ชนเผ่ายุคหินกลุ่มสุดท้ายของโลก บนเกาะเซนทิเนล ของประเทศอินเดีย
เกาะเซนทิเนลเหนือในมหาสมุทรอินเดีย ไม่ได้เป็นเพียงเกาะเล็กๆ ที่แยกตัวออกจากความเจริญของโลกสมัยใหม่ แต่ยังเป็นบ้านของกลุ่มชนโบราณที่หลงเหลืออยู่ไม่กี่กลุ่มในโลก นั่นคือ "ชาวเซนทิเนล" ชนเผ่ายุคหินกลุ่มสุดท้ายที่ยังคงอาศัยอยู่อย่างโดดเดี่ยว พวกเขารักษาวิถีชีวิตที่ไม่เปลี่ยนแปลงมาเป็นเวลากว่า 60,000 ปี เป็นสายใยที่เชื่อมโยงกับบรรพบุรุษของมนุษยชาติอย่างแท้จริง
บนเกาะเซนทิเนลเหนือแห่งนี้ มีป่าไม้หนาทึบและพื้นที่ปกคลุมไปด้วยพืชพันธุ์ที่แผ่กิ่งก้าน มีพืดหินปะการังที่กั้นขวางรอบเกาะ คลื่นซัดกระแทกชายฝั่งอย่างไม่หยุดยั้ง ทำให้เกาะแห่งนี้ดูเหมือนเป็นอาณาเขตที่ถูกซ่อนเร้นจากโลกภายนอก ไม่มีท่าเรือธรรมชาติที่ต้อนรับผู้มาเยือน ทำให้การเดินทางมาถึงเกาะนี้เป็นไปได้ยากยิ่ง ราวกับว่าเกาะนี้ต้องการจะเก็บความลับของมันเอาไว้อย่างมิดชิด
ชาวเซนทิเนลไม่เคยต้อนรับผู้มาเยือน พวกเขาแสดงท่าทีปกป้องดินแดนของตนอย่างเข้มงวด หากมีใครพยายามเข้าใกล้เกาะ พวกเขาจะส่งสัญญาณเตือนด้วยอาวุธดั้งเดิม เช่น ธนูและหอก รัฐบาลอินเดียจึงกำหนดให้เกาะแห่งนี้และพื้นที่รอบๆ ระยะ 3 ไมล์ หรือประมาณ 5 กิโลเมตร เป็นเขตหวงห้าม การตัดสินใจนี้ไม่เพียงเพื่อคุ้มครองชาวเซนทิเนลจากโรคติดเชื้อที่พวกเขาไม่มีภูมิคุ้มกันเท่านั้น แต่ยังเป็นการเคารพความต้องการของชนเผ่าที่จะใช้ชีวิตตามวิถีโบราณของพวกเขา
ประชากรของชาวเซนทิเนลนั้นยังคงเป็นปริศนา ด้วยข้อมูลที่คาดการณ์ว่ามีอยู่ระหว่าง 15 ถึง 500 คน ซึ่งจำนวนนี้ยากที่จะยืนยันได้เนื่องจากการติดต่อสื่อสารกับพวกเขาแทบจะไม่มีเลย ชีวิตบนเกาะนี้ยังคงเป็นปริศนา—พวกเขาล่าสัตว์ เก็บพืชผล และดำเนินชีวิตอย่างคนดึกดำบรรพ์ในป่าทึบและชายฝั่งทะเล การดำรงอยู่ของพวกเขาทำให้เราเห็นความเชื่อมโยงกับอดีตของมนุษยชาติ ที่บรรพบุรุษของเราหลงเหลือไว้ในลมหายใจของชาวเซนทิเนล
และแม้ในยุคของการเชื่อมต่อและการเดินทางอันรวดเร็ว ชาวเซนทิเนลยังคงเลือกที่จะรักษาระยะห่างจากโลกสมัยใหม่ พวกเขาเปรียบเสมือนอนุสรณ์ที่มีชีวิต ที่ยังคงเก็บรักษาวิถีชีวิตที่ถูกหลงลืมในห้วงเวลากว่าหลายหมื่นปี นี่คือชนเผ่ายุคหินกลุ่มสุดท้ายของโลก ที่ดำรงอยู่ท่ามกลางคลื่นทะเลและพงไพรบนเกาะเล็กๆ แห่งนี้ เป็นเรื่องราวที่ย้ำเตือนเราว่าบางสิ่งในอดีตไม่ควรถูกลืมเลือน แต่ควรได้รับการปกป้องให้คงอยู่ต่อไปในโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างไม่หยุดยั้ง.