ภูตาจอ

       เรื่องของเรื่องคือ การเดินทางครั้งนี้ผมแค่คิดถึงการเดินทาง ลูปใต้ เมื่อปีที่แล้วปกติแล้วถ้าตามแผนที่วางไว้

วันนี้ผมคงรถล้มอยู่แถวๆ โซนภาคเหนือของประเทศไทยในการเดินทาง ลูปเหนือ ที่ผมได้วางแผนเอาไว้มาเป็นปีๆ

      แต่อย่างว่าแหละ ช่วงนี้ก็ปัญหาสุขภาพล่ะน่ะเลยต้องขยับทริป ลูปเหนือ ออกไปก่อน ดังนั้นผมต้องหากิจกรรมเบาๆไว้ก่อน

เพื่อทดแทนหัวใจที่มันกำลังคิดถึงการเดินทางอยู่เบื้องหลัง

และการเดินทางไปภูตาจอในครั้งนี้

       ผมใช้เวลาคิดไม่ถึง 10 นาที ด้วยซ้ำในห้วงเวลาของวันที่ศุกร์ที่ 07/07/2023 เอาเข้าจริงๆ ผมอยากจะไปวันนี้หลังเลิกงาน

อารมณ์ประมาณว่า คิดปุ๊บไปปับ ผมเลยแชทหา เจ้าฟอร์ดคู่หูคู่นักเดินทางของผม คู่ทรมาน พลัดกันชม พลัดกันด่า

แต่บังเอิญนางฟอร์ดไม่ค่อยสะดวกผมก็เลยยื่นข้อเสนอไปว่าเป็นพรุ่งนี้ก็ได้และนางก็ตอบแบบ อู้อี้ๆๆๆ ประมาณว่า ไม่รู้อ่าาาาาเดียวดูก่อน

ผมก็เลยบอกไปว่า คนเดียวกูก็ไป เดียวไปเลยเย็นนี้

แล้วนางก็สวนกลับมาว่าขี่รถขึ้นเขาตอนกลางคืนมันอันตรายน่ะ ไกลด้วยโอเค ผมโดนเจ้าฟอร์ดเบรคไว้ เลื่อนเป็นพรุ่งนี้ก็ได้

พอเช้ารุ่งขึ้นแชทของเจ้าฟอร์ดก็เด้งขึ้นมาในโทรศัพท์ ของผมด้วยบทความว่า ออกเดินทางกี่โมง

และแล้วการเดินทางของปอนด์ฟอร์ดก็เริ่มขึ้นในช่วงบ่าย ของวันเสาร์ที่ 08/07/2023

ผมก็มองออกแหละว่าลึกๆแล้ว

ในใจของเจ้าฟอร์ด ก็คิดถึงการเดินทาง ลูปใต้ เมื่อปีที่แล้วโดยไม่ต่างจากผมนางก็เคว้งๆแหละ เมื่อรู้ว่าผมได้ขยับทริปลูปเหนือออกไป

ครั้งหนึ่งเราเคยพูดกันว่า เราจะขี่รถด้วยกันให้ทั่วไทยโดยแบ่งเป็นปีล่ะโซนปีที่แล้วไปใต้ปีนี้ไปเหนือปีหน้าไปอีสาน ต่อให้ไม่มีตังค์เราก็จะไป

เดียวววววว กลับมา ภูตาจอก่อน

และแล้วเราก็ขี่มาถึง หน่วยพิทักษ์ป่าภูตาจอในช่วงเวลา 16:30 น.โดยเจ้าหน้าที่ได้แจ้งกับพวกเราไว้ว่าฝนตกหนักเส้นทางเละหมดแล้ว

เป็นร่องน้ำ และก็มีดินถล่มด้วยไม่อนุญาตให้เข้ามันเสี่ยงและอันตราย แต่เจ้าฟอร์ดก็เอ่ยไปว่า ผมเคยมาแล้วพี่ขอขึ้นไปดูก่อน

ถ้าไม่ได้จริงๆ เดียวค่อยลงมาพวกเราก็ใช้เวลาอ้อนวอนอยู่ตรงนั้นไม่นานจนเจ้าหน้าที่อนุญาตให้เข้า

เจ้าหน้าที่ตรงจุดนี้น่ารักมากครับพูดดีพูดเพราะให้คำแนะนำดีครับ อันนี้คือชอบมากพวกเราขี่ขึ้นเขาไปสักระยะก็เริ่มเห็นล่ะว่าเส้นทาง

มันเละจริงๆ มีดินถล่มด้วยบางช่วงก็มี ต้นไม้ล้มขวางทางหลายจุดและบางจุดก็ต้องใช้มีดตัดไม้ที่ขวางทางอยู่ออกไปแล้วก็มีอยู่ช่วงหนึ่ง

ผมขี่ตามหลังเจ้าฟอร์ดกำลังอัดขึ้นเขาด้วยเส้นทางที่ลาดชันและมีร่องน้ำอยู่ๆ เจ้าฟอร์ดก็เบรค และหยุดรถขึ้นมา

เพราะว่าทางข้างหน้ามีไม้ล้มทับเส้นทางส่วนผมนั้นก็ตกใจเจ้าฟอร์ด

เลยล้มเลยจ้า ล้มแบบคูลๆ

และพอล้มแล้วหนึ่งครั้งก็ตามธรรมเนียมหรืออาถรรพ์การล้มนี่แหละคือ ครั้งที่สองที่สาม ก็ตามมาติดๆ

รวมๆ แล้วทริปนี้ผมล้มไป 5 ครั้งยกรถกันแบบล้าอ่าาาาา แล้วเราก็ไปถึงลานกางเต้นท์ประมาณ 18:30น.ดวงอาทิตย์กำลังดับสูญพอดี

เอาเข้าจริงๆไม่มีดวงอาทิตย์เพราะมันมืดฝน พอเรากางเต้นท์อะไรเสร็จทำกับข้าวกินกันเสร็จก็เข้านอนจ้า

รู้สึกตัวอีกที น้ำท่วมเต้นท์ตอนตี 4 อะไรว่ะเนี่ยยยยยยยยยยย สรุปคืนนี้ เราไม่ได้นอน

เดียวหนาว เดียวตื่น เดียวฝนตก เดียวลมมา วนลูปอยู่แบบนี้ทั้งคืน จนถึงเช้า เป็นการตั้งแค้มป์ที่แบบดุเดือดมาก

ตื่นเช้ามาก็... ไม่สิใช้คำว่าไม่ได้นอนเลยดีกว่า หนาวเกิน

แต่วิวทิวทัศน์นั้นมันช่างสง่างามเหลือเกินคุ้มค่ามากกับการตะบี้ตะบันขึ้นมา ณ สถานที่แห่งนี้ 

เมื่อพวกเราเก็บเกี่ยวความสุขกันอิ่มแล้ว มันก็คงถึงเวลาแล้วล่ะที่จะต้องเดินทางกลับบ้านกัน พร้อมๆ เอาเรื่องเล่าไปเล่าประสบการณ์ในครั้งนี้ไปฝากๆเพื่อนๆ 

ระหว่างทางเจ้าฟอร์ดก็ล้มโชว์ไปหนึ่งกรุบ

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน ฝากเป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะครับ 

( เจอร์นี่ บุ๊ค )