ทำไมแม่ถึงรักรอนน้อยที่สุด ในบรรดาพี่น้องวีสลีย์ทั้งหมด!
สวัสดีครับ ในกระทู้นี้ขอกล่าวความรักของมอลลี่ที่มีต่อรอนกันนะครับ
“...แม่รักแกน้อยที่สุด เพราะเขาอยากได้ลูกสาว เป็นรองเสมอเลยนะ อยู่ใต้เงาคนอื่นตลอดกาล...”
บทที่ 19 กวางสาวสีเงิน : แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ เครื่องรางยมทูต
ก่อนเราจะตัดสินนางวีสลีย์ เราต้องเข้าใจก่อนว่านี่คือสิ่งที่รอนคิดอยู่ในใจ ไม่มีหลักฐานที่ชี้ชัดว่านางวีสลีย์เคยพูดประโยคนี้ออกมา แต่คงปฏิเสธไม่ได้ว่าการกระทำบางอย่างของเธอ ได้ทำให้รอนรู้สึกแบบนั้นจริงๆ (ล็อกเก็ตซึ่งเป็นฮอร์ครักซ์และมีพลังอำนาจมืดขั้นสูง ได้ล่วงรู้จิตใจส่วนลึกของรอนในตอนที่เขาสวมมัน)
รอนคือลูกคนที่หกของบ้านวีสลีย์ และเป็นลูกชายคนสุดท้อง เขารู้ดีว่าตนเองไม่ใช่คนพิเศษ และเป็นการยากที่เขาจะสร้างชื่อให้กับตนเอง เพราะแต่ละอย่างที่เขาอยากทำล้วนถูกทำสำเร็จมาก่อนโดยเหล่าพี่ชายของเขาแล้ว (บางคนทำได้ดีเกินมาตรฐานเสียด้วยซ้ำ)
บิลคือลูกชายคนโต (ลูกคนแรก – แค่นี้เขาก็แทบจะเป็นลูกรักของแม่) แถมก่อนจบจากฮอกวอตส์ยังได้เป็นประธานนักเรียนอีก
ชาร์ลีมีทักษะทางกีฬาที่โดดเด่นจนได้เป็นกัปตันทีมควิดดิชของบ้านกริฟฟินดอร์ แล้วจึงหันตัวเองไปศึกษาพวกมังกรที่โรมาเนีย
เพอร์ซี่นั้นฉลาดเพียบพร้อม และมีความทะเยอทะยานมากกว่าพี่น้องทุกคน นางวีสลีย์มักจะยกย่องและชมเชยเขาอยู่เสมอ (เคยมีแฟนๆ ตั้งข้อสังเกตว่าในบรรดาลูกทั้งหมด เพอร์ซี่น่าจะเป็นลูกรักของนางวีสลีย์)
เฟร็ดกับจอร์จเต็มเปี่ยมไปด้วยความสร้างสรรค์ อาจกล่าวได้ว่าพวกเขามีพรสวรรค์มากที่สุดในกลุ่มพี่น้อง (แม้จะมาพร้อมกับความก่อกวน) ทั้งสองสามารถทำของเล่นตลกต่างๆ ได้ตั้งแต่ยังไม่เรียนชั้น ส.พ.บ.ส.
จินนี่ แม้จะเป็นผู้หญิง แต่ก็เป็นน้องคนเล็ก (เหมือนกับบิล) ยิ่งเป็นลูกสาวที่แม่รอมานานด้วยแล้ว เธอจึงกลายเป็นลูกคนโปรดของแม่ได้ไม่ยาก อีกทั้งเธอยังเล่นควิดดิชเก่งเหมือนกับชาร์ลี ฉลาดเหมือนกับเพอร์ซี่และมีความสร้างสรรค์เหมือนกับฝาแฝด เรียกได้ว่าจินนี่แทบจะรวมทุกความเป็นพี่น้องวีสลีย์ไว้ในตัวเกือบทั้งหมด ซึ่งตรงข้ามกับรอน
ในกลุ่มพี่น้อง รอนก็แทบจะเป็นรองอยู่แล้ว พอเริ่มเข้าเรียน เขาก็มีแฮร์รี่ พอตเตอร์ - เด็กชายผู้รอดชีวิตอันโด่งดัง - และเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ นักเรียนที่ฉลาดที่สุดในรุ่นมาเป็นกลุ่มเพื่อนสนิท ยิ่งทำให้ตัวตนของรอนค่อยๆ ถูกบดบัง คำว่าเป็นที่สองจึงยิ่งตอกย้ำลงไปในความรู้สึกของเขา
จริงอยู่ที่รอนถูกเลือกเป็นพรีเฟ็ค แต่นั่นเพราะว่าดัมเบิลดอร์ไม่อยากให้แฮร์รี่มารับหน้าที่อันหนักหน่วงนี้ ในปีที่เขาต้องเผชิญกับความยากลำบาก (รอนไม่รู้ความจริงข้อนี้ - แต่มันก็สะท้อนอยู่ดีว่าเขาไม่ใช่ตัวเลือกอันดับแรก)
แต่รอนก็มีความสามารถหนึ่งที่โดดเด่น (ถ้าพวกเราจำได้) นั่นคือทักษะการเล่นหมากรุกพ่อมดอย่างช่ำชอง - แต่เขาก็ไม่ได้มองเห็นว่ามันเป็นเรื่องที่น่าชื่นชมนัก - จริงๆ แล้วมันมีส่วนอย่างมากที่ช่วยทำให้เขาเป็นนักวางแผนยอดเยี่ยม (ไม่แปลกที่รอนจะโกรธแฮร์รี่ในคราวแรก เมื่อรู้ว่าแฮร์รี่ไม่มีแผนตามล่าฮอร์ครักซ์ที่ดีพอ) - รอนนั้นกล้าหาญ ซื่อสัตย์ ภักดีและพร้อมจะสละตนเองเพื่อช่วยเหลือคนอื่นๆ (ดังที่เราเห็นอยู่หลายครั้ง) แต่น้อยคนนักที่จะเห็น รวมถึงนางวีสลีย์ด้วย
มอลลี่นั้นรักลูกๆ ของเธอทุกคนสุดหัวใจ (บ็อกการ์ตของเธอแสดงให้เห็นว่าความกลัวที่สุดของเธอคืออะไร) แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าการละเลยเรื่องเล็กๆ ของรอนในบางครั้งนั้นมีส่วนทำให้รอนรู้สึกว่าตนเองเป็นคนที่แม่รักน้อยที่สุด
เช่นอะไรบ้าง
รอนไม่ชอบแซนด์วิชไส้เนื้อบด แต่แม่ก็ยังห่อมาให้ เขาไม่ชอบสเวตเตอร์สีแดงเลือดนก แต่แม่ก็ถักสีนี้ให้เขาทุกปี – แม้มอลลี่จะดุจินนี่อยู่บ่อยๆ แต่จินนี่ก็ได้ไม้กายสิทธิ์อันใหม่ในปีแรก ขณะที่รอนต้องใช้ไม้เก่าของชาร์ลี หรือแม้แต่ตอนงานเลี้ยงเต้นรำวันคริสมาตร์ จินนี่ได้ชุดกระโปรงสวยๆ อันใหม่ ส่วนรอนต้องได้ชุดเสื้อคลุมมือสองและตกยุค
ฉะนั้นถ้าถามว่ามอลลี่รักรอนน้อยที่สุดในบรรดาลูกๆ ทั้งเจ็ดของเธอไหม คำตอบอาจจะ “ไม่” เธอเองก็ได้แสดงให้เราเห็นอยู่หลายครั้งว่าเธอนั้นห่วงใยรอนมากเพียงใด (โดยเฉพาะตอนที่เขาถูกยาพิษโดยไม่ได้ตั้งใจในวันเกิดปีที่สิบเจ็ด หรือ ตอนที่เธอรู้ว่ารอนจะออกไปตามล่าฮอร์ครักซ์กับแฮร์รี่ เธอก็พยายามขัดขวางพวกเขา)
มอลลี่คงไม่ได้ตั้งใจที่จะทำให้รอนรู้สึกแบบนั้น แต่เหตุการณ์ในลักษณะนี้มักเกิดขึ้นได้ โดยเฉพาะกับครอบครัวที่มีลูกเยอะ พ่อแม่ย่อมไม่รู้ตัวว่าพวกเขาอาจละเลยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ของลูกคนใดไปบ้าง
สรุป มอลลี่นั้นก็ได้ทำหน้าที่ของแม่อย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว แต่มันก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบ (และไม่มีทางที่จะสมบูรณ์แบบ) เพราะแม้แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงของพวกเรา ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่สมบูรณ์แบบ พวกเขาล้วนเคยทำผิดพลาดกันทั้งนั้น แต่ถ้าพวกเขาพยายามทำทุกอย่างให้เต็มที่เพื่อลูกๆ ก็ถือว่าพวกเขาได้ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดแล้วเช่นกัน
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ สามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะครับ แล้วพบกันกระทู้หน้าครับ
อ้างอิงจาก: stampchan