลายเป็นความทรงจำของใครบางคน ดังนั้น จงทำทุกวันให้ดีที่สุด เพื่อเป็นความทรงจำที่ดีในชีวิตของเขา

• ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่จะเติมเต็มความคาดหวังของทุกคน และหลายครั้งเมื่อเราพยายามที่จะทำให้ทุกคนมีความสุข คนที่ไม่มีความสุขที่สุดคือตัวเราเอง

• สิ่งเดียวที่เราทำได้จริงๆคือทำให้ดีที่สุดในเส้นทางที่เราเลือก ไม่ว่าคนอื่นจะคิดกับเรายังไง ขอเพียงเชื่อมั่นในเส้นทางนั้นและพัฒนาตัวเองให้เป็นเราในเวอร์ชันที่ดีที่สุด แค่นั้นก็พอแล้ว

• แทนที่จะรอคอยความรักจากใครสักคนเพื่อมาเติมเต็มความสุขให้กับเรา มันอาจจะดีกว่าถ้าเราเรียนรู้ที่จะเป็นผู้สร้างความสุขนั้นให้เกิดขึ้นได้ด้วยตัวเอง

• ในช่วงชีวิตที่แสนสั้น คนเรามักใช้เวลาและพลังงานมากมายไปกับการสะสมทรัพย์สิน เงินทอง ชื่อเสียง และสิ่งของภายนอกต่างๆ แต่บางครั้งเรากลับลืมสะสมช่วงเวลาดีๆกับคนที่เรารักเอาไว้ และสุดท้ายก็มักรู้สึกเสียดายมันในยามบั้นปลายของชีวิต

• อย่าปล่อยให้คนอื่นมาทำให้เรารู้สึกแย่หรือรู้สึกผิดกับวิธีใช้ชีวิตของเรา จงใช้มันในแบบที่เราต้องการ

• งานศพหรือวันไหว้บรรพบุรุษต่างๆจัดขึ้นเพื่อระลึกถึงผู้ที่จากไปแล้ว ในขณะเดียวกันก็เป็นสิ่งที่เตือนใจให้คนที่ยังอยู่ได้ตระหนักว่าเราทุกคนล้วนมีเวลาที่แสนจำกัดบนโลกใบนี้ เมื่อถึงวันหนึ่งเราเองก็จะมาถึงจุดนี้เช่นเดียวกัน

• สิ่งดีๆทุกอย่างในโลกนี้ล้วนต้องใช้เวลาในการบ่มเพาะด้วยกันทั้งนั้น ไม่เคยมีใครเป็นคนเก่งมาตั้งแต่ต้น โดยไม่เคยผ่านความล้มเหลวมาก่อน แม้ว่าตอนนี้เรายังไม่เก่ง แต่ก็ใช่ว่าจะพัฒนาตัวเองไม่ได้

• เวลาที่ต้องการตัดสินใจในสิ่งสำคัญ ไม่ว่าจะฟังคำแนะนำหรือเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของคนอื่นมากแค่ไหน แต่ต้องไม่ลืมที่จะฟังเสียงหัวใจของตัวเองด้วย เพราะสุดท้ายแล้วชีวิตก็เป็นของเราและคงไม่มีใครรู้ว่าคำตอบไหน คือคำตอบที่ใช่ที่สุด

• สิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตนั้นไม่ใช่การตามหาใครสักคนที่มองเห็นคุณค่าของเรา แต่มันคือการตระหนักถึงคุณค่าของตัวเอง คนเดียวที่จะอยู่กับเราไปตลอดชีวิตก็คือตัวเราเอง นั่นคือเหตุผลสำคัญที่เราควรจะรักตัวเองมากๆและไม่ลืมว่าเรามีคุณค่าเพียงใด

ชีวิตของเรานั้นแสนสั้น ถ้ามัวแต่รอคอยวันที่สมบูรณ์แบบ เพื่อที่จะบอกว่าวันนั้นเป็นวันที่ดี เราก็อาจมีวันดีๆอยู่แค่ไม่กี่วันในชีวิตนี้ หรือบางทีวันนั้นก็อาจจะไม่เคยมาถึงเลยก็ได้