สเนป(อาจ)เป็นภาพสะท้อนของดัมเบิลดอร์ในวัยหนุ่ม
อัลบัส ดัมเบิลดอร์เชื่อใจสเนปอย่างเต็มร้อย ขณะที่แฮร์รี่ -และสมาชิกภาคีฯ คนอื่นๆ- ไม่ได้ไว้ใจสเนปมากเท่ากับที่ดัมเบิลดอร์เป็น ก่อนที่พวกเราจะได้รู้ความจริงพร้อมกันในตอนท้าย ว่าเพราะอะไรจึงเป็นเช่นนั้น
.
.
จริงๆ แล้วเหตุผลที่ดัมเบิลดอร์เชื่อใจและให้โอกาสเนปกลับตัว อาจไม่ใช่แค่เพราะเรื่องที่เขารักลิลี่จนยอมทำทุกอย่าง แต่อาจเป็นเพราะว่าดัมเบิลดอร์กำลังเห็นภาพสะท้อนของตัวเขาเองในอดีต ที่อยู่ในตัวของสเนปก็เป็นได้
.
อัลบัสในวัยหนุ่ม ลุ่มหลงไปกับการแสวงหาอำนาจและความหลงไหล (ในตัวกรินเดลวัลด์) ก่อนที่มันจะนำเขาไปสู่โศกนาฏกรรมที่ทำให้อัลบัสต้องจมอยู่กับความทุกข์และความรู้สึกผิดในใจไปตลอดชีวิต - นั่นอาจเป็นสาเหตุที่ช่วงแรกเขาเลือกเก็บตัวอยู่ที่ฮอกวอตส์ แม้กระแสภายนอกเรียกร้องให้เขาออกไปต่อสู้กับกรินเดลวัลด์
.
อัลบัสหาเหตุผลต่างๆ ให้ตัวเอง ไปจนถึงการพยายามส่งนิวท์ สคามันเดอร์ให้ออกหน้าสู้แทน เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับกรินเดลวัลด์เพียงเพราะว่ากลัวที่จะต้องรู้ความจริงว่าใครกันแน่ที่เป็นคนร่ายคาถาปลิดชีพแอรีอานนา
.
ก่อนที่นิวท์จะเตือนสติเขาว่า “คนเราทำผิดพลาดกันได้ แต่การแก้ไขสิ่งผิดพลาดต่างหาก คือการบอกว่าเราเป็นคนอย่างไร” เหตุการณ์หลังจากนั้นนำไปสู่การที่อัลบัสได้ปลดแอกทางความคิด (น่าจะเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้สัญญาเลือดถูกทำลาย) เขากล้าออกจากเงามืดและเผชิญหน้ากับกรินเดลวัลด์ในที่สุด
.
ผมได้ดู #ความลับของดัมเบิลดอร์ อยู่หลายรอบ เลยชวนให้นึกถึงสเนปขึ้นมาเหมือนกัน - สเนปผู้เคยหลงไหลในศาสตร์มืดและคลั่งไคล้จอมมาร แต่การที่เขาเอาคำพยากรณ์หายนะไปบอกโวลเดอมอร์กลับทำให้เขาหยิบยื่นความตายให้แก่ผู้หญิงที่ตนรักโดยไม่ตั้งใจ
.
แม้เขาจะรีบแปรพักตร์ขอร้องดัมเบิลดอร์ให้ช่วยคุ้มครองเธอ แต่สุดท้ายผลลัพธ์ก็ออกมาอย่างที่เรารู้กัน – ความตายของลิลี่กลายเป็นหลุมดำที่อยู่ในใจของสเนปไปตลอดกาล เขาใช้ชีวิตที่เหลืออยู่บนความเสียใจและความรู้สึกผิดไปตลอดชีวิต เหมือนกับดัมเบิลดอร์
.
นั่นอาจเป็นสาเหตุ ที่ดัมเบิลดอร์เชื่อใจสเนปเต็มร้อย ขณะที่คนรอบตัวเขายังคงระแวงและสงสัย - ดัมเบิลดอร์อาจกำลังเห็นภาพสะท้อนของตัวเขา คนที่เคยลุ่มหลงในบางสิ่งที่อันตราย - กรณีของดัมเบิลดอร์คืออำนาจ / สเนปคือศาสตร์มืด -
.
ซึ่งผลสุดท้ายของมัน คือ การทำให้ทั้งคู่ต้องจมอยู่กับความรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตที่เหลือ - กลายเป็นห่วงโซ่และความทุกข์ทรมาณที่ไม่มีวันปลดออกไปได้ จนกว่าจะถึงวันสุดท้ายของชีวิต
อ้างอิงจาก: พอตเตอร์ไดอารี่