สุขใกล้ตัว

ในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ห้อมล้อมด้วยภูเขาและป่าไม้ มีชายหนุ่มชื่อ “ขุนเขา” ซึ่งเป็นที่รู้จักในหมู่ชาวบ้านว่าเป็นคนขยันและมีความฝันอยากออกไปสร้างอนาคตในเมืองใหญ่ แม้ว่าชีวิตในหมู่บ้านจะสงบสุข แต่ขุนเขากลับรู้สึกว่าเขาเกิดมาเพื่อทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านี้

วันหนึ่ง ขุนเขาเก็บเงินจากการทำงานหนักและออกเดินทางไปยังเมืองใหญ่พร้อมคำอวยพรจากพ่อแม่ เขามุ่งมั่นที่จะหาความสำเร็จและใช้ชีวิตในแบบที่เขาฝันไว้

เมื่อถึงเมืองใหญ่ ขุนเขาได้งานเป็นลูกจ้างร้านค้าเล็กๆ เขาทำงานหนักและพยายามเรียนรู้ทุกอย่างเพื่อพัฒนาตัวเอง อย่างไรก็ตาม ความวุ่นวายและการแข่งขันในเมืองทำให้เขาเริ่มรู้สึกเหนื่อยล้า จนวันหนึ่งเขาได้พบกับชายชราคนหนึ่งที่นั่งขายน้ำเต้าหู้ริมถนน

ชายชราคนนั้นดูเหมือนคนธรรมดา แต่เขามักจะยิ้มให้ทุกคนที่ผ่านไปมา ขุนเขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นชายชรามีความสุข ทั้งที่ชีวิตของเขาดูเรียบง่าย เขาจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า

“ทำไมลุงถึงดูมีความสุข ทั้งๆ ที่ลุงก็ไม่ได้ร่ำรวยหรือมีชีวิตที่สะดวกสบาย?”

ชายชราหยุดคิดเล็กน้อยก่อนตอบว่า

“ความสุขไม่ใช่สิ่งที่เราไล่ล่า แต่เป็นสิ่งที่เราเลือกจะรู้สึก สิ่งที่สำคัญในชีวิตคือการมีจิตใจที่สงบและรู้จักคุณค่าของสิ่งเล็กๆ รอบตัว”

คำพูดนั้นเหมือนประกายแสงที่ส่องทางให้ขุนเขา เขาเริ่มหันกลับมามองชีวิตตัวเองและถามตัวเองว่า เขากำลังวิ่งตามอะไรอยู่? หลังจากนั้น ขุนเขาตัดสินใจกลับไปเยี่ยมหมู่บ้านและครอบครัวของเขา

เมื่อกลับไปถึง ขุนเขาสัมผัสได้ถึงความสงบที่เขาเคยมองข้าม ชีวิตในหมู่บ้านยังคงเรียบง่ายเหมือนเดิม แต่เขากลับมองเห็นความงามของมันได้ชัดเจนขึ้น เขาเริ่มช่วยงานพ่อแม่และสร้างร้านค้าเล็กๆ ในหมู่บ้าน