เอียวสิ้ว "อวดฉลาดจนต้องตาย" เรื่องราวของคนฉลาดที่โง่เขลา? กว่าจะตายมีโอกาสมากมายให้เอาชีวิตรอด

       สวัสดีครับทุกท่าน วันนี้ผมจะขอเล่าเรื่องราว ของชายผู้ฉลาดรู้ใจนายมากกว่าใคร แต่กลับใช้ความสามารถพร่ำเพื่อ จนเป็นเหตุให้ต้องตนเองต้องดับดิ้น โดยผมจะขอยกมาจาก ละครจอแก้วสามก๊กปี 1994 2010 รวมทั้ง หนังสือสามก๊ก กันด้วยนะครับ

       เอียวสิ้วนั้น เป็นกุนซื้อรับใช้ฝ่าย โจโฉ ซึ่งมีความฉลาดระดับหัวกระทิอีกคนหนึ่งใน วุยก๊ก เรื่องเริ่มต้นสาเหตุที่เอียวสิ้วทำตัวเองนั้น ไม่ได้เกิดขึ้นภายในวันเดียว แต่เป็นเพราะ เอียวสิ้ว ค่อยๆสะสม ความระแวง จนสุดท้ายต้องตายด้วยลมปากตัวเอง

       ประตูอุทยาน

       เมื่อครั้งโจโฉไปตรวจดูสวนอุทยานที่ตนเองสร้าง ระหว่างที่โจโฉดูประตูอยู่นั้น ก็ไม่ได้พูดอะไร นอกจากเขียนอักษรคำว่า คั่ว  ซึ่งช่างทำประตูก็งงว่า เขียนคำว่า "คั่ว" คือยังไง เมื่อ เอียวสิ้ว มาเห็น ก็บอกช่างให้แก้ประตูทันทีโดยให้เหตุผลว่า "ท่านโจโฉเขียนคำว่านี้ แปลว่า กว้าง ท่านหมายความว่า มันกว้างเกินไป ควรทำให้แคบกว่านี้" และนั่นเป็นไปตามใจท่านโจโฉจริงๆ (จากเหตุการณ์นี้นับว่าโจโฉคงประหลาดใจว่าทำไมมีคนอ่านใจตนได้ถึงขนาดนี้ และคิดว่าโจโฉ น่าจะรอให้คนไปถามตนเองแล้วแสดงโอกาสนี้ ตีความตัวอักษรเพื่อโชว์ความสามารถทางภาษาศีลป์มากกว่า แต่เอียวสิ้ว ดันรู้ซะงั้น)

       หนึ่งคำขนม

       เมื่อท่านโจโฉ ได้รับขนมจากบรรณาการ  โจโฉเขียนคำว่า "หนึ่งคำขนม" ไว้บนกล่องขนม เมื่อเอียวสิ้วได้อ่าน ก็เรียกให้ทุกคนเอาขนมในกล่องของโจโฉ ไปกินจนหมด เมื่อโจโฉกลับมา อยากจะกินขนม ก็พบว่า มันหมดเสียแล้ว

        โจโฉเลยถามบรรดาขุนนาง คนใช้ว่า ใครสั่งให้พวกเจ้ากิน เอียวสิ้ว รีบออกตัวว่า "ข้าเป็นคนสั่งให้ทุกคนกินเองขอรับ" เมื่อนั้นโจโฉก็ถามหาเหตุผล เอียวสิ้วว่า "ท่านโจโฉ แจ้งว่าหนึ่งคำขนม ไม้ใช่หรือครับ ซึ่งหมายความว่า ให้กินกันคนละหนึ่งคำครับท่าน" ซึ่ง ณ จุดนี้ โจโฉ ได้เพียงแต่หัวเราะแล้วกล่าวว่า "ท่านเอียวสิ้วฉลาดยิ่งนัก อ่านใจข้าได้จริงๆ"

       ผมว่าโจโฉ น่าจะเริ่มเตือน เอียวสิ้วแล้ว ด้วยการลงประโยคว่า อ่านใจข้าได้จริงๆ เพราะโจโฉเป็นคนระแวง ไม่ต้องการให้ใครมารู้ใจตน หรือทำเป็นรู้ใจตน(ผมว่า อันนี้โจโฉไม่ได้ตั้งใจจะให้แจกทุกคนกินคนละคำหรอกครับ หนึ่งคำขนม นี่จะหมายถึงตัวโจโฉเองค่อยๆกินก็ได้ หรือไม่ก็จะแบ่งให้เฉพาะคนสนิทตนเองเท่านั้น ) นึกว่าเป็นการตัดสินใจที่พละการของเอียวสิ้วมาก

       หักหน้าละครฉากใหญ่ ละเมอฆ่าคน

       เมื่อโจโฉ ไม่อยากให้ใครเข้าถึงตัว จึงได้พูดกล่าวเอาไว้ว่า ตนมันเป้นโรคประหลาด ชอบละเมอฆ่าคน กล่าวไว้ให้ทั่วรู้กันว่า เวลาที่โจโฉหลับ อย่าไปยุ่งเด็ดขาด แต่ด้วยวันหนึ่ง ระหว่างโจโฉกำลังหลับนั้น ผ้าห่มได้ตกลงมาที่พื้น เมื่อคนใช้เห็น จำไม่หยิบมาห่ม ก็กลัวมีโทษ เลยหวังดีหยิบผ้าห่มมาห่มให้โจโฉ เมื่อโจโฉรู้สึกตัวก็แกล้งทำเป็นหยิบดาบ แล้วฆ่าคนใช้นั้นเสียแล้วนอนต่อ

       หลังจากนั้นก็แกล้งตื่นขึ้นมา ตกใจใหญ่ว่าใครฆ่าคนใช้ของตน เรื่องราวนี้แทบจะได้รางวัลออสการ์แล้วแท้ๆ แต่เอียวสิ้วดันรู้ทัน พูดออกเปรยๆ เหมือนพูดกับลมว่า "ท่านไม่ได้ละเมอฆ่าคนหรอกมั้ง" (ถ้าผมเป็นโจโฉได้ยินขนาดนี้ ก็อยากประหารแล้วล่ะครับ แต่ก็ยังทำไม่ได้ เพราะยังหาความผิดจังๆไม่ได้เลย) 

"และในที่สุดก็ถึงเหตุการณ์ฟางเส้นสุดท้ายในชีวิตของเอียวสิ้ว"

       ซี่โครงไก่ คำสั่งค่ายค่ายทหาร ที่่ถอนชีวิตเอียวสิ้ว

       เมื่อโจโฉทำการศึกยื้อเยื้อกับเล่าปี่ เพื่อจะแย่งชิงแค้วนฮันต๋งนั้น โจโฉกำลังลังเลว่าจะยอมถอยทัพหรือไม่ จึงได้คีบซีโครงไก่ขึ้นมาดู พร้อมกับในเวลานั้น แฮหัวตุ้น เข้ามาสอบถามถึงรหัสทัพคืนนี้ โจโฉจึงเผลอพูดไปว่า "ซี่โครงไก่" (มีความหมายว่า จะทิ้งก็เสียดาย เพราะซี่โครงไก่ยังดูดมีรสชาติ แต่ก็ไม่มีเนื้อเหลือให้กินแล้ว เปรียบเสมือนว่า จะอยู่ต่อก็เสียหาย จะยกทัพกลับก็อัปยศ)

        ทำให้ในคืนนั้น รหัสคือ "ซี่โครงไก่" แต่เอียวสิ้ว เมื่อได้ยินก็อวดฉลาดเช่นเคย ได้ไปบอก แฮหัวตุ้นว่าสั่งทหารเตรียมเก็บของกลับบ้าน ได้เลยเพราะท่านโจโฉจะถอยทัพ แฮหัวตุ้น เลยได้ทำตามคำสั่งของเอียวสิ้นทันที

       ในระหว่างนั้น โจโฉ ดันเดินออกมาตรวจค่าย เลยเห็นทหารกำลังไล่เก็บข้าวของ ก็แปลกใจ ใครกันสั่งเช่นนี้ จึงเรียก แฮหัวตุ้น มาถาม เมื่อถามได้ความก็รู้ว่า เอียวสิ้ว เป็นคนสั่ง จุดนี้แหละครับ โจโฉได้โอกาสแล้ว รวมทั้งโกรธที่เอียวสิ้ว อวดฉลาดรู้มากกว่าใจตน สั่งการเกินหน้าเกินตา ทำเป็นรู้มาก จึงเรียกเอียวสิ้วมาแจ้งโทษ ว่าทำให้ทหารเสียขวัญ ผิดกฎอัยการศึก จึงสั่งประหารเอียวสิ้วในทันที

       "เมื่อเอียวสิ้วรู้ตัวว่าจะตาย เพิ่งมานึกว่า ที่ต้องตายก็เพราะปากเรานี่เอง"

       เอียวสิ้วเมื่อรู้แล้ว ก็ได้แจ้งกับโจโฉก่อนจะตายว่า "อันข้าพเจ้า ก็รู้แล้วว่าตนเองจะพบจุดจบเช่นนี้ แต่แค่แปลกใจว่า เหตุใด ข้าถึงมีชีวิตอยู่รอดได้นานขนาดนี้"

       จริงๆแล้ว เอียวสิ้ว มีข้อดีเรื่องความฉลาดมากมายถ้าเขารุ้จักหยุดปากตัวเองสักหน่อย คงมีชีวิตอยู่ได่อีกนาน แต่เอียวสิ้วกลับมีข้อเสียใหญ่โตที่ปิดไม่มี คือ อีโก้ และ ปาก ที่ต้องป่าวประกาศให้คนรู้ว่าตนเป็นคนฉลาด สุดท้ายแล้ว จึงได้อายุเพียง 44 ปี ก็ต้องตายตามไปกับ ปากและอีโก้ของตัวเองนั่นเอง

       เป็นอย่างไรกันบ้างครับ เรื่องราวของคนฉลาดที่โง่เขลา ผมว่ามันสอนใจเราได้ดีเลยทีเดียวล่ะครับ บางอย่างเรารู้ไว้ แต่แสร้งโง่ เพื่อรักษาชีวิตไว้จะดีกว่า เพราะบางคน เขาก็ไม่ชอบให้เราเกินหน้าเกินตาเขากันหรอกครับ

*เพิ่มเติมนิดหน่อย*

       ส่วนตัวผมว่าโจโฉใจกว้างมากนะครับ ปล่อยให้เอียวสิ้นอวดฉลาด รู้ใจตนมานาน ถ้าเป็นคนใจแคบไม่ต้องมีเหตุผลก็สั่งประหารได้ทันที แต่นี่ โจโฉ ยังรอให้วันที่เอียวสิ้วพลาดก่อนถึงจัดการ

สวัสดี